Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2015

Αυτό το βιβλίο κάτι ήξερε, που άργησε να γίνει! ( Παλαίωση βιβλίου... Vol 11)


Να τα πάρουμε από την αρχή;
Είχα κάνει σε φίλους, γνωστούς και συγγενείς 
από ένα βιβλιαράκι παλαίωση ... για να με θυμούνται,
όταν θα φύγω με το καλό από τον μάταιο τούτο κόσμο!☺
Τα αρραβωνιασμένα μου όμως έμεναν τόσο καιρό χωρίς βιβλίο!

- Πώς το θέλεις Αναστασία μου;
-Κάνε στους άλλους και θα 'ρθει η σειρά μας. Δεν βιάζομαι!
μου έλεγε ατάραχη η αρραβωνιαστικιά του ανιψιού μου.
-Βρε έχουν όλοι ...μόνο εσείς δεν έχετε, να επιμένω εγώ!
-Άσε, εξασκήσου εσύ και όταν έρθει η ώρα, θα γίνει!

Και ήγγικεν η ώρα!
Πήγαν στο νέο τους σπιτικό.
Θα πήγαινα επίσκεψη για να τους πάω 
Τι; Μόνο τον πίνακα θα πήγαινα;
Άλλη στιχομυθία έλαβε τότε χώρα...

-Αναστασία στείλε φωτό το χώρο σας.
-Γιατί;
-Γιατί ήγγικεν η ώρα για το βιβλίο σας.

Και μου στέλνει τις παρακάτω....
(περιορίστηκα στα επίμαχα σημεία)
Σημ: Εδώ η δασκάλα μου θα με μάλωνε...
"το έργο τέχνης Αριστέα δεν πάει ανάλογα με το χώρο μας... "
αλλά πού να βάλει μυαλό η @ριστούλα ☺

Το μάτι μου πέφτει -πού αλλού;- στην Ανθισμένη Αμυγδαλιά, 
του Βίνσεντ Βαν Γκονγ

Β. Βαν Γκογκ, Ανθισμένη αμυγδαλιά. 1890.  
Μουσείο Βαν Γκογκ στο Άμστερνταμ.

Ο μεγάλος καλλιτέχνης Van Gogh, φιλοτεχνεί το 1890 
στην Αρλ της Προβηγγίας, ένα έργο που διαφοροποιείται 
κι από την ίδια την τεχνοτροπία του. 
Όταν έλαβε ειδοποίηση από τον αδελφό του Theo για τη γέννηση του ανιψιού του, 
ζωγράφισε για χάρη του νεογέννητου (που πήρε το όνομα του -Vincent) 
ανθισμένα κλαδιά αμυγδαλιάς. 
Χαρακτηρίζεται από την επιρροή του φωτός της νότιας Γαλλίας 
και από τις επιδράσεις από ιαπωνικά σχέδια. 
Η  λάμψη, τα άνθη και ο γαλάζιος ουρανός, υπερβαίνουν τη βιωματική εμπειρία 
που πέρασε σε πολλά έργα του, και αποπνέουν αισιοδοξία και χαρά.


Βάζω αμέσως μπροστά το βιβλίο, ενώ πηδάω από τη χαρά μου!
Επειδή είναι ένας από τους αγαπημένους πίνακες, είχα την ίδια χαρτοπετσέτα, 
ούτε κι εγώ ξέρω πόσους μήνες καταχωνιασμένη, 
μέχρι να έρθει η κατάλληλη στιγμή!

Αρχίζω άμεσα με το εξώφυλλο

κι αμέσως μετά τη γνωστή διαδικασία..
ένα ένα φύλλο με powertex!

Και μετά με ντεκουπάζ...
Ναι, αλλά το απέξω ίσως να μην το βλέπουν, σκέφτηκα.
Κι έτσι να 'σου και μέσα να παίζω με το ίδιο θέμα!

Και γεμάτη τρελή ικανοποίηση πήρα τα δωράκια μου
και τους πήγα επίσκεψη και το βιβλίο πήρε τη θέση του
με δόξα και τιμή (κι αυτό!)

Αυτό το βιβλίο κάτι ήξερε, που άργησε να γίνει!

υπογραφή
μια φαντασμένη θεία!☺

Φιλιά κατάμουτρα!
@ριστέα
.
.
.
.
.
.
.

Μη στάσου! 
Πού πας;
Είναι τρελή αυτή η θεία!
Χτες βράδυ (για αυτό έχω χαθεί) ανάμεσα σε άλλα
που κάνω (ταυτόχρονα- μη ρωτάς πώς!)
τους έκανα κι αυτό!
Αφού! ☺


Οι Ιστορίες της Νύχτας ξεκίνησαν και τις παρακολουθείς εδώ
Συμμετοχή ή ενδιαφέρον εκδηλώνεις εδώ

Διαβάστε σήμερα
την Ιστορία
Η αγγελία,
από τον GianniPit,  στο νέο του μπλογκ, Ηδύποτον

Πέμπτη 29 Οκτωβρίου 2015

Ιστορίες της Νύχτας: Τ’ αυτιά της νύχτας βλέπουνε καλά


Έρχεται η νύχτα. Η νύχτα εκείνη, που η εκδίκηση της μέρας χάνεται. Εκεί που όλα είναι μοιρασμένα γύρω μας και μπορούν να αφήνουν τα ίδια άχρωμα σκοτεινά σημάδια τους.
Πόσες αλήθεια εικόνες νύχτας, μας τυλίγουν καθημερινά; Πότε μ’ αστέρια κι ανάρια συννεφιά. Πότε με λάμψη ενός φεγγαριού, που στηλιτεύει το πέπλο της νύχτας. Πότε με ξαστεριά και κάποιες φορές, με βαριά συννεφιά κι ανεμοβρόχι ή ακόμα κι αθόρυβο χιόνι.

Όταν τη νύχτα, η βαριά συννεφιά με το ανεμοβρόχι, σκέπαζαν τα πάντα πάνω από το νησί, ήταν η ώρα που ξύπναγαν του Νικολού οι εμπειρίες κι η επιθυμία του να ξεκινήσει για το ψάρεμα του σαργού απ΄τη στεριά.
Τούτη την ώρα διάλεγε κείνος, για να φανεί στη μύτη της «Μεγάλης Ξέρας». Έφτανε αθόρυβα, προσπαθώντας πάντα να στέκεται σε σημείο, που δεν κτυπά το κύμα στο βράχο, έτσι ώστε να μην του βρέχουν οι πιτσιλιές το πρόσωπο και του κάνουν τα μάτια να τσούζουν με τ’ αλάτι τους. Αρκετά του χτύπησε το πρόσωπο το κύμα, όταν ο Νικολός ήταν εν ενεργεία ναυτικός και ταξίδευε στα πέρατα του κόσμου. Όμως κάποτε η καρδιά του τον πρόδωσε και δεν μπορούσε να χτυπά πλέον πάνω σε μια λαμαρίνα που πλέει. Η καρδιακή ανεπάρκεια, τον καθήλωσε στη στεριά, πολύ νέο και τον ανάγκασε να βλέπει τη θάλασσα από τα βράχια ή το πολύ πολύ μέσα από μια βάρκα, μόνο και μόνο για να μπορεί να ρίχνει κανένα παραγάδι.

Τις νυχτιές λοιπόν επέλεγε το ψάρεμα του σαργού απ’ τη στεριά, αλλά με μαεστρία περισσή και σ' όλο της το μεγαλείο. Ρουχισμός και σένια ένα ένα διαλεγμένα.
Γνώριζε καλά, ότι οι νυχτιές, είναι φτιαγμένες μόνο για τα άψυχα. Αφού τα έμψυχα τη νύχτα, δεν διαφέρουν στο σχήμα και στο χρώμα με τ' άψυχα. Έλεγε επίσης, ότι τα καλά τα εργαλεία την νύχτα δουλεύουν μόνα τους. Δεν έχουν ανάγκη τα μάτια, όταν τα σένια είναι καλά, όλα δουλεύουν "τυφλοσούρτης".

Έπρεπε λοιπόν να βρέχει. Έπρεπε νά'ναι βαθύ το σκοτάδι. Έπρεπε το κύμα να χτυπά στα βράχια. Έπρεπε τα εργαλεία νά'ναι προσεγμένα. Έπρεπε νά'ναι μόνος του, για να μην αποσπάται από κανένα κουβεντολόϊ. Τέλος έπρεπε να στέκεται ορθός, για να νιώθει στα ακροδάκτυλά του, όσο γίνεται πιο έντονα το τσίμπημα στη πετονιά, που δημιουργούσε ο σαργός  τρώγοντας το δόλωμα.

Όλα έμοιαζαν ίδια την κάθε φορά που 'ρχόταν να ψαρέψει. Εγώ μόνο άλλαζα θέση στο σκεπαστό του μπαλκονιού, όταν τον κοιτούσα κρυφά, μη και αντιληφθεί ότι τον παρακολουθώ. Όμως δεν ήταν όλα ίδια. Τίποτα δεν είναι ίδιο στη ζωή, όλα είναι διαφορετικά κι όλα συμβαίνουν μια φορά, αρκεί να δούμε καθαρά το «τώρα» και να το συγκρίνουμε δίκαια με το χτες.


Η ώρα πέρναγε και οι σαργοί έρχονταν ο ένας μετά τον άλλο, για να αναπαυθούν «εν ειρήνη» στο καλάθι του. Ξαφνικά ενώ προσπαθούσε να ξαγκιστρώσει ένα σαργό, τον άκουσα να βγάζει ένα φθόγγο πόνου. Το χέρι του, όπως διέκρινα μέσα στο ρηχό σκοτάδι, προσπαθούσε να το τυλίξει με κάτι. Κόπηκε είπα μέσα μου. Τρέχοντας μέσα στο σπίτι, παίρνω το φακό από την κρεμάστρα, μία πετσέτα από το μπάνιο και πολύ γρήγορα βρέθηκα κάτω στα βράχια. Μόλις με είδε με το φακό,  ξαφνιάστηκε, δεν με περίμενε. Περασμένα μεσάνυχτα, ένα παιδί 15 χρονών νά'ναι ξύπνιο και να το βλέπει στα γκρέμνα, μέσα στο ατύχημά του.
-       Τι έπαθες τον ρωτάω.
-       Καρφώθηκα με τ’ αγκίστρι, όταν ξεψάριζα ένα σαργό και δεν μπορώ να το βγάλω. Έχω κόψει το παράμαλο, αλλά δεν μπορώ να το γυρίσω και να το βγάλω.
Μα το φακό και με λίγη προσπάθεια, χωρίς να θέλω να περιγράψω το πως βγαίνει ένα αγκίστρι καρφωμένο στο δέρμα, βγάλαμε τ΄αγγίστρι και κάτσαμε κάτω ο ένας πλάι στον άλλο, παίρνοντας ανάσες, μετά το πέρας του πρόχειρου θαλασσόβρεχτου και ανεμόβρεχτου χειρουργείου. Ξαφνικά ανακάλυψα ότι μεταξύ μας υπήρχε και μια μεγάλη διαφορά. Κείνος φόραγε τη νιτσιράδα του για να μην βρέχεται, ενώ εγώ άρχιζα σιγά σιγά να μουσκεύω απ’ τη κορφή ως τα νύχια.
-       Φύγε, πήγαινε επάνω ν’ αλλάξεις, μου έλεγε, θα κρυώσεις. Κι εγώ θα φύγω σε λίγο. Θα πάω να δέσω το τραύμα καλύτερα και να του ρίξω λίγη σουλφαμίδα. Αύριο θα μου πεις πως βρέθηκες εδώ κάτω τέτοια ώρα.

Δίχως δεύτερη κουβέντα, σαν πραγματικά βρεγμένη γάτα, ανέβηκα τα βράχια και απόσωσα στο κρεβάτι μου, αφού σκούπισα τα έντονα αχνάρια της βροχής επάνω μου.
Την επομένη με βλέπει ο Νικολός κάτω στο γιαλό. Δεν μου μίλησε καθόλου. Εγώ πήγα κοντά του και τον ρώτησα πως πάει το χέρι.
-       Ο καλός γιατρός καλά γιατρεύει, μου είπε. Αλλά ένας καλός  νοσοκόμος την ώρα που τον θες, είναι το ίδιο καλός με το καλό γιατρό. Ευχαριστώ που με βοήθησες και δεν έμεινε μέσα το αγκίστρι πολλή ώρα, για να κακοφορμίσει. Άντε τα μεσάνυχτα να βρεις γιατρό να σε γιάνει. Εύχομαι μετά από όλα αυτά, τουλάχιστον να έμαθες πως ψαρεύουν τους σαργούς. Οπότε την αμοιβή σου την πήρες, για να μην έχεις παράπονο.


Ήταν σίγουρο ότι είχα πληρωθεί καλά, παίρνοντας τα καλύτερα μαθήματα ψαρέματος, όλες αυτές τις νύχτες που τον έβλεπα κρυφά. Όμως πολύ αργότερα κατάλαβα, ότι το ψάρεμα του Νικολού, κανένας δεν μπόρεσε ποτέ να το κάνει σαν κι εκείνον. Ούτε κι εγώ που τον παρακολουθούσα τόσες νυχτιές. Μάλλον ήταν το δόλωμα, μου τόπε πολύ καιρό μετά και αφού τό'μαθα, ανακάλυψα ότι κανείς δεν το χρησιμοποιούσε εκείνη την εποχή.
Σήμερα το ίδιο δόλωμα δεν ενθουσιάζει καθόλου τα ψάρια. Δεν είχα δώσει βάση και σε μια του κουβέντα.
-       «Ποτέ τα ίδια πράγματα δεν έλκουν τους ανθρώπους σε διαφορετικές εποχές. Είναι απλό, γιατί τα πράγματα μπορεί να μένουν ίδια, όμως αλλάζουν οι άνθρωποι και οι εποχές».
Έτσι και με τα ψάρια. Για όσους προσπαθούν και ψαρεύουν, συμβουλεύω, να χρησιμοποιείτε περίεργα και διαφορετικά δολώματα. Ότι πιο σπάνιο για τα ψάρια. Ο Νικολός τότε έβαζε κρέας μοσχαρίσιο. Σπάνιζε αυτή η λιχουδιά για τα ψάρια, όπως σπάνιζε και γιαμας τους ανθρώπους εκείνη την εποχή.
Σήμερα εγώ θα δόλωνα φακές. Γίναν τροφή πολυτελείας, κανείς δεν τις τρώει πια. Που ξέρετε, ίσως να τις τρώνε τα ψάρια.

Τέλος όταν πηγαίνουμε για ψάρεμα, να είμαστε σίγουροι ότι θέλουμε να ψαρέψουμε ψάρια κι όχι να σκοτώσουμε την ώρα μας. Το ψάρεμα δεν είναι απλό χόμπι ή απλό επάγγελμα για άλλους. Είναι μια επιστήμη και επικοινωνία συνάμα, με ένα κόσμο, που ποτέ δεν θα του μοιάσουμε. Το κόσμο της θάλασσας.

Ακόμα και για το κυνήγι των γυναικών, θά'λεγα ότι εμείς οι άνδρες, πρέπει να προσέχουμε ιδιαίτερα, όταν κυνηγάμε γυναίκες. Οι γυναίκες είναι καλοί ψαράδες κι ενώ εμείς προσπαθούμε να τις κυνηγήσουμε, εκείνες μπορούν να μας ψαρέψουν.

Δ.Λ.Α
Παράμαλο = η λεπτή νάϋλον κλωστή όπου δένεται το αγγίστρι
Σένια = τα σύνεργα, τα εργαλεία

(τονισμένες bold οι λέξεις από μένα.....)

ΑΝΔΡΟΣ-ΧΩΡΑ-ΠΑΡΑΠΟΡΤΙ ΤΕΛΟΣ 
ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ ΤΟΥ '40
"Με την ψαριά στα χέρια"

ΠΑΡΑΠΟΡΤΙΑΝΑ ΛΕΦΟΥΣΙΑ 
(απόσπασμα)

Στα Βουλιαχτά θα κλείνουνε, τα πρώτα μελανούρια,
στου ποταμού το ξέβγαλμα, θα ρίχνουν για μουρμούρια.
Μέσα στους ρούμπους των βαρκών, ανδρώνετ’ η καρδιά,
με τη μαγεία του Σταρά, που βγαίν’ απ’ τη Πελεκανιά.
Δ.Λ.Α.
________________________________

Ήταν η συμμετοχή του ποιητή και καπετάνιου Δημήτρη Ασλάνογλου
στις Ιστορίες της Νύχτας,
που έχει μόνιμη φιλοξενία στο χώρο μου ☺

Καλή σας μέρα
@ριστέα

Οι Ιστορίες της Νύχτας ξεκίνησαν και τις παρακολουθείς εδώ
Συμμετοχή ή ενδιαφέρον εκδηλώνεις εδώ

Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2015

25 λέξεις - φιλοξενία



Σπάνιο γεφύρι  τ΄ουρανού, κάθε ουράνιο τόξο!
Έλα να το περάσουμε μαζί, αχνοπατώντας…
Σε μια γωνιά παίζουν κρυφτό τα παιδικά όνειρά μας!
Αν τα βρω, υπόσχομαι να μην τα χάσω ποτέ…
*
Ένα γεφύρι μας χωρίζει, δυο δρόμοι διαφορετικοί…
Μα πόσο αίμα ακόμα η ψυχή πρέπει να στάξει,
το χρώμα της μαύρης καρδιάς σου αγωνιώντας ν΄αλλάξει;



 Ήταν οι δύο συμμετοχές της Ινώς από τη Σκιάθο 
στις "25 Λέξεις" της Μαρίας μας 
στο νέο της μπλογκ 

Η Ινώ έχει μόνιμη στήλη στο χώρο μου 
και ανεβάζω τις συμμετοχές της για να υπάρχουν 
εδώ, φυλαγμένες, μέχρι να αποφασίσει να κάνει (κάποτε)
τον δικό της χώρο !

*
Εγώ είμαι στο εργαστήρι κάπου χαμένη....
Stay tuned!


Σας καληνυχτώ
@ριστέα

Σήμερα...


....που το διαδίκτυο έχει κατακλυστεί 
με αφιερώματα για την 28η Οκτωβρίου και την Πατρίδα
εγώ προτείνω το 9ο Συμπόσιο Ποίησης
για όσους δεν διάβασαν 
τι εστί Πατρίδα!
Ειδομένη μέσα από τα μάτια 28 φίλων
με μοναδικό τρόπο....

Συμμετοχές από 1-8  ► εδώ
Συμμετοχές από 9-20  εδώ
Συμμετοχές από 21-31 εδώ


Όμως δεν μπορώ να μην έχω μία εικόνα από χτες στη σκέψη μου
και πολλά ερωτηματικά:

ένας πόλεμος σήμερα
οι νέοι μας ένστολοι...στο μέτωπο
και... τα κινητά;
τα γκατζετάκια;
το μέσσεντζερ;
το βάιπερ;
το τουίτερ και οι εξυπνάδες;
οι σέλφις;
οι τύποι που το καλοκαίρι αντί να απολαμβάνουν το τοπίο
έβγαζαν με το σελφοκόνταρο κάθε πλάνο του κορμιού τους
και γωνία του προσώπου τους;


Μην πάμε μακριά...
Δεν επέλεξα τυχαία την παραπάνω φωτογραφία
με τις χαμογελαστές φανταρίνες του '40.
Εγώ;
Εγώ που γράφω τούτες τις αράδες, 
σχολιαστής των σημείων του καιρού μας,
 πόσο θα κουβαλούσα ένα όπλο, με χαρά,
στα όρη, στα άγρια βουνά;

Και τι κάνουμε όλοι εμείς Σήμερα που ζούμε έναν πόλεμο
έστω και καμουφλαρισμένο με μια επίφαση ειρήνης;

Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, 
έπεσαν «υπέρ πίστεως και πατρίδος», 
15.556 ένστολοι άνδρες και μία γυναίκα.

Ξέρουμε αληθινά πόσοι έχουν αυτοκτονήσει εν καιρό κρίσης,
τα τελευταία 5 χρόνια δηλαδή;
Όχι τα νούμερα που δίνει η ΕΛΣΤΑΤ, αλλά τα πραγματικά!
(άπειρα τα άρθρα που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο)

Σας αφήνω με αυτούς τους προβληματισμούς 
και σας εύχομαι 
καλό Εθνικό εορτασμό!
@ριστέα


Η Ζωή συνεχίζεται.
Πάντα.
Και μια Χαζέα λέει ότι είναι και Ωραία!


Και γράφουμε 
κόντρα στους άσχημους , στάσιμους καιρούς που βιώνουμε!
Οι Ιστορίες της Νύχτας ξεκίνησαν και τις παρακολουθείς 
εδώ

Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2015

Ιστορίες της Νύχτας #2 ( ενημερωτικό)


Ιστορίες της Νύχτας....
Ιστορίες του μπαρ, του δρόμου,
της κλίνης,
γεμάτης ή άδειας.
Κάτι σκοτεινό.
Κάτι παρεΐστικο, κάτι μοναχικό.
Ίσως ερωτικό. Αισθησιακό.
Μπορεί πονεμένο.
Κάτι που θέλει να ξημερώσει, που προσμένει.
Ίσως κάτι που δεν θα προλάβει το φως της μέρας...
Μια ιστορία που γεννήθηκε ή πέθανε νύχτα.

Κι αν είσαι της Ποίησης και μπορείς
τους στίχους σου με της νύχτας τα πέπλα να τυλίξεις 
πολύ θα το χαρώ να σε διαβάσω.




Ίσως, πιθανόν, να προσπαθήσουν, δεν είναι σίγουρο, εάν και εφόσον 
ω φυσικά, το περίμενα πώς και πώς και γιούπι!
είπαν οι φίλοι:

to e - periodiko mas official
ΕΚΦΡΑΣΟΥ
Η blogger της διπλανής πόρτας
Onirokosmos
ποιώ - ελένη
Katia Markouizou
Nastenka
To love life for what it is
ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ....!
ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ
marilenaspotofart
Katerina Verigka
Ελένη Φλογερά
Πέτρος Κ.
Giannis Pit
Funky Monkey
Μαρία Νι
FLORA GIA
Maria Kanellaki
Σμαραγδένια Ρούλα
Δημήτρης Ασλάνογλου
Φιλία
Anna Flo
katerina koko
Κλαυδία
pylaros
me maria
Roula the cat
mariakat
Γεώργιος Κυριαζίδης (Euzonas)
DESPINA P
Μαρίνα ( http://cometomybdr.eu)
Mia Petra
ΣΟΦΙΑ ΜΒ
Evonita
Κι εγώ φυσικά!

Που ακόμα ιδέα δεν έχω τι θα γράψω.
Αλλά επειδή ξέρω ότι νύχτα θα μου΄ρθει η έμπνευση 
εκεί που δεν θα το περιμένω 
φυσικά και θα γράψω ο κόζμος να χαλάσει!




Ο κατάλογος δύναται να μεγαλώνει μέρα με τη μέρα.
Και δεν είναι δεσμευτικός!
Όποιος δεν είναι μέσα να μου σφυρίξει κλέφτικα☺

Όποιος θελήσει στην πορεία, δηλώνει συμμετοχή ή ενδιαφέρον
εδώ 

Η ανάρτηση αυτή θα μπει στα αριστερά του μπλογκ 
και θα ενημερώνεται διαρκώς. 

Πατώντας στην εικόνα με τις Ιστορίες της Νύχτας, στο πλάι,
θα παρακολουθείτε, όσες ιστορίες δημοσιεύονται.

*
Διαβάστε σήμερα 
στο μπλογκ To love life for what it is 
κι από την αγαπητή μου Διονυσία την πρώτη μας Ιστορία
Το γράμμα


________________________________________________________

Εδώ παρακολουθούμε τις δημοσιευμένες πια Ιστορίες:

1.Το γράμμα, από τη Διονυσία, του To love life for what it is 
2.Τ’ αυτιά της νύχτας βλέπουνε καλά, από τον Δημήτρη Ασλάνογλου
3.Η αγγελία,από τον GianniPit, στο νέο του μπλογκ, Ηδύποτον
4.Νυχτερινή συνάντηση,από την Pippi, στην Οξεία Γλωσσοπάθεια
5. Ιστορία της Νύχτας, από την Ωραιοζήλη μας, στο ΕΝΑ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ 
6. Καλή τύχη κι όλα θα πάνε καλά, από τη Φλώρα, στο TEXNIS STORIES
7.Η ιστορία κάθε νύχτας, από τη Μαρία Νικολάου, στο Κείμενο
8.Το πεπρωμένοαπό τον Γαβριήλ Παναγιωσούλη, στο pylaros
9. Φυγήαπό τη Μαρίνα. στο e-periodiko mas
10.Μια νύχτα που διήρκεσε 5 χρόνια,από την Αναστασία-Nastenka,
του Midnight in Brussels
11.Το φεγγάρι διηγείται,από τη Μαρίνα, στις Κρυφές μου Σκέψεις
12.Αναπόλησηαπό την Ελένη μας , στο Ποιώ την 
13.Ματαίωση, από την οικοδέσποινα @iris, Η Ζωή είναι Ωραία
14.Το στοίχημα της Νύχτας, από τον Γιώργο Κυριαζίδη, στο άσχετος τύπος
15.Περιμένοντας το έμβασμα.από τον Δημήτρη Ασλάνογλου
16.Ιστορίες της ΝύχταςΚλαυδία και Μαρία Λιώτη, Κάτω από την Ακρόπολη
17. Κυνηγώντας το όνειρο από την ANNA Flo, στο Ατενίζοντας,
18.11:00-7:00, από τη Μαρία Κανελλάκη , στο Απάγκιο
19. Μια νύχτα στον Ινδικόαπό τον Γαβριήλ Παναγιωσούλη, στο pylaros
20.Ο αγέλαστος άνθρωποςαπό την Έλλη-Funkey monkey 
21. Μια αληθινή Ιστορίααπό τη Μαρίνα. στο e-periodiko mas
22.Παλιόκαιρος, Ρούλα , στο Σμαραγδένια
23.Οι φωνές της Νύχτας, από τον Γαβριήλ Παναγιωσούλη, στο pylaros
24. Κίρκη, από την Κάτια Μαρκουίζου,  στο Marilise
25.Dead lineαπό την οικοδέσποινα @iris, Η Ζωή είναι Ωραία
26.Αυταπάτες, από την Ελένη, στο Ποιώ
27.Φυλακισμένη ψυχή, από την Κατερίνα Βερίγκα, στο 
Positive Thinking Greece
28. Περιπέτεια νυχτερινή, από τη Μαρία Λιώτη, στο μπλογκ της Κλαυδίας
29.Μικρή, νυχτερινή μυσταγωγία,από τη Σοφία ΜΒ, στης Γλαύκης το καφέ
30.Ένα σάλι ροζ, από την Κική, στο ΕΚΦΡΑΣΟΥ
31.Ένα ψυχολογικό τεσταπό τον Γαβριήλ Παναγιωσούλη, στο pylaros
32.Όταν γνώρισα έναν άγγελο, από την Ελένη Φλογερά, 
στα Μονοπάτια της φαντασίας μου
33.Λύτρωση κάτω από το φως του φεγγαριούmariakat, 
στο My Dreamland
34.Νύχτα στην πόλη, από την Ωραιοζήλη, στο ΕΝΑ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ
35.Η τελευταία νύχτα/ο διάλογος, από την Evonita, στο Beloved ideas
36.Το αλφαβητάρι μιας νύχτας, από Mia Petra στο 
Ο πιο πιστός φίλος του σκύλου
37.Σβηστά φώτα, από τον Πέτρο , στο Ακυβέρνητος!
38. Στοιχειωμένος κόσμος, από τη me maria, στο mytripsonblog
39. Οι διαφορετικές φάσεις της Ζωής μας
από τον Γαβριήλ Παναγιωσούλη, στο pylaros
40.Φίλοιαπό τη Διονυσία, του To love life for what it is 
41.Κα(η)μένη Μαρία,από την οικοδέσποινα @iris, Η Ζωή είναι Ωραία
42. Η μυστική συμφωνία, από την katerina koko, στο follow me
43.Ελληνική ύπαιθροαπό τον Γαβριήλ Παναγιωσούλη, στο pylaros
44.Η ώρα είναι 5 το πρωί, από τη Δέσποινα, στο despina's studio
45.Όλα τα χρώματα της νύχτας, από τη Διονυσία, στο To love life for what it is
46.Σιωπηλές Νίκες, nikos mous
47.Αγαπημένη μου μικρούλα από τη Μαριάννα, στον Οnirokosmo
48.Συζήτηση με το φεγγάρι,mariakat, στο My Dreamland

Δευτέρα 26 Οκτωβρίου 2015

Ιστορίες της Νύχτας #2

bar, bizzzi, girl, glass, night, wine


Άφησε τη φαντασία σου να τρέξει.
Και να δημιουργήσει:

Ιστορίες της Νύχτας....
Ιστορίες του μπαρ, του δρόμου,
της κλίνης,
γεμάτης ή άδειας.
Κάτι σκοτεινό.
Κάτι παρεΐστικο, κάτι μοναχικό.
Ίσως ερωτικό. Αισθησιακό.
Μπορεί πονεμένο.
Κάτι που θέλει να ξημερώσει, που προσμένει.
Ίσως κάτι που δεν θα προλάβει το φως της μέρας...
Μια ιστορία που γεννήθηκε ή πέθανε νύχτα.

Κι αν είσαι της Ποίησης και μπορείς
τους στίχους σου με της νύχτας τα πέπλα να τυλίξεις 
πολύ θα το χαρώ να σε διαβάσω.

(εδώ βρίσκεις τα πάντα 
για τον πρώτο γύρο των Ιστοριών μας)

girl, legs, light, photography, portrait, stairs, sunset

Δηλώνουμε ενδιαφέρον ή συμμετοχή στη σημερινή ανάρτηση.

Δεν παίρνουμε κεφάλια αν δεν τα καταφέρουμε.
Στο περίπου, για να έχω το νου μου.
Να παρακολουθώ.
Κρατώ και πάλι το συντονισμό.
Θα ενημερώνω τους φίλους καθημερινά!
Και δίνω χρονικό περιθώριο από αύριο μέχρι και τις 25 Νοεμβρίου.
Ένας μήνας είναι υπεραρκετός ε;

Καθένας δημοσιεύει στο ιστολόγιο του.

Βάζουμε και τη μουσική μας αν θέλουμε
και καλή μας έμπνευση!
Κι όσες Ιστορίες θέλουμε ναι;
Δεν υπάρχει όριο....

alcohol, drink, liquor, party, rum, shot, shots, tequila, vodka

Οι Ιστορίες της Νύχτας δεν είναι διαγωνισμός, αλλά δρώμενο.
Για το κίνητρο να δημιουργήσουμε.
Για να διαβάσουμε και πάλι μικρούς και μεγάλους θησαυρούς!
Για να περάσουμε όμορφα και παρεΐστικα!
Όπως σε όλα τα δρώμενα!

Στο τέλος μια κλήρωση σας περιμένει! ☺



Χτες Κυριακή, έληξε το πρώτο δρώμενο 
"25 Λέξεις" της Μαρίας μας 
στο νέο της μπλογκ 
Το Κείμενο

Η δική μου συμμετοχή, βασισμένη στην παρακάτω εικόνα ,



ήταν (μια μικρούτσικη στιγμή αδυναμίας)

"στις άχρωμες στιγμές μου μια γέφυρα να ανταμωθώ 
με το άλικο του πάθους σου ζητώ.
.........μια διάβαση στο φως
από το βαθύ σκοτάδι μου......"

Καλή σας μέρα
Καλή εβδομάδα.
Χρόνια πολλά στους εορτάζοντες.

@ριστέα

______________________________________


Σήμερα στη Χειμερία Νάρκη , ο αγαπητός Νίκος Σουβατζής
έχει δημοσιεύσει την εξαιρετική του συμμετοχή 
στο 9ο Συμπόσιο,
Μια απέραντη αχαρτογράφητη χώρα