Παρασκευή 6 Μαΐου 2016

Μπλα, μπλα... μπλόγκινγκ!


Καιρό ήθελα να καταγράψω κάποιες σκέψεις μου για το blogging,
προτού καν κάνει τη σχετική ανάρτησή της η Mia Petra,
όπου όλοι οι γνωστοί μεταξύ μας, 
λίγο έως πολύ καταθέσαμε διάφορες (και διαφορετικές)
απόψεις γύρω από το μπλογκάρισμα και κάποιοι
κοντέψαμε να φάμε και τα μουστάκια μας! Αμέ!

Και να που με αφορμή την παγκόσμια μέρα των Webloggers,

Γιατί όχι; σκέφτηκα. Να πω και τα δικά μου, που έχω φάει τα λυσσακά μου
να τα ξέρετε, να μην τρέχω να εξηγώ σε μέιλς, όπως γίνεται συχνά,
γιατί έχω κλειδαμπαρωμένα εδώ μέσα και σούξου, μούξου, μανταλάκια....

Πέτρος Ντερέκης

Πριν λίγα χρόνια οι λέξεις μπλογκ, μπλόγκερ και μπλογκάρισμα,
δεν υπήρχαν στο καθημερινό μου λεξιλόγιο.
Ω, ναι! Άγνωστες λέξεις!
Και ούτε που το φανταζόμουν εκείνη την Κυριακή του Νοέμβρη, του '10,
που παράτησα τη σφουγγαρίστρα (τα έχω πει, να μην τα λέω ξανά)
 κι έγραψα την πρώτη (αδιάφορη) ανάρτησή μου, 
ότι κάποια στιγμή θα γινόταν κομμάτι της ζωής μου τούτη η γωνιά.

Κι όμως, έγινε και δεν ξέρω αν ακούγεται κάπως, 
μα για μένα είναι κάτι όμορφο, σαν δώρο!



Είναι ένα "εργαστήρι δημιουργικής (μου) απασχόλησης" ο χώρος αυτός.
Μια γωνιά που μου έδωσε πολλά και συνεχίζει 
να αποτελεί κίνητρο, για να βρίσκομαι σε εγρήγορση!
Σε δράση.
Στις επάλξεις, πώς το λέτε, εδώ στο Ελλάντα
  "τρεχάτε ποδαράκια μου"  και 
"μην πιάνεις αράχνες @ριστούλα μου" ένα πράμα!
Τώρα αν γίνεται πού και πού
σημείο εκκίνησης και δράσης και για μερικούς ακόμα, χαρά μου!
Να ξέρεις όμως, για μένα αυτό είναι το διαδικτυακό μου ημερολόγιο!
Έργα και ημέραι μιας τρελοπυργιώτισσας
που εσείς την αναβαθμίσατε σε πυργοδέσποινα (τρομάρα μου)
και από τότε ψωνίστηκε!



Που λες, για να σοβαρευτώ (γουάτ;) δεν πιστεύω ότι γράφω σπουδαία πράγματα
ή ότι έχω σπουδαία πένα. 
(Πιθανόν να μην έχω ολωσδιόλου πένα!
Γράφε, γράφε όμως σκέφτηκα, μπορεί να αποκτήσω μία. Τι; όχι;)

Δεν ενδιαφέρομαι για likes, αναγνώριση, δεν πεθαίνω για σχόλια 
επιβραβεύσεις και ωραία λογάκια.
Εντάξει! Αν όχι σε όλους, στους περισσότερους πάντως αρέσουν. 
Κι εμένα. Ιδίως στις αρχές, που ψωνίστηκα!
Τι; Θα βγάλω απέξω την ουρά μου για να το παίξω υπεράνω λες;
Αλλά δεν καίγομαι μανούλα μου! Πώς το λένε; Δεν τρελαίνομαι!

Αν ψόφαγα για όλα αυτά νομίζω θα ήμουν πιο τυπική, 
θα είχα πιο νορμάλ συμπεριφορά blogger,
θα πρόσεχα τη διαδικτυακή μου εικόνα. 
Ε; Κάνω λάθος;

Εγώ όμως έχω μια αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά ως μπλόγκερ. 
Άλλοτε ανοίγω, άλλοτε κλείνω, άλλες φορές χάνομαι από τη γειτονιά!
Τολμώ να εκφράζω τη γνώμη μου, αν χρειαστεί 
(μέσα στα πλαίσια της ευγένειας πάντα)
 Δεν κωλώνω! 
Για να ξέρεις, συμπεριφέρομαι απλά όπως νιώθω.
Όχι όπως επιθυμούν ή αναμένουν κάποιοι.
Δεν υπολογίζω την κριτική. Δεν μ' αφορά!



