Πέμπτη 3 Απριλίου 2014

Ιστορίες του καφενέ: Φιλοξενία...



Θα κάνω την έναρξη των ιστοριών του καφενέ 
όχι με μια δική μου ιστορία αλλά με μια φιλοξενία. 
Κι όχι με μια ιστορία που γράφτηκε για τη συγκεκριμένη 
ας την πούμε Πρόκληση,
αλλά με μια ιστορία που γράφτηκε πριν από πολλές πολλές δεκαετίες.
Ανήκει στον Ιωάννη Θ. Χιονίδη, 
παππούς του φίλου Δημήτρη Ασλάνογλου, που παρουσίασα πρόσφατα.
Η ιστορία που φιλοξενώ σήμερα, 
είναι μέρος των αρχείων του Ιωάννη Χιονίδη 
γραμμένα από εκείνον σε ηλικία 16 ετών !



Αφήνω τον φίλο Δημήτρη να μιλήσει ....

"Δεν ήταν ποιητής ή συγγραφέας ο παππούς, απλά τα βρήκε ο θείος μου,
μου τα εμπιστεύθηκε και είπα να δημιουργήσω κάτι 
με τις εμπνεύσεις που μου έδωσαν.
Με πολύ λίγα λόγια, βρήκα θαμμένα 
14 δισέλιδα διηγήματά του με πολύ ώριμη γραφή, 
παρ' όλη την ανωριμότητα της ηλικίας και με ένα τρόπο γραμμένα, 
που με συγκίνησαν και με ώθησαν στην ενέργεια, 
της έκδοσης κάποιου βιβλίου. 
Εκ παραλλήλου θα παραθέτω δικά μου ποιήματα και φράσεις 
που γράφτηκαν μετά το 2011 
αλλά και πιο πριν αλλά δεν δημοσιεύτηκαν στο πρώτο μου βιβλίο.

(Η ιστορία διαδραματίζεται στο καφενέ ενός ξενοδοχείου
και γράφτηκε εν έτη 1933!)



«ΚΙ ΟΜΩΣ ΕΙΠΕ ΑΛΗΘΕΙΑ»

