Τρίτη 30 Ιουνίου 2015

Ολιγόλεκτη ... φιλοξενία!

Φωτογραφία της Μαρίας Νι

Ολιγόλεκτο Νο10

Μια μόνο ανάσα προθεσμία 
Το μέσα φως να λευτερώσεις
Πορφυρό ανάβοντας το μέλλον
Και το σκότος να ενταφιάσεις
Πριν νυχτώσει...

Άννα,  Πάρος


Το ολιγόλεκτο αυτό της Αννούλας μας,
πήρε την πρώτη θέση στα Ολιγόλεκτα #2 
που διοργάνωσε πετυχημένα για άλλη μία φορά 
η αγαπημένη μας Μαρία Νι.
Με μεγάλη χαρά τη φιλοξενώ σήμερα κοντά μας.


Στα σχόλια σας θα απαντά σήμερα
η Άννα μας.

Καλή σας μέρα !
@

Το 8ο Συμπόσιο περιμένει για 3 μέρες ακόμα
τις συμμετοχές σας!

Δευτέρα 29 Ιουνίου 2015

Η υπόσχεση της Νεφέλης


-Νεφέλη, γιατί χαζεύεις παιδί μου;
-Έχω να γράψω μία έκθεση μαμά και προβληματίζομαι.
-Μπα; Από πότε προβληματίζεσαι εσύ; Πες ότι πάλι ονειρεύεσαι με ανοιχτά μάτια αντί να σκέφτεσαι τι θα γράψεις!
-Όχι μαμά.Είναι δύσκολες κάποιες λέξεις. Για παράδειγμα, δεν ξέρω ακριβώς τι είναι το "ακροκέραμο". Μας εξήγησε η κυρία βέβαια, αλλά δεν είμαι σίγουρη ότι θα μπορέσω να γράψω κάτι με αυτή τη λέξη.....
-Καλά; Ντιπ χαζή είναι η δασκάλα σου; Τι στο διάολο σας βάζει; Δημοτικό πάτε. Για πανεπιστήμιο σας πέρασε;
Τσακίσου και πήγαινε μέσα όμως. Θέλω να δω τηλεόραση. Έχει το "Μπρούσκο" αυτή την ώρα! Και δεν το χάνω για κανέναν λόγο!

Η Νεφέλη, πήγε μέσα πικραμένη.Ήθελε τόσο πολύ να γράψει κάτι όμορφο. Και η μαμά ποτέ δεν τη βοηθούσε. 
Έμεινε λίγο ακόμα καρφωμένη στο τετράδιο της, μα οι σκέψεις της χόρευαν τρελά. 
"Ίσως έχει δίκιο η μαμά. Ίσως χαζεύω πολύ" σκέφτηκε με θλίψη.
Αποφάσισε τότε ότι ίσως μία βόλτα την βοηθούσε στην έκθεση της. Πήρε το ροζ ποδήλατο της και άφησε πίσω της τις έγνοιες για την ώρα.

Τα φύλλα κάτω από τις ρόδες έτριξαν και η Νεφέλη χαμογέλασε. Πόσο της άρεσε ο ήχος αυτός! Ποδηλατούσε αργά και έπαιρνε βαθιές ανάσες. Η μυρωδιά του χώματος ήταν η αγαπημένη της. Ποια σοκολάτα και ποιο σουβλάκι σκέφτηκε; Υπάρχει πιο ωραίο άρωμα από αυτό του βρεγμένου χώματος; 
Ήταν όμορφα εκεί, στην έρημη φύση; Κάποια πουλιά μόνο τη συντρόφευαν και το απαλό αεράκι, που της χάιδευε τα μαλλιά.
Σταμάτησε κάτω από το αγαπημένο της δέντρο. 
Εκεί που άλλοι χάραζαν καρδιές και τα αρχικά τους, η Νεφέλη χάραζε γραμμούλες. Κάθε φορά μια γραμμούλα ήταν και μια στενοχώρια της. Πάνω στο δέντρο της καιρό τώρα, άφηνε όλη της την απογοήτευση και μετά επέστρεφε ήρεμη να συνεχίσει.
Έτσι και τώρα. Ανακουφισμένη και πάλι γυρίζει με όρεξη να γράψει. Πιάνει το μολύβι της και οι λέξεις τρέχουν πάνω στο χαρτί.... 
Όταν τελειώνει και διαβάζει το γραπτό της ένα χαμόγελο χαράσσεται στο πρόσωπό της.

-Μαμά να σου διαβάσω τι έγραψα; ρωτά με καμάρι η Νεφέλη την μητέρα της.
-Ωχού! Την όρεξη σου νομίζεις ότι έχω; της αποκρίνεται με νεύρα εκείνη.
Μπρος! Για ύπνο. Δεν θα ξυπνάς το πρωί!
-"Μα μαμ...."
-Κομμένα τα μα και τα μου. Τσακίσου είπα!

Η Νεφέλη πέφτει στο κρεβάτι της βουρκωμένη. Κλαίει με παράπονο. Στριφογυρίζει. Ξαγρυπνά. Το χάραμα τη βρίσκει να κλαίει ακόμα, βουβά τώρα πια. 
Αποκαμωμένη αφήνεται επιτέλους στην αγκαλιά του Μορφέα, μονολογώντας πριν κλείσουν τα βλέφαρα της:

"Εγώ δεν θα γίνω ποτέ τέτοια μαμά!"

Το Παιχνίδι των λέξεων

Αυτή η  Ιστορία ήρθε πρώτη 
στο 3ο παιχνίδι με τις λέξεις
για τη φετινή σεζόν, που φιλοξενεί εξαιρετικά η Μαρία μας 
στο mytripsonblog.

Όπως σχολίασα και στης Μαρίας την ανάρτηση,
η ιστορία μου δεν είχε στολίδια, ούτε συγγραφικό κάλλος!

Είχε απλά ένα ηχηρό μήνυμα.
Είναι ευχής έργο να πεισμώνουμε και να μην επαναλαμβάνουμε 
όσα μας έκαναν.
Στην περίπτωση της μικρής Νεφέλης 
μια ακατάλληλη μητέρα γίνεται αιτία η μικρή να υποσχεθεί ότι θα γίνει 
το αντίθετο μεγαλώνοντας.

Συνήθως δεν γίνεται αυτό στη ζωή.
Το ενδεχόμενο τα παιδιά μας να μας μοιάσουν και να αναπαράγουν
δικές μας συμπεριφορές είναι το συνηθέστερο.
Παιδιά που μεγαλώνουν χωρίς αγάπη 
πώς θα εθιστούν σε αυτή 
για να δώσουν έπειτα και στα δικά τους;
Η αγάπη είναι κολλητική.

Τα παιδιά μαθαίνουν από αυτό που ζουν έχω φωνάξει 
ουκ ολίγες φορές σε σχετικές αναρτήσεις μου.
Ας τους δίνουμε τα καλύτερα ερεθίσματα 
και παραδείγματα λοιπόν.

Η γλυκιά μου Μαριάννα αναρωτήθηκε:
Υπάρχουν τέτοιες μητέρες;
Η ερώτηση τίθεται σήμερα και σε εσάς!

Θέλω να ευχαριστήσω τη Μαρία μας για τη φιλοξενία,
για το κίνητρο που συνέχισε να μας δίνει παίρνοντας άξια τη σκυτάλη 
από τη Φλώρα μας που πρωτοξεκίνησε το Παιχνίδι των Λέξεων,
όλους όσοι με διάβασαν ή με ψήφισαν
και κυρίως τις δυναμικές συναγωνίστριες μου
στο παιχνίδι των λέξεων.

Καλή σας μέρα.
Μια δύσκολη εβδομάδα ξεκινά!
@ριστέα

Το 8ο Συμπόσιο περιμένει για 4 μέρες ακόμα
τις συμμετοχές σας!

Στα σχόλια σας (όπως και σε όσα δεν έχω απαντήσει ακόμα
στην εορταστική μου ανάρτηση) θα απαντήσω από αύριο.