Ξέρω πως κάθε ένας βλέπει τα πράγματα από τη δική του πλευρά 
(λογικό φυσικά) αλλά θα πρέπει να θυμάται ότι έτσι όμως κρίνει 
και τους άλλους: από τη δική του σκοπιά.
Δέχομαι ότι σε κάποιους (τι κάποιους; πολλούς!) δεν θα αρέσω,
άλλοι ίσως πιστεύουν διάφορα για μένα, 
κάποιοι, λίγοι ίσως, με καταλαβαίνουν και θα τακιμιάσουμε περισσότερο.
Δεν με νοιάζει τι γνώμη θα έχεις... Αρκεί να μην μου την επιβάλεις
ως σωστότερη.
Εγώ θα κάμω τα δικά μου έτσι κι αλλιώς...



Για μένα μπλόκινγκ είναι η παρέα!
Σε παρακολουθώ, σε διαβάζω, αναπτύσσουμε σχέσεις.
Αν αυτά που γράφω ενδιαφέρουν και κάποιον πιο έξω, ας με διαβάσει. 
Για αυτό και είναι ανοιχτό προς το κοινό και δεν το έχω ιδιωτικό 
το χώρο μου, εδώ που τα λέμε.
Αν κάποιος τα βρίσκει χαζά, ανούσια, άγευστα, σαχλά ή γλυκανάλατα,
ας με προσπεράσει. 
Είναι το πιο εύκολο!



Η συμπεριφορά μου στη γειτονιά αυτή που συνυπάρχουμε,
γιατί έτσι έτυχε, να σου πω ότι εξαρτάται κατά πολύ 
από τον διαθέσιμο χρόνο μου.
Φυσικά πάντα μέσα μου υπάρχει και η ανταποδοτικότητα,
(θα προσπαθήσω να επισκεφτώ όσους με επισκέπτονται
από ευγένεια, για να τους γνωρίσω)
μια λέξη που κάποιους τους ξένισε (ή τους ξίνισε;) 
στην προαναφερθείσα ανάρτηση της Πέτρας
 και κατά τη δική μου γνώμη
απλά δεν παραδεχόμαστε τα αυτονόητα: ότι ανταποδίδουμε επισκέψεις. 
Έρχεσαι; Θα σου ανταποδώσω.
Αν δεν έρθω, δύο-τρεις-τέσσερις φορές, δεν θα έρθεις! 
Απλά πράγματα!

Το λέω γιατί το έχω δει να συμβαίνει!
Καλέ από τότε που σταμάτησα αναγκαστικά τις γύρες στη γειτονιά,
δεν το έχεις πάρει είδηση; Εδώ μέσα πατούν όλο και λιγότεροι!.
Αυτοί που είναι πιο κοντά (μου) ή με ξέρουν από παλιά (έρχονται πια).
Αυτό βέβαια δεν ισχύει για όλους.
Αλλά τέλος πάντων μιλώ για κάτι υπαρκτό!
Έστω, στο σύνολο. 
Όχι, φυσικά και δεν είναι όλοι έτσι!



Τυχαίνει και σε μένα ν' αφήνω σχόλια όπου νιώθω ότι έχω κάτι να πω,
άσχετα αν ο άλλος δεν έρχεται ποτέ σε μένα!
Ξέρεις πόσα μπλογκς διαβάζω (και σχολιάζω) 
και δεν πατάνε ποτέ εδώ ή έρχονται μία-δύο φορές το χρόνο;
Αλλά αυτοί να ξέρεις δεν είναι οι φίλοι μου!
Φίλοι μου είναι αυτοί που όταν έχω λίγο διαθέσιμο χρόνο 
θα τον αφιερώσω σε αυτούς ακόμα κι αρλούμπες να γράψουν!
Γιατί τον φίλο μου τον δέχομαι όπως είναι!
Και θα είμαι μαζί του και στις αρλούμπες!
Γουστάρω, αφού!
Δεν με νοιάζει αν το βρίσκεις σωστό! 
Έτσι είμαι εγώ! 