- «Κι όμως είπε αλήθεια, ο Γεράσιμος Κυρ- Νίκο»,
είπε στον Κυρ-Νίκο τον ξενοδόχο, ένας φίλος του, που καθόταν παραπέρα, στο μικρό τραπεζάκι, ρουφώντας ένα πολίτικο καφέ και χαϊδεύοντας αρειμανίως τα μεγαλόπρεπα μουστάκια του. Ο Κυρ-Νίκος όμως κάμει μιά μεταβολή, βάζει τα χέρια του στη μέση, ανοίγει τα πόδια του, τα στερεώνει στο δάπεδο, παίρνει ύφος μεσαιωνικού ιππότου και λέγει στο φίλο του Κυρ-Μανόλη, όνομα και πράγμα.
-«Α φίλε Μανολάκη, δεν έχεις καθόλου δίκιο. Ο Γεράσιμος που λες, είναι ένας πολύ μεγάλος ψεύτης και κλέφτης. Ακούς εκεί τον κρεμανταλά να πει σε ποιόν ; Σε μένα ότι τα λεπτά, που τούδωσα από βραδύς, για ν' αγοράσει από την αγορά διάφορα αναγκαία του μαγαζιού μου, τάδωσε σε μιά φτωχειά οικογένεια. (Τέσσερεις μαζί φωνές, τεσσάρων μικρών παιδιών, λέγει, και μιά συγκινητική χειρονομία, μιάς δύστυχης χήρας, του σταμάτησε τον δρόμο του). Σκέφτηκες, ότι κι αυτός βρίσκεται εις όχι τόσον καλήν οικονομική κατάσταση, πήρε απόφαση και τι λες έκανε Μανόλη; Απλούστατα έδωσε, δήθεν, με μεγάλο κτυποκάρδι, όλα τα χρήματα στη φτωχή γυναίκα κι ύστερα έφυγε γρήγορα-γρήγορα γιά το μαγαζί. Στο δρόμο σκεφτόταν:»
«Τώρα με τι μούτρα θα πάω στο μαγαζί τ' αφεντικού μου ; Τι θα μου πει άραγε ; Τι θα του απαντήσω ; Ε ! το πήρα απόφαση, θα πάω και θα πω: αφεντικό κράτα τα λίγα-λίγα από τον μισθό μου».
-«Και κατά την γνώμη μου Μανολάκη, αυτή είναι μιά πολύ μεγάλη κωμωδία. Ακούς τον βλάκα, νόμιζε ότι θα τον πιστέψω. Έφαγε ο αθεόφοβος, καλά-καλά, τα ωραία μου παραδάκια και εσκέφθηκε να με ξεγελάσει, διηγώντας μου, αυτό το χαριτωμένο παραμύθι του. Αλλά κι εγώ δεν του το χάρισα νομίζω;»
Του είπα: «πάρε τα μπογαλάκια σου και δρόμο από το μαγαζί μου».
-«Καλά μωρέ Νίκο, δεν εσκέφθηκες, ότι σου δουλεύει δώδεκα στρογγυλά χρόνια, μιά ολάκερη ζωή, χωρίς να σου δώσει ποτέ αφορμή για παράπονα; Στ' αλήθεια εξακολουθείς να πιστεύεις ακόμα, ότι μπορούσε να κάμει ένα τέτοιο πράγμα ο Γεράσιμος; Εγώ τουλάχιστον στο λέγω καθαρά, δεν μπορώ να το πιστέψω αυτό. Και δεν είναι και λογικό, να περιμένει κανείς από έναν άνθρωπο, ωσάν τον Γεράσιμο, να κάμει μία τέτοια βρωμοδουλειά».
(και προς τον εαυτόν του πιό σιγά)
-«Μα και να του πω τώρα, έτσι όπως είναι, ότι εγώ ήμουν αυτόπτης μάρτυς του γεγονότος, ότι πραγματικώς ο Γεράσιμος, δεν τάφαγε τα λεπτά πουθενά αλλού και επομένως, δεν είπε ψέμματα στον Κυρ-Νίκο, βέβαια χωρίς να το θέλω, όλως τυχαία, αυτός δεν θα με πιστέψει και θα με περάσει και μένα για ψεύτη. Όχι όμως! Εγώ, έχω καθήκον να του τα πω όλα κι αν θέλει ας το πιστέψει».
Εν τω μεταξύ όμως ο Κυρ-Νίκος είχε απομακρυνθεί απ' αυτόν κι έφυγε για κάποια δουλειά του. Δεν πρόλαβε καν να του εξηγήσει ο Κυρ-Μανολάκης, αλλά λυπημένος όπως φαινόταν να είναι, ύστερα από την στάση, που κράτησε ο φίλος του ο Νίκος, είπε με λύπη, αυτά στον εαυτό του:
-«Κι όμως είπε αλήθεια».

(Δ' Γυμνασίου Π.Σ.Π.Α. 31-3-33)
Ιωάννης  Θ. Χιονίδης


«Τα μεγάλα όνειρα, θέλουν ευρύχωρη καρδιά».
Δημ. Λ. Ασλάνογλου



Στις Ιστορίες του Καφενέ θα συμμετέχουν τα ιστολόγια
ή φίλοι ιστολογίων με ενεργή δράση
(μέσα στην ημέρα θα προσθέσω και όσους δεν έχω προλάβει 
ή προκύψουν σήμερα):

Δημήτρης Ασλάνογλου, θα φιλοξενηθεί από εμένα
Αγριμιώ, http://agrimio.wordpress.com/
Έλενα, http://miakalimera.blogspot.gr/ 
Xris Kat, http://neraidodimiourgies37.blogspot.gr/
Κική, http://ekfrastite.blogspot.gr/
Sofia Sofaki, http://happiness-bonheur.blogspot.gr
Μαρία Νι, http://mia-matia-ston-ilio.blogspot.gr/
Γεωργία, http://armoniaart.blogspot.gr/
Κάτια, http://katitimou.blogspot.gr/
Lysippe, http://on-the-up-and-up.blogspot.gr/
Γλαύκη, θα φιλοξενηθεί από http://pistos-petra.blogspot.gr/
Κατερίνα Βερίγκα, http://positive-thinking-greece.blogspot.gr
Λεβίνα, http://levina-imagination.blogspot.gr
Δέσποινα, http://www.mamadesekrisi.blogspot.gr/
Katerina Koko, http://followkoko.blogspot.gr
Κλαυδία, θα φιλοξενηθεί από http://pistos-petra.blogspot.gr/
Έλλη, http://funkymonkey-handmadecreations.blogspot.gr/
Κατερίνα Βαλσαμίδη, http://apopsitexnis.blogspot.gr
Μαριλένα, http://marilenaspotofart.wordpress.com/
Μαρία(me maria),  http://mytripssonblog.blogspot.gr/
Μαρία Κανελλάκη, http://toapagio.blogspot.gr/
Μαρία Έλενα, http://maria-elena-jewellery.blogspot.gr/
Φλώρα, http://texnistories.blogspot.gr/
Πέτρος (Ακυβέρνητος) http://akivernitos.blogspot.gr/
Χριστίνα http://butterfly-butterflysworld.blogspot.gr/
@ριστέα, http://princess-airis.blogspot.gr/





Σας θυμίζω ότι απόψε το βράδυ 
στις 8, εκπνέει η προθεσμία για το 3ο Συμπόσιο Ποίησης.
Αύριο πρωί θα έχουμε τα ποιήματα!
Αν χαθώ θα ξέρετε πως έπεσε πού δουλειά με το Συμπόσιο!

Καλή σας ημέρα!

@ριστέα




Και εδώ οι δημοσιευμένες ιστορίες:


Δημήτρης Ασλάνογλου, "Κι όμως είπε αλήθεια"
Lysippe, Το σημάδι της Γλαύκας 
Αγριμιώ, Αν τολμάς, φαντάσου....
Κατερίνα , Η μοιραία συνάντηση
@ριστέα, Απροσπέλαστοι κόσμοι
Xris Kat, Το αποτέλεσμα
Μαριλένα, Στη βροχή
Λεβίνα,Ημέρες οργής
Έλλη, Σοφία
Φλώρα, Στα ακρογιάλια των εφήμερων Ερώτων
Μαρία Νι, Το μυστήριο του καφενείου
Χριστίνα, Μια καινούργια αρχή
Λεβίνα, Ο παπατζής, 2η συμμετοχή
Μαρία Κανελλάκη, "What is baklavas?"
Katerina koko Η συνέντευξη 
Πέτρος, Το αντάμωμα
Κική, Ο Βλάχος και το Σαλιγκάρι (Μέρος 1ο)
Έλενα , Stop!
Γλαύκη, Πέρα και πάνω από αυτό, Φιλοξενήθηκε από την  Petra
Βερόνικα( Ισπανίδα που γράφει στα ελληνικά)(χωρίς τίτλο)
Κική, Ο Βλάχος και το Σαλιγκάρι (Μέρος 2ο)
Δέσποινα, Αυτή η φύση, Μέρος 1ο
Δέσποινα, Αυτή η φύση, Μέρος 2ο
Κλαυδία, Η εγγονή της Μαρουλίας




52 σχόλια:

  1. Πολύ όμορφο Αριστάκι μου γλυκό!
    Πολύ καλά έκανες και το φιλοξένησες!
    Κρατάω την τελευταία κουβέντα
    «Τα μεγάλα όνειρα, θέλουν ευρύχωρη καρδιά».
    και θα προσπαθώ πάντα να τα θυμάμαι!
    Πολλά πολλά φιλιά!
    Την καλημέρα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Λένε ότι τα μάτια είναι τα μόνα μέρη του σώματός μας που δεν ιδρώνουν, γιατί έχουν άλλα χαρακτηριστικά, μπορούν να δακρύζουν. Όμως όχι από κάματο ή από τη ζέστη, αλλά από ψυχικά συναισθήματα και συγκινήσεις. Η αφιέρωσή σου μου δημιούργησε συγκίνηση και είμαι σίγουρος ότι τα μάτια μου δεν ίδρωσαν αλλά δάκρυσαν. Ο παππούς εκεί ψηλά, μέσα από τα μάτια μου είδε, ότι ακόμα και σήμερα μπορεί να προσφέρει τις όμορφες σκέψεις του. Εύχομαι και με το ολοκληρωμένο βιβλίο που ετοιμάζω, να τους προσφέρω ακόμα ένα μεγάλο δώρο, σαν αντίδωρο των όσων με δίδαξε, όσο ζούσε κοντά μας.
    Ευχαριστώ Αριστέα,που τον έφερες ανάμεσά μας και είμαι σίγουρος ότι με το χαμόγελό του θα ήθελε κι εκείνος να γίνει μέλος της παρέας μας και να μοιραστεί κι αυτός τις σκέψεις του μαζί μας.
    Καλή επιτυχία στην κάθε όμορφη προσπάθεια, που κάνεις στο τομέα της δημιουργίας όμορφων συναισθημάτων και όχι μόνο!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συγκίνηση νιώθω κι εγώ φίλε Δημήτρη διαβάζοντας τα λόγια σου
      Εύχομαι ο παππούς να είναι γαλήνιος!!

      Σε ευχαριστώ από καρδιάς για την εμπιστοσύνη και την τιμή που μου έκανες!
      Πάντα στη διάθεση σου ο χώρος μου!

      @

      Διαγραφή
  3. Συγκινήθηκα από το διήγημα αλλά κι από το σχόλιο του Δημήτρη πιο πάνω...
    Να΄σαι καλά Αριστέα...Μια καλημέρα και μια αγκαλιά σου αφήνω...
    **Αννιώ**

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλημέρα Αριστάκι μου.
    Πραγματικά ειναι πολυ συγκινητικο το διηγημα που μας παρουσιασες σημερα κυριως για την ιστορια που φερει πισω του!
    Νομιζω πως οι ιστοριες του καφενε δε θα μπροουσαν να ανοιξουν με καλυτερο τροπο!
    Ειμαι σιγουρη πως μεσα στις 10 μερες που ακολουθουν θα αγαπησουμε, θα ερωτευτουμε, θα θυμωσουμε, θα συγκινηθουμε, θα κλαψουμε και γενικως θα νοιωσουμε πραγματα που θα μας κανουν να αισθανουμε ομορφα και πληρης!
    Ανυπομονω για τα αυριανα ποιηματα!

    Και φευγοντας θα μου επιτρεψεις να σου πω ενα μεγαλο μπραβο γιατι αν και εχεις μια καθημερινοτητα με πολλες δραστηριοτητες προλαβαινεις να βγαλεις εις περας με τοσο υπεροχο τροπο οτι αναλαμβανεις που αυτο με κανει να σε θαυμαζω και να θελω να σου πω μπραβο και παλί μπραβο!

    Προσωπικα, σε ευχαριστω για ολα!

    Φιλακια πολλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι πολύ που σου άρεσε το ξεκίνημα Κική μου!
      Κι εγώ περιμένω θαύματα τις επόμενες 10 μέρες!!!
      Να'σαι καλά...για όλα σε ευχαριστώ! Το να ασχολούμαι με πολλά με κάνει να μην τεμπελιάζω ( κάτι που είναι στα μειονεκτήματα μου όσο απίστευτο κι αν φαίνεται!)

      Φιλάκια πολλά!!!

      Διαγραφή
  5. Aριστέα μου εγκαινίασες τις αυτοτελείς ιστορίες καφενείου με μία διαχρονική και ταυτόχρονα πολύ "αληθινή "ιστορία".......!!! Η γραφή άμεση, με συγκίνησε πραγματικά......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καλημέρα Αριστάκι
    Ήπια τον καφέ μου μαζί σου
    (Τι καφενές θα ήμασταν)
    και χάρηκα το τόσο ευαίσθητο διήγημα
    Καλή συνέχεια στην προσπάθειά σας....

    φιλάκι γλυκό

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να'σαι καλά Ελένη μου! Χαίρομαι που πέρασες όμορφα!
      Φιλάκια!

      Διαγραφή
  7. με κέρασες ωραίο καφέ...καλημέρα Αριστέα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Καλημέρα! Μου άρεσε πολύ αυτη η χρονική αναδρομή
    και κρατω τη φραση «Τα μεγάλα όνειρα, θέλουν ευρύχωρη καρδιά».

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Πολυ ομορφο! κι αυτη η παλιομοδιτικη γραφη ποσο ταξιδιαρικη και νοσταλγικη! Να εισαι καλα βρε Αριστεα μου που μας βαζεις τετοια ομορφα διαμαντακια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ λάτρεψα τη γραφή :)))
      Φιλάκια πολλά Χριστινάκι μου! :))

      Διαγραφή
  10. τα μεγαλα ονειρα , θελουν ευρυχωρη καρδια ........... ποσο αληθινο ματια μου !!!!
    Δημητρη και Αριστεα μοναδικό το κειμενο του πάππου φιλια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Άνοιξε η αυλαία του... "καφενέ", με την δική σου συμβολή γλυκιά μου Αριστέα, στηρίζοντας πάντα ποικίλες μορφές καλλιτεχνικής έκφρασης στο φιλόξενο blog σου και όχι μόνο! Προσωπικά σ' ευχαριστώ για όλα!
    Σπουδαίο διήγημα, με διαχρονικότητα εστιάζει στο συναίσθημα και στις διαπροσωπικές σχέσεις που εμπνέει και δίνει δύναμη ψυχής στις ανθρώπινες διαδρομές! Και ήταν μόνο 16 ετών, ε;;; !!!
    Πολύ ωραίο, εύστοχο και δυνατό το σχόλιο του Δημήτρη!
    Φιλιά πολλά γλυκιά μου με λουλουδένια αγκαλιά!:))♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ για όλα Κατερίνα μου!
      Τα φιλιά μου και την αγάπη μου! ♥

      Διαγραφή
  12. Δημήτρη θα πρέπει να είσαι πολύ περήφανος για τον παππού σου!
    Ήταν ένα παιδί 16 ετών με καρδιά αληθινού ανδρός!
    Σ' ευχαριστούμε πολύ για τον ωραίο του λόγο και για τα συναισθήματα που αναδύθηκαν μέσα από την ιστορία του.

    Αριστέα μου, εμπνευσμένη η έναρξη των ιστοριών του καφενέ!!!
    Φιλιά πολλά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γλαύκη μου συμφωνώ μαζί σου: κάναμε την καλύτερη έναρξη!
      Να'σαι καλά!
      Φιλιά ! ♥

      Διαγραφή
  13. Είναι πολύ συγκινητικό αυτό το "αντάμωμα" παππού και εγγονού και μας έδωσε κι εμάς την ευκαιρία να πάρουμε μια γεύση από το λογοτεχνικό ταλέντο και των δυο. Καλό απόγευμα και πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ήταν μια ευτυχής συγκυρία!
      Να'σαι καλά Πέτρα μου!
      Φιλάκια πολλά! :))

      Διαγραφή
  14. Τι όμορφη αρχή!!!!!!! Το διαχρονικό ''χθες'' βρίσκει τη θέση του στο σήμερα. Μπράβο και στον 16αχρονο τότε,παππού του Δημήτρη που μέσα σε λίγες γραμμές έδωσε τόσο αληθινά τις ανθρώπινες διαστάσεις.
    Μπράβο και σε σένα για τη φιλοξενία και την τόσο πρωτότυπη αρχή των ιστοριών του καφενέ.
    Καλησπέρα και καλό κουράγιο στη διοργάνωση του Συμποσίου σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Έγινε καλή αρχή.
    Εύχομαι και ανάλογης ευαισθησίας συνέχεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Ζήλεψα κι εγώ πολύ.
    Γράψε με κι εμένα στη λίστα....
    και κάτι θα προκύψει.
    Φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φυσικά κι έγινε!
      Καλή έμπνευση Πατσαφλωρίτσα μου! :)))

      Διαγραφή
  17. Το καλύτερο ξεκίνημα. Σεβασμός και υπόκλιση σ' αυτό το διήγημα, που αν και γράφτηκε το 33, είναι τραγικά επίκαιρο και σήμερα. Τα ταπεινά μου συγχαρητήρια στον Δημήτρη και ας είναι αναπαυμένη η ψυχή του παππού με την μεγάλη καρδιά και την ευαίσθητη ματιά (που ως φαίνεται, ήξερε να δακρύζει).
    Καλή συνέχεια στις ιστορίες μας. Έχοντας σαν πρόλογο αυτό το κειμήλιο-διαμάντι που μας χάρισε ο Δημήτρης, εύχομαι να σταθούμε αντάξιοι της συνέχειας.
    Αριστέα μου, συγχαρητήρια και σε σένα για την αφοσίωση και τη σκληρή δουλειά σου να συντονίζεις και να τρέχεις τέτοια δρώμενα!
    Να'σαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τα είπες όλα Μαρία μου!
      Να'σαι καλά!!!
      Αμήν θα πω στην ευχή σου!
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  18. Όντως το καλύτερο ξεκίνημα και μπράβο Αριστέα μου γι΄αυτή τη φιλοξενία.
    Συγχαρητήρια στον Δημήτρη, το σχόλιό του με συγκίνησε.
    Χαίρομαι πολύ που μοιράστηκε μαζί μας σήμερα αυτό το κείμενο...
    Καλό σας βράδυ και καλή συνέχεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να'σαι καλά Έλλη μου! :))
      Κι εγώ συγκινήθηκα από το σχόλιο του!
      Φιλάκια πολλά! :))

      Διαγραφή
  19. Καλή μας αρχή!
    Ανακάλυψες πάλι χρυσό Αριστέα μου με τον Ιωάννη Χιονίδη... Τι να πω... ετών με τέτοια συγκροτημένη σκέψη!
    Να είναι καλά εκεί που είναι..!

    Φιλιά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι έχω κι άλλο ακόμα υλικό από το αρχείο! Σωστός θησαυρός!
      Να'σαι καλά Κατερίνα μου!
      Φιλάκια πολλά! :)))

      Διαγραφή
  20. Καλημέρα Κατερίνα!! Ακριβώς, ο παππούς όταν έγραψε αυτά που έχω στα χέρια μου και μεταξύ αυτών και το παραπάνω, ήταν μόλις 16 ετών. Γεννήθηκε το 1917 στη Σεβαστούπολη του Πόντου και το 1918 διωγμένοι από την επανάσταση ήρθαν στην Ελλάδα. Με την ίδρυση του Πειραματικού το 1929 υπήρξε από τους πρώτους μαθητές που ξεκίνησαν το σχολείο. Ρώτησα το σχολείο επειδή ήθελα να μάθω μερικά στοιχεία από εκείνον και μου είπαν ότι τα παιδιά τότε έφτιαχναν ένα περιοδικό με δικά τους γραπτά και πιθανόν ο παππούς να τους έδινε τα δικά του. Όπως και νάχεις τα χειρόγραφα με οδήγησαν πρώτα να τα διαβάσω (γραμμένα με πέννα και καλλιγραφική γραφή) και να τα αξιοποιήσω μοιράζοντας τα νοήματά τους με όλους. Αυτός είναι κι ο σκοπός του βιβλίου που θα εκδωθεί και είναι σε επεξεργασία παρουσίασης. Ευχαριστώ όλους για την ευαισθησία σας, λέγοντας ότι την ευαισθησία την νοιώθει μόνο η ευαισθησία!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ αυτή η γραφή με τα υπέροχα καλλιγραφικά γράμματα! Δεν ήξερα Δημήτρη αν μπορούσα να βγάλω μια φωτο και την ανάρτηση , δεν ρώτησα κιόλας!
      Ίσως αν συμφωνείς το κάνουμε την επόμενη φορά:)))

      Καλή συνέχεια να έχουμε!

      Διαγραφή
  21. Καλημέρα σε όλους , Καλημέρα Δημήτρη. Το Συμπόσιο Ποίησης με κράτησε μακριά χτες και δεν κατάφερα να απαντήσω στα πολύ όμορφα σχόλια σας. Θα το κάνω σήμερα το απόγευμα.Σας ευχαριστώ όλους πολύ και ιδιαιτέρως
    εσένα Δημήτρη για την τιμή που μου έκανες και την εμπιστοσύνη που μου δείχνεις δίνοντας μου αρχεία του παππού σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Με τον καλύτερο τρόπο ξεκίνησε το ταξίδι στις ιστορίες του καφενέ!
    Ο φίλος σου έχει στα χέρια του (και στην καρδιά του) έναν πραγματικό θησαυρό...
    Να είστε καλά και οι δυο!!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου χαίρομαι που σου άρεσε !!!
      Σε ευχαριστώ πολύ γι ατο σχόλιο σου!
      Τα φιλιά μου! :))

      Διαγραφή
  23. Πραγματικά, δεν ξέρω πώς έγινε κι ούτε ανακάλυψα το ιστολόγιό σου κι ούτε -το κυριότερο- σε είδα, όταν επισκέφτηκες εσύ το δικό μου... Ποτέ δεν είναι αργά...
    Είπα να αφήσω εδώ το πρώτο μου σχόλιο για να μη διακόψω την ψηφοφορία και πέτυχα λαβράκι: υπέροχο το κείμενο!!!
    Υπέροχο και το blog σου!
    Αν και είμαι με πονόδοντο, δεν θα μπορέσω να αντισταθώ, πάω να διαβάσω τις εμπνεύσεις του Συμποσίου!
    Μια όμορφη Άνοιξη εύχομαι!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε καλωσορίζω στο μλπογκ μου Woman i Blogs! ( Ελπίζω να έχεις κι ένα όνομα )
      Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια!
      Αν θες μπορώ να σε προσθέσω και να γράψεις κι εσύ μια φανταστική ιστορία!
      Θα τα λέμε!
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  24. Καλή μας αρχή με τις ιστορίες του καφενέ!!
    Νιώθω πολύ όμορφα και συγκινητικά γιατί η ιστορία της ιστορίας αυτής είναι ο λόγος που λατρεύω την γραφή..
    Μηδενίζει τον χρόνο κι όλα γίνονται παντοτινά..
    Να ναι αναπαμένη η ψυχή του κυρίου Ιωάννη και προσωπικά ευχαριστώ τον Δημήτρη για την επιλογή του.
    Ρεαλιστική και τρυφερή γραφή!!
    Τα φιλιά μου και τον θαυμασμό μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλή μας αρχή Μαριλένα μου! Να'σαι καλά!
      Ήταν ευλογία τούτο το ξεκίνημα!
      Φιλάκια πολλά και καλή συνέχεια να έχουμε! :)))

      Διαγραφή
  25. Ο παππούς του Δημήτρη ήταν σίγουρα ένας υπέροχος άνθρωπος.
    Με τρέλανε με το στιλ και την ωριμότητα της γραφής και την έκδηλη ανθρωπιά του, στο τόσο νεαρό της ηλικίας του.

    *Κι απ' το λίγο που έχω δει τον Δημήτρη, φαίνεται πως έχει πάρει απ' την στόφα του. Θα χαμογελάει ο παππούς από εκεί ψηλά. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που σου άρεσε μικρό μου Πόνι!!!
      Υπέροχα τα λόγια που άφησες για τον Δημήτρη!
      Να'σαι καλά!
      Φιλάκια πολλά!

      Διαγραφή
    2. νοιωθω σαν να με αφησαν απο τα συννεφα και επεσα σε τοσες αγκαλιες!!! Ευχαριστω για τα ομορφα σχολια που λενε για μενα, καλο βραδυ!!!

      Διαγραφή