Κυριακή 28 Ιουνίου 2015

Μαζί με τον καφέ #16 : Απολογισμοί, διαλογισμοί και κληρώσεις.

dreamed, cat, true, over, book, coffee

Η δική μου μέρα πέρασε. 
Όσο γλέντησα, γλέντησα. Δεν είναι όλες οι μέρες όμως το ίδιο,
ούτε σηκώνουν πάντα χαβαλέ.
Σήμερα κληρώνω δύο τυχερούς, θεσμός πλέον στο χώρο μου,
απ΄όσους μου ευχήθηκαν στη χθεσινή εορταστική μου ανάρτηση,
γιατί πρόθεση μου είναι να λέω ένα μικρό ευχαριστώ 
και να δίνω χαρά, όπως μπορώ και δύναμαι.

Πριν όμως θα πω δυο λόγια.
Ήρθε η ώρα του Μεγάλου Ναι και του Μεγάλου Όχι.
Σκεφτείτε ώριμα, διαβάστε, ενημερωθείτε.
Κλείστε τα αυτιά σε αυτούς που μας έφεραν σε αυτό το σημείο.
Κι ανοίξτε την καρδιά σας.
Αυτή ρωτήστε.
Την ελληνική καρδιά.
Τα ονόματα των φίλων που ευχήθηκαν με τη σειρά που ευχήθηκαν είναι:

1.ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ
2.ANNA Flo
3.Pippi
4.lefti
5.giwta ar
6.syros2js
7.nikiad.blogspot.gr
8.Vicky Georgia
9.basiliki
10.Ελένη Φλογερά
11.Katerina Valsamidi
12.Σοφία ΜΒ
13.κυκλάμινο
14.Dimitra
15.Μαζεστίξ
16.ποιώ - ελένη
17.ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ....!
18.Γλαύκη
19.Νικόλας Τσάρας
20.Mia Petra
21.des tzav
22.Katerina Verigka
23.nikol
24.marilenaspotofart
25.Maria Kanellaki
26.Μαρία Έλενα
27.Dennis Kontarinis
28.Giannis Pit
29.Νίκη
30.Marie-Anne
31.Η blogger της διπλανής πόρτας
32.despina
33.Δημιουργία
34.Stella Christomoglou
35.Σμαραγδένια Ρούλα
36.Πέτρος Κ.
37.Τάσος Κ.
38.Ο κόσμος της Ράνιας
39.ino skiathos
40.Rena Christodoulou
41.katerina koko
42.FLORA GIA
43.Κέρινα Ποιήματα
44.Άρης Άλμπης
45.to e - periodiko mas official
46.Woman in Blogs
47.Hermine
48. me maria
49. Μαρία Νι

Οι δυο κληρώσεις που έκανα ανέδειξαν:



Γλαύκη και Μαριάννα.
Καλότυχες να είστε πάντα.
Θα τα πούμε και στο μέιλ.
Ευχαριστώ από καρδιάς που κάνατε τόσο όμορφη
άλλη μία γενέθλια μέρα μου!

Μια αδυναμία που έχω κόψει και μία 
που δε λέω να κόψω!

Φιλιά
@

(Δυστυχώς στα ονόματα δεν πρόλαβα να βάλω τη φίλη Ντίνα που 
όσο μου ευχόταν εγώ έκανα τις κληρώσεις μου
-χίλια συγγνώμη Ντινάκι μου γλυκό-
και στον φίλο Velvet που ήρθε αργότερα,
αλλά και τους πολλούς -πάρα πολλούς- φίλους σε μέιλ και φέις)

Σάββατο 27 Ιουνίου 2015

Γεννημένη την 27η Ιουνίου! Τυχαίο; Δεν νομίζω!



Την 27 Ιουνίου έχουν γεννηθεί
η Έλεν Κέλερ
μερικά εκατομμύρια άλλοι άνθρωποι 
κι εγώ!
Άνθρωποι με θέληση, υπομονή  κι αισιοδοξία.
 Με αρχές, πίστη και αγάπη αλτρουιστική στον άνθρωπο.
Με ευαισθησία στον πόνο και τη δυστυχία
Δεν τα λέω εγώ μανούλα μου. Άνοιξε κι ένα site αστρολογικό! 

Την Ιστορική αυτή μέρα επέλεξε ο Πρωθυπουργός μας 
Αλέξης Τσίπρας
να την κάνει ακόμα πιο Ιστορική,
με το διάγγελμά του τα ξημερώματα και την προκήρυξη 
δημοψηφίσματος που θα κρίνει την τύχη μας,
αποδεικνύοντας πώς δεν είναι τα ίδια σκατά με τους άλλους!
Ότι έχει θέληση, υπομονή  κι αισιοδοξία.
Αρχές, πίστη και αγάπη στον άνθρωπο.
Ευαισθησία στον πόνο και τη δυστυχία.

Αλλά όχι Αλέξη!
Δεν θα μου κλέψεις εσύ όλη τη δόξα!
Όχι Αλέξη!
Η μέρα είναι δική μου και θα την τιμήσω όπως είχα αποφασίσει.
Ξηγηθήκαμε;



Τα 45αρια!

Μπαίνω στο ψητό γιατί πολύ μεγάλη η εισαγωγή και θα σε χάσω!
Ακολουθεί ένας διάλογος με τον εαυτό μου.
Εγώ και η Χαζέα!
Γιορτάζοντας για άλλη μια χρονιά τα γενέθλια μου.
Ίδια μα διαφορετικά!☺


*

Χαζέα-Τι γελοιότητες ανεβάζεις πάλι σήμερα;
@ριστέα- Τα γενέθλια μου. Και δεν είναι γελοιότητες!
Γίνομαι κι επισήμως 45!
Χ-Σαν δεν ντρέπεσαι κοτζάμ γαϊδάρα να γιορτάζεις ακόμα γενέθλια!
@-Τι ζόρι τραβάς εσύ, μου λες; 
Χ-Μα δεν φτάνει που τα γιορτάζεις, λες και την ...ηλικία μας!
@-Γιατί να την κρύψω;
Χ-Μα κουκούτσι μυαλό δεν έχεις; Είσαι επικίνδυνη εσύ!
Δε βλέπεις παιδί μου που τόσες καθωσπρέπει κυρίες 
δεν λένε την ηλικία τους;
Χαλάς την πιάτσα, πώς το λένε!
@-Σιγά καλέ; Θα κερδίσω χρόνια αν πω λιγότερα, 
ή θα σβήσουν οι ρυτίδες;


Χ- Βρε μαζέψου σου λέω!
Δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά! 
@- Καλέ κάθε χρόνο το κάνω! Να κι εδώ κι εδώ!
Τώρα σε πήρε ο πόνος;
Χ- Και αυτό πάλι με τα 45αρια; Νέο φρούτο;
@-Όχι καλέ. Αλλά να, λόγω των 45 Ιούνηδων μου,
νιώθω ότι είμαι συλλεκτική και ανεκτίμητη, 
σαν τα παλιά δισκάκια των 45 στροφών...



Χ-Πάει, το έχασε και το λίγο που είχε!
Ρε ψωνάρα μαζέψου. Θα μας πάρουν με τις τομάτες.
Και καλά εσύ. Εγώ τι φταίω η καψερή;
@-Αλήθεια; Θα πετάξουν τομάτες;
Ευκαιρία να μαζέψω μερικές για το βράδυ, 
να τις κάνω σαλάτα για το πάρτι.
Και δεν είχα τομάτες...
Λες να πετάξουν και αγγούρια να κάμω και τζατζίκι;
Χ-Μωρ' τίποτα δεν έχεις! 
Μου θες και πάρτι, τρομάρα σου!
Βρε που είναι το κατοχικό σου σύνδρομο (πεσκέσι από τη μαμά αυτό)
και τα είχες όλα γεμάτα, ψυγεία, αποθήκη, ντουλάπια..
και σε καμάρωνα;
Τίποτα δεν μας έλειπε κάποτε!
Τι ωραίες εποχές...
Έσκιζες από οργάνωση, τάξη, ευμάρεια, χλιδή...
@-Αυτό είναι αλήθεια...Αλλάζουν όμως οι καιροί Χαζέα μου!
Όπως αλλάζουμε κι εμείς!
Χ- Α, για σε παρακαλώ! 
Εσύ αλλάζεις. Εμένα με ρώτησες αν θέλω;
@-Γιατί εμένα ποιος με ρώτησε;
Ήθελα εγώ να κάμω ρυτίδες, 
να μη βλέπω να διαβάσω χωρίς τα γυαλάκια μου,
να θέλει η ρίζα κάθε τρεις και λιγάκι βάψιμο,
να μην τρώω κι όμως να δυσκολεύομαι να χάσω ένα κιλό;
Αμ το άλλο...Τα ποδαράκια μας..
Χ-Τα ποδαράκια μας; Τι; 
@-Αυτά, που με έβγαζαν χρόνια ασπροπρόσωπη...
Που με ρωτούσαν τι αυτοκίνητο έχω 
κι απαντούσα με καμάρι "Πεζό 2!"
Πάνε κι αυτά...
Στενάζουν!
Πάνε περίπατο τα 12ποντα...
Κομμένα! Σε φωτογραφίες μόνο τώρα πια θα τα κοιτώ!



Κι αχ Χαζέα μου... Ποιος το περίμενε;
Να βγαίνω εγώ και να κυκλοφορώ με φορμούλες 
κι αθλητικά παπουτσάκια ολημερίς στην πόλη;
Ποιος το περίμενε ότι εγώ η κοκέτα 
θα βγαίνω σπορτίφ, με τη χαίτη πιασμένη ψηλά
 -κι άκουσον άκουσον- χωρίς άι λάινερ....
Χ-(καιρό σου τα είχα μαζεμένα για όλα τούτα....
και κυρίως για τις μπούκλες μας!
Για συνέχισε να δω που θα το φτάσεις)
@-...και να νιώθω καλά Χαζέα μου!
Μεγαλώνουμε κι όμως αυτό δεν με στενοχωρεί!
Νιώθω μια απίστευτη γαλήνη και χαίρομαι κάθε στιγμή που περνάει.
Ζω για τη στιγμή!
Και είμαι πιο χαρούμενη από ποτέ!
Να, απόψε θα το κάψω! 
Χ-Καλέ! Κάθε χρόνο το καις εσύ. Λωλάθηκες;
Θα ξεχάσω εγώ τα "πιο ωραία λαϊκά 
που στης βεράντας σου τα μωσαϊκά τα είχαμε χορέψει"!



Πες μου ότι θα τους υποδεχτείς και με τις φόρμες να με αποτελειώσεις!
@-Γιατί νομίζεις ότι διστάζω να το κάνω; ¨
Τώρα πια είμαι "πρώτα η βολή μου"!
Χ- ιιιιιι ! Πού πήγαν οι καλές εποχές;
 Εσύυυυ; Εσύ που ήσουν "μπρος στα κάλλη τι'ναι ο πόνος"
Να σου πω καλή μου...
Μου φυλάς κι άλλες εκπλήξεις για το μέλλον;
Να ξέρω να προετοιμάζομαι, σιγά σιγά....
@-Προετοιμάσου και για άλλα.
Έρχεται καλπάζοντας....
Χ-Τι; Μορφονιός; 
Πες ναι,πες ναι... να κάνω εγώ ΤΩΡΑ το δικό μου πάρτι
@-Όχι καλέ. Ποιος καίγεται για μορφονιούς;
Άλλη έρχεται καλπάζοντας!
Η προκλιμακτήριος και μετά η αυτού μεγαλειότης
η κλιμακτήριος αυτοπροσώπως! 
Στο λέω να το ξέρεις, μην σου κακοφανεί, αλλά αυτό
είναι όπως το μεγάλο δάχτυλο του ποδιού μας!*
Χ-Δηλαδή;
@-Απλούστατο: δεν είναι στο χέρι μας!



Χ-Κοίτα τη που έχει όρεξη για χιούμορ!
Απορώ που βρίσκεις το κουράγιο!
@-Μα αφού σήμερα είναι η μέρα μας!
Άμα δεν έχω όρεξη σήμερα, πότε θα την έχω ;
Χ-Τι να σου πω κορίτσι μου.
Λες πως άλλαξες.
Αλλά σε μερικά σημεία ίδια και απαράλλαχτη είσαι!
Το μυαλό πάνω από το κεφάλι! (έχει δίκιο η μανούλα)
Χαζοχαρούμενη, αιθεροβάμων, τρεις λαλούν και δυο χορεύουν!
Δεν σε πιάνει κρίση οικονομίας,
δεν σε πιάνει κρίση ηλικίας,
δεν σε πιάνει κρίση συντροφικότητας, ανασφάλειας, ...τίποτα!
Η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά!
Από τι είσαι φτιαγμένη εσύ;
@-Χους ειμί και εις χουν απελεύσω!
Χ-Βρε κακόχρονο να'χεις! 
Φτου φτου, τι μελετάς μέρα που είναι!
Άσε... πάρε στροφή ξανά. 45 έχεις τρομάρα σου!
Σε προτιμώ στα άλλα σου! 
@-Το παραδέχεσαι λοιπόν! 
Είμαι γούτσου γούτσου!
Χ-Μπορώ να κάμω κι αλλιώς; Κομμάτι σου είμαι!
45 χρόνια συμβιώνουμε (αναγκαστικά, το τονίζω!)
Τώρα ελπίζω απλά να μην μας πάρει χαμπάρι κανένας τρελογιατρός
και θελήσει να με... παύσει!
@-Αφήνω εγώ να χάσω το πολυτιμότερο κομμάτι μου;
Άντε βρε! Χρόνια μας πολλά !
Και του χρόνου!
Χ-Όχι πάλι....δεν θα το αντέξωωωωωωωωω!






Ουφ αν αντέξατε και δεν το βάλατε στα πόδια...
άντε βρε να με χαίρεστε!
Σας αξίζω!
Δοξάστε με!
(καλέ μαζέψτε μεεεεε)

♥Τα κεραστικά μου προσεχώς!♥

Καλημέρα!
Καλό ΣΚ!

@ριστέα



(Αφρούλι μου... του χρόνου με την κοράκλα σου μαζί ...
Απόψε θα λείπεις.
Μου λείπεις!)






Παρασκευή 26 Ιουνίου 2015

Η ζωή μου όλη μία θάλασσα.



Η ζωή μου όλη μία θάλασσα.
Έχει τις απανεμιές της, έχει τα αγριέματα της.
Εναλλάσσονται οι εποχές.
Χειμώνες, θαλασσοταραχές.
Φθινοπώρια, άνοιξες, καλοκαίρια.
 Νηνεμίες και εναλλαγές.
Γαλήνη, ραστώνη, παιχνίδια, κορμιά.
Σκουπίδια, εγκατάλειψη και ερημιά.
Εικόνες ενός μουσαμά με λάδια,
στον τοίχο της καρδιάς μου κρεμιούνται.

Και υπάρχουν και οι νύχτες.
Αθέατες. Μοναχικές.
Κανείς δεν αναρωτιέται για τη θάλασσα τη νύχτα.
Τις νύχτες σκέφτονται πως η θάλασσα αναπαύεται.
Μόνο κάτι ζευγαράκια που κοιτάζουν 
την άσπρη γραμμή του φεγγαριού να γράφεται πάνωθέ της,
φιλιούνται και γράφουν ποίηση.

@ριστέα





Αυτή ήταν η εκτός συναγωνισμού συμμετοχή μου, ως είθισται,
στο 8ο Συμπόσιο ποίησης
με υποχρεωτική λέξη τη θάλασσα (ή θαλασσινός).
Γνωρίζοντας τα διαμάντια που συγκεντρώνω, 
σας λέω ότι χαίρομαι που είμαι εκτός συναγωνισμού!☺

Καλή σας μέρα
@


ΥΓ1: Φυσικά άνοιξα τα σχόλια γιατί και η δική μου συμμετοχή τίθεται
γυμνή στα μάτια σας.☺

ΥΓ2: Μέχρι την άλλη Πέμπτη στις 8 το βράδυ
περιμένω και τις δικές σας συμμετοχές ☺



Πέμπτη 25 Ιουνίου 2015

Στα ...βαθιά!


 Αυτό είναι το πρώτο μου βιβλίο.

Κι όχι δεν αναφέρομαι σε αυτό που πρωτοδιάβασα μικρούλα!
Αλλά στο πρώτο που του έκαμα παλαίωση με powertex !


Δεν είδα κάπου τη διαδικασία.
Δεν τη διδάχτηκα.
Γκούγκλαρα το λήμμα: "βιβλίο-παλαίωση", άνοιξα 2-3 φωτογραφίες 
και είπα: "@ριστούλα Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα!
Και... πήδηξα!
Στα βαθιά!
Με powertex κόλλησα και κοκάλωσα τις σελίδες του βιβλίου 
(ένας τόμος μιας πολύ παλιάς εγκυκλοπαίδειας)
και μετά έκαμα ντεκουπάζ...

..και μετά, με τα χρώματα του poweretex το έκαμα χρυσό, 
του πρόσθεσα και το σήμα κατατεθέν μου,
τη νταντέλα καλέ- δεν μ' έμαθες ακόμα;


...και μετά πήρα σβάρνα κήπους, για τη φωτογράφιση,
και συγγενείς όπου καμάρωνα σαν γύφτικο σκερπάνι

Το χρώμα του βιβλίου είναι πιο σκούρο από τις φωτογραφίες.
Λαμπύριζε όμως το χρυσό και με το κινητούλι που να φανεί ...το μεγαλείο του...
(είπε η ψωνάρα προτού λιποθυμήσει για 16η φορά!)
...και τώρα ανεχτείτε τη χαρά μου κι εσείς,
γιατί απλά δεν κρατιέμαι! 

Φιλιά κατάμουτρα!
@ριστέα

ΥΓ: Μην ξεχνάς το Συμπόσιο
Ακόμα να σου έρθει η έμπνευση;
Κι εμένα ! 
Ας ευχηθούμε να μας επισκεφτεί η μούσα λοιπόν! ♥

Τετάρτη 24 Ιουνίου 2015

Ήταν κάποτε που λέτε ....


....ένα κουτί από γάλα. 
Της φίλης Λίτσας, με το οποίο ταΐζει τις δίδυμες πριγκίπισσές της..
Κι έφτασε στα χέρια μου αυτό το κουτί για να αποδείξω για άλλη μία φορά
ότι η ανακύκλωση είναι ...καλό πράγμα☺

Το αστάρωσα, κλασικά...
Το λουλούδιασα με τις ανάλογες χαρτοπετσέτες, 
έβαλα και τις τσαχπινιές μου
και στο τέλος με πατίνες του έκανα παλαίωση

Τώρα μπορεί να το πάρει πίσω η Λίτσα κι εγώ, κλασικά
να αναζητήσω το επόμενο αντικείμενο που θα του αλλάξω 
χρήση, εμφάνιση, πεπρωμένο!☺

Μην χάσεις το αυριανό μου!
Μόνο αυτό σου λέω! 
Καλημέρα
@

Έλα, έλα για να γράφουμε και Ποίηση για το 8ο Συμπόσιο.
Μια βδομάδα και μια μέρα καιρός έμεινε!☺
Ακόμα ν αμιλήσει μέσα σου η Θάλασσα;

Τρίτη 23 Ιουνίου 2015

Το ημερολόγιο μιας πριγκίπισσας ....


Για την πριγκίπισσα της κολλητούλας μου,
που είδε πρόσφατα το φως της Ζωής,
στρώθηκα κι έφτιαξα κάτι που να Της αρμόζει!  
Με το που είδα αυτή τη χαρτοπετσέτα τη λάτρεψα!
"Η Ζωή είναι Ωραία! "☺


Ένα παλιό ευχολόγιο που ξεχάστηκε κάποτε στο σπίτι 
και δεν γέμισε ευχές, μα και λερώθηκε,
ασταρώθηκε.....
ντεκουπαρίστηκε, στολίστηκε,
με έμφαση στις μικρές λεπτομέρειες
...χρησιμοποιώντας ένα παλιό κολιέ  με κρίκους
και charms, τύπου κλειδάκια, κλειδαριές, καρδιές 
(Και να μου το λέγανε ότι τα χαϊμαλιά που κάποτε έπνιγαν το λαιμό μου
θα με βοηθούσαν στο μέλλον στις δημιουργίες μου, δεν θα το πίστευα!
Δεν θα μείνει κολιέ για κολιέ στο συρτάρι!)

...και είναι έτοιμο να δεχτεί 
τα Έργα και Ημέραι της πριγκίπισσας μας!

Καλή σας μέρα!
Και μην ξεχνάτε:
Το 8ο Συμπόσιο περιμένει 
τα ποιήματα σας !
@