Πόσο χαίρομαι που τα ξεκαθαρίσαμε!
Μπα! Τι λέω ; Δεν ξεκαθαρίσαμε το κυριότερο!

Γιατί κλειδώνω τα σχόλια συχνά πυκνά,
συνήθως τις καθημερινές και ποτέ σχεδόν τις Κυριακές.



Ξεκίνησε μια φορά στο παρελθόν που ήμουν στενοχωρημένη 
και ήθελα να γράψω για να ξεσπάσω χωρίς να αναγκάζομαι
να εξηγώ γιατί είμαι θλιμμένη ή κάπως.
Συνέχισε πέρυσι το καλοκαίρι, όταν πέρασα μια πρώτη περίοδο κούρασης 
με το μπλόκινγκ, οπότε ένιωσα να θέλω να απομονωθώ,
χωρίς όμως να σταματήσω να δημιουργώ ή να γράφω.

Στην πορεία έγινε σήμα κατατεθέν μου (το μπλογκ χωρίς σχόλια)!

Αλλά τόσα δρώμενα, δουλειά, δημιουργίες, μαθήματα στο εργαστήρι
κι ένα σκυλί-παιδί, πώς θα έβγαιναν πέρα αν απαντούσα και σε σχόλια; 
Σε αναρτήσεις που δεν έχουν προβληματισμό. 
αλλά απλά κάποια δημιουργία μου, τι να λέμε διαρκώς;



Δεν είναι ότι σας γράφω ή ότι δεν μου αρέσει η επικοινωνία μαζί σας.
Είναι που δεν θέλω να κουραζόμαστε κι από τις δύο πλευρές διαρκώς.
Προσωπικά δεν μου αρέσει να αφήνω αναπάντητα τα σχόλια μου,
ακόμα κι αν δεν διαβάσεις την απάντησή μου.
Ούτε θυμώνω με όσους δεν μου απαντούν στο χώρο τους.
Δεν κάθομαι να αναλωθώ σε τέτοιες σκέψεις, όταν γύρω μου συμβαίνουν 
τόσα άλλα. Φυσικά και εκτιμώ όταν ένα σχόλιο μου απαντηθεί
και πάντα περνώ και διαβάζω τις απαντήσεις σας, ακόμα και σε μπλογκς
με μουσική σαν το δικό μου, που δεν έχουν δυστυχώς ανταπόκριση στο μέιλ.




Διάβασα τέλος, στα σχόλια της προαναφερθείσας ανάρτησης της Πέτρας
μια παράκληση... να αραιώσουμε τις αναρτήσεις.
Μα γιατί; 
Κανείς δεν σε υποχρεώνει να έρχεσαι, αν δεν προλαβαίνεις..
Κι εμένα κανείς δεν μπορεί να με υποχρεώσει να κάνω κάτι λιγότερο 
από αυτό που αγαπώ.

Κι έτσι είναι απλό.....
Τα σχόλια κλείνουν γιατί δεν θέλω να σε υποχρεώνω 
να αφήνεις σχόλιο ντε και καλά!
Να νιώθεις ανακούφιση που δεν χρειάζεται να γράψεις κάτι, ίσως και τυπικά.
Αν έχεις χρόνο, βλέπεις τι έκανα, και πας παρακάτω.
That's all focks!



Και κάπως έτσι θα συνεχίζω εγώ...
Μπορείς να πεις τη γνώμη σου, το σίγουρο είναι πάντως,
ότι εγώ πάλι τα δικά μου θα κάμω....

Σε ευχαριστώ πολύ που με διάβασες.
Που είσαι εδώ.
Που έχεις γίνει το παρεάκι μου.
Το εκτιμώ!

Σε γλυκοφιλώ
@ριστέα

Κοινωνία Ώρα Αγάπης !

Στο νέο μας δρώμενο ήδη 
στο χορό της αγάπης μπήκαν από χτες:


Δημήτρης Ασλάνογλου, φιλοξενία από την οικοδέσποινα
Σταυρούλα Δεκούλου Παπαδημητρίου,
στο λογισμών αραξοβόλι
,Ανέσπερη , στο Σκέψεις μικρές κι ασήμαντες
στο χρόνο αφημένες
Mia Petra, στο 
ο πιο πιστός φίλος του σκύλου

Ενώ σήμερα έχουμε:

από τη Γλαύκη, στο 
Στης Γλαύκης το...cafe'

ένα υπέροχο
απ'ο την Αριάδνη, στο only you 

102 σχόλια:

  1. Για μένα ησουν, είσαι και θα είσαι πάντα, το κορίτσι με τα μακριά, μαύρα, μπουκλωτά μαλλιά. :)

    Εισαι μπλοκογειτονάκι αγαπημένο και ευτυχώς που παράτησες την σφουγγαρίστα και μας έδωσες την δυνατότητα να σε γνωρίσουμε.

    καλή συνέχεια
    φιλιά πολλλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τώρα έχουν γίνει ψιλοκόκκινα Κικίτσα μου ☺
      Σε ευχαριστώ πολύ μάτια μου για τα καλά σου λόγια !
      Να'σαι καλά!
      Φιλάκια πολλά :)

      Διαγραφή
  2. Συμφωνώ. Και κυρίως με τα κλειστά σχόλια, Αριστέα. Καμιά φορά το παρακάνουμε στα σχόλια (έχω νιώσει για τον εαυτό μου). Δημιουργείται (δεν ξέρω πως) μια συνήθεια ότι σε αυτόν που δαβάζεις πάντα θα σχολιάζεις. Εννοείται πως κάτω από κάθε κείμενο όλοι έχουμε κάτι να πούμε (Συμφωνήσουμε, διαφωνήσουμε, εμπλουτίσουμε), αλλά έχω νιωσει (για τον εαυτό μου μιλάω) πως ουσιαστικά πράγματα έχω πει σε ελάχιστα σχόλια που έχω αφήσει. Αυτό το λέω λίγο και για να εξηγήσω γιατί λίγο θα εξαφανιστώ γενικότερα σε όσους από εσάς εμφανίζομαι συχνά γιατί μου αρέσουν τα blogs σας. Θα διαβάζω, αλλά θέλω να κόψω λίγο τα πολλά περιττά. Δε χρειαζόταν εξήγηση απαραίτητα, αλλά μιας και το είχες θέμα βρήκα χώρο να το πω. Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θα συμφωνήσω με την Ελίνα....

      Διαγραφή
    2. Συμβαίνει και σε μένα Ελίνα μου να διαβάσω και να μην έχω κάτι να πω. Απλά να συμφωνώ. Και σκέφτομαι πως αν το γράψω έτσι απλά θα παρεξηγηθώ ότι δεν διάβασα την ανάρτηση ή βαριέμαι να αφήσω σχόλιο.
      Πραγματικά χαίρομαι να αφήνω σχόλια σε αναρτήσεις με προβληματισμούς , όταν έχω κάτι πραγματικά να πω.
      Κι εγώ θα γίνω ακόμα πιο ¨λιγομίλητη" μου φαίνεται, τουλάχιστον μέχρι να κλείσουν τα σχολεία, γιατί ως τότε ο χρόνος μου θα εξακολουθεί να είναι περιορισμένος κατά πολύ!
      Σε φιλώ γλυκά!
      καλό ΣΚ!

      Διαγραφή
  3. Στο χώρο σου, το έχω ξαναπεί, κάνεις ό,τι γουστάρεις! Αν πας επίσκεψη σε ένα σπίτι που είναι διακοσμημένο με έναν άλφα τρόπο απαιτείς από τον οικοδεσπότη να το διακοσμήσει σύμφωνα με το δικό σου γούστο; Όχι βέβαια! Εσύ, λοιπόν, φτιάχνεις το χώρο σου όπως θέλεις, όποιου του αρέσει να έρχεται έρχεται, όποιου του αρέσει να σχολιάζει σχολιάζει, όποιος είναι περαστικός περνάει και φεύγει...
    Εγώ νομίζω ότι οι περισσότεροι ξεκινούν ένα μπλογκ από βαρεμάρα ή από περιέργεια ή έχοντας από την αρχή στον νου τους να έχουν έναν χώρο για να εκτονώνονται. Οι επισκέπτες προκύπτουν στη συνέχεια, δεν είναι λοιπόν το αρχικό κίνητρο. Δε λέει, δηλαδή, κάποιος "βρε, δεν ξεκινάω ένα μπλογκ για να έχω ακόλουθους και να γράφω για να σχολιάζουν και να περνάμε καλά;", απλώς οι ακόλουθοι προκύπτουν στην πορεία.
    Το κέντρο του μπλογκ σου είσαι εσύ.
    Όσο για το "Πιθανόν να μην έχω ολωσδιόλου πένα!
    Γράφε, γράφε όμως σκέφτηκα, μπορεί να αποκτήσω μία." δεν είναι λάθος ως σκέψη. Τα περισσότερα πράγματα είναι το αποτέλεσμα δουλειάς. Η συνεχής ενασχόληση με το γράψιμο σε βοηθάει να βελτιωθείς πολύ στον γραπτό λόγο. Το ταλέντο απλώς δίνει ένα τικ παραπάνω, την χρυσόσκονη, αν θέλεις να δώσεις ένα όνομα. Κανείς δεν μεγαλούργησε μόνο με το ταλέντο του. Απλώς, το ταλέντο σε κινητοποιεί, πιστεύω, να δουλέψεις περισσότερο, χωρίς αυτό που κάνεις να το αντιλαμβάνεσαι σαν δουλειά, επειδή σου αρέσει.
    Ξεφύγαμε, όμως, λιγουλάκι. Αριστέα μου, καλά κάνεις και είσαι όπως είσαι και το μπλογκ σου καλά κάνει και είναι όπως είναι. Και, φυσικά, είτε σε διαβάζουν πολλοί, είτε σε διαβάζεις μόνο εσύ, σημασία έχει να είσαι ο εαυτός σου.
    Πολλά φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγώ ξεκίνησα πάντως από ανάγκη να γράφω μπας και γίνω με τον καιρό λίγο καλύτερη! Μου άρεσε να το διακοσμήσω σύμφωνα με το γούστο μου ( από τότε, πέντε χρόνια δεν έχω κάνει αλλαγές εδώ !) και να δημιουργώ...Οτιδήποτε!
      Η επικοινωνία πάντως δεν έπαιζε με τίποτα! Μ επήρε δύο χρόνια για να αρχίσω το μπλογκάρισμα και την επικοινωνία με άλλους! Έγραφα για μένα και τα διάβαζα μόνο εγώ! ☺
      Τα πιστεύω κι εγώ αυτά που λες για το ταλέντο ξέρεις! Δεν αρκεί από μόνο του! Εξάσκηση. Όλα έτσι δεν λειτουργούν;
      Καθόλου δεν ξέφυγες μάτια μου και σε ευχαριστώ πολύ για το σχόλιό σου!
      Να΄σαι καλά !
      Καλό Σαββατοκύριακο εύχομαι!
      Σε φιλώ γλυκά! :)

      Διαγραφή
  4. Ουάου!!!!!!!!! LIKE!!!!!!!! έτσι για να μάθεις!!
    Πάντα πίστευα, ότι οι έυκολώτερες σχέσεις αναπτύσσονται ανάμεσα σε πάρα πολλά άτομα. Οι δυσκολώτερες ανάμεσα σε δύο. Όπως επίσης δεν έχει μεγάλη σημασία ούτε τι λέμε, ούτε τι κάνουμε με τις σχέσεις μας, όσο έχει σημασία το τι είμαστε και τι νιώθουμε με τις σχέσεις μας.
    Keep doing the good job. I like it, πως το λέτε στο Ελλάντα. Δεν είναι δική σου δουλειά να σου αρέσουμε. Είναι καθαρά δική μας.
    Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αχαχαχαχα! Είναι εντελώς διαφορετικό νομίζω οι σχέσεις με πολλούς από τις διαπροσωπικές! Εκεί έρχεσαι πολύ κοντά και αναγκαστικά αποκαλύπτεις περισσότερα για σένα, κινδυνεύοντας να γίνεις ευάλωτος! Αξίζει όμως ! :)))
      Εδώ στο Ελλάντα λέμε ...όσο έχω φωνή θα τραγουδάω!!! Ε; καλά τα είπα;
      Δημήτρη μου σε ευχαριστώ πολύ για όλα!
      Πολλά γλυκά φιλιά! :)

      Διαγραφή
  5. Καλημέρα Αριστέα μου!
    Σε πολλά σημεία (για να μην πω σε όλα) με βρίσκεις σύμφωνη....μου άρεσε ιδιαίτερα το κομμάτι για τους φίλους, το κρατώ και συνεχίζω την μέρα μου :)
    Να περνάς καλά σε ότι κάνεις και να συνεχίζεις να μας ξεσηκώνεις με τα δρώμενα σου ❤
    Φιλάκιαααα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να΄σαι καλά Ωραιοζήλη μου! Κι εσύ μάτια μου να περνάς καλά!
      Σε ευχαριστώ για όλα!
      Φιλάκια πολλά :))

      Διαγραφή
  6. Εμενα Αριστουλα μου να σου πω την αληθεια δεν μου αρεσουν τα κλειστα σχολια. Γιατι δεν νιωθω καμια υποχρεωση να γραψω σχολιο αν δεν εχω κατι να πω, αλλα αν θελω να πω κατι και δεν μπορω δεν μου αρεσει... Ωστοσο ουτε εσενα ουτε κανεναν αλλο μπορω να κρινω για αυτη την επιλογη. Ειναι δικο σου το μπλογκ και αλοιμονο αν ο καθενας μας εγραφε και επραττε με βαση το τι θελουν και νομιζουν οι αλλοι! Αυτο το τελευταιο δεν ισχυει μονο στα μπλογκς αλλα και-κυριως!- στην καθημερινη μας ζωη! Κι εγω γραφω αλλοτε 2 φορες την εβδομαδα και αλλοτε 2φορες το μηνα, αλλοτε απαντω αυθημερον στα σχολια κι αλλοτε μετα απο 10 μερες! Σιγα μη χαλασουμε τις καρδιες μας για τετοια πραγματα!
    Ειμαστε μια παρεα και νομιζω ολοι το εχουμε νιωσει αυτο! Κι ειναι πανεμορφο!
    Σε καθε μπλογκ που επισκεπτομαι νιωθω οτι κατι παιρνω που με κανει καλυτερο ανθρωπο!
    Στο δικο σου πιο συγκεκριμενα οφειλω ενα μεγαλο ευχαριστω για την κινητοποιηση στη δημιουργια!
    Οσο για σενα ξερεις πως σε αγαπω οπως εισαι!
    Keep blogging!
    Καλη σου μεραααα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χριστίνα μου σε ευχαριστώ πολύ για το ειλικρινές σχόλιο. Το εκτιμώ. Σε νιώθω, αλλά δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο από αυτό που έχω πια συνηθίσει και με ικανοποιεί. Με καλύπτει :)
      κι εγώ νιώθω να παίρνω πράγματα διαβάζοντας άλλα μπλογκς, για αυτό εξάλλου το κάνω με χαρά και για αυτό λίγο στενοχωριέμαι όταν δεν έχω χρόνο, λόγω δουλειάς και δημιουργίας.
      Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια!
      Κι εγώ σε αγαπώ! Έχω ακούσει τη φωνή σου, έχουμε μοιραστεί πράγματα και ξέρω πως είσαι ένας ζεστός άνθρωπος!
      Πολλά, γλυκά φιλιά :)))

      Διαγραφή
  7. Αριστέα μου έχω φτάσει σε ένα επίπεδο που πιστεύω πως ο καθένας πρέπει να κάνει αυτό που θέλει και εντέλει να περνάμε καλά. Κάποια πράγματα σε άλλους bloggers με ενοχλούν, κάποια πράγματα που κάνω εγώ ενοχλούν άλλους είναι λογικό γιατί πια είμαστε μια κοινότητα και είναι λογικό να μην αρέσουν όλα σε όλους.
    Σε φιλώ γλυκά και σε καλημερίζω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συμφωνώ μαζί σου Μαρίνα μου! Είναι που έχουμε περάσει από πολλά στάδια και είναι σαν να ωριμάζουμε σιγά σιγά .... Παίρνουμε πια αυτό που θέλουμε από τον χώρο.
      Σε ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο!
      Φιλάκια πολλά :))

      Διαγραφή
  8. το παρα-αναλύσαμε το θέμα και όλα αυτά γίνονται κατά τη γνώμη μου μόνο για τις επισκέψεις .Στο εξωτερικό δεν ασχολειται κανείς με το τι γραφει και γιατί το γράφει ο κάθε μπλόγκερ! Ό,τι θέλει γράφει και όποιος θέλει ακολουθεί.Εδω τρωγόμαστε γιατί νομίζουμε πως το σύμπαν γυρίζει μόνο γύρω από εμάς.
    Καλή συνέχεια Αριστέα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγώ πάντως νομίζω το πιο σημαντικό είναι το τι γράφει ο μπλόγκερ. Όλα τα άλλα είναι σε τρίτη και τέταρτη μοίρα!
      Για το εξωτερικό δεν μπορώ να μιλήσω, Δεν έχω ιδέα τι γίνεται ( και ούτε με απασχολεί)
      Προσωπικά με ενδιαφέρει να συνεχίσω όπως μέχρι τώρα, χωρίς να χαλιέμαι με χαζομαρίτσες! Είμαι εδώ γιατί περνάω καλά.
      Αυτό το "τρωγόμαστε" μου θυμίζει δημοτικό ρε γαμώτο! :) Ούτε τα διδυμάκια σου έτσι! ☺☺☺
      αχαχα!
      Φιλάκια πολλά Νάσια μου! :)

      Διαγραφή
  9. Για την ανταποδοτικότητα θα συμφωνήσω. Ακόμα κι αν δεν μου αρέσει γενικά ένα ιστολόγιο, θα βρω, γιατί υπάρχει, κάτι όμορφο να σχολιάσω κάποιες φορές, όταν ο blogger με τιμά με την επίσκεψή του.

    Και θα με ενοχλήσει πολύ, αν πάρω μέρος σε ένα δρώμενο και ο εμπνευστής του δεν έρθει σε αυτή την ανάρτησή μου.

    Ως προς τα άλλα, όλοι έχουμε αγαπημένες πένες ή αγαπημένες προσωπικότητες στο blogging ή στην "πραγματική" ζωή. Ή απλά γνωστούς, κοινωνικό κύκλο...
    Για μένα και το blogging ζωή κανονική είναι.

    Για να είμαι ειλικρινής, δεν με έχουν ενοχλήσει τα κλειστά σχόλια.
    Μπορεί να θέλω να σχολιάσω για χιλιοστή φορά, και να το εννοώ, "ουάου, τι έφτιαξες πάλι!", αλλά και που δεν μπορώ, ξέρω ότι ξέρεις.

    Αν δημοσιεύεις καθημερινά κι έχεις την απαίτηση να σε διαβάζω καθημερινά, δικό σου πρόβλημα. Αλλά, διαφορετικά, γιατί να μη γράφεις καθημερινά;;;

    Κι επειδή έγινε χαμούλης (που θα έλεγε και η Μαρίνα), το βρήκα εξαιρετικά άδικο να μιλάμε για πελατειακές σχέσεις στην ανάρτηση της Πέτρας.
    Ακόμα κι αν έχω καιρό να σχολιάσω ανάρτησή της, ακόμα κι αν δεν έχω πάρει μέρος σε δρώμενό της, πάντα θα με τιμήσει, δεν κρατάει λογαριασμό!
    Κακώς τα γράφω σε σένα, αλλά δεν βρήκα το χρόνο τότε!!!!

    Αποχωρώ αφήνοντας φιλιά, γιατί ποιος ξέρει τι κατεβατό έχω γράψει...
    Καλό Σ/Κ! ♡

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αλεξάνδρα μου έτσι αισθάνομαι κι εγώ. Όποιος έρχεται εδώ κι αφήνει σχόλιο με τιμάει. Και πάντα νιώθω την ανάγκη να τον τιμήσω κι εγώ. μακάρι να είχα χρόνο να ήμουν πιο συνεπής. Θα μου άρεσε. Δεν βαριέμαι. Χρόνο να έχω μόνο.
      Εκ των πραγμάτων όμως τους τελευταίους μήνες μου ήταν αδύνατον.
      Κι εμένα με ενοχλεί λιγάκι όταν συμμετέχουμε σε ομαδικές συνεργασίες ή δρώμενα και δεν περνάμε να δούμε τι έκαναν οι υπόλοιποι.... Εδώ για παράδειγμα σε μια ανταλλαγή ανάρτησα το δώρο της μπλόγκερ που μου το έστειλε, έκανα παρουσίαση του χώρου της και δεν πέρασε να πει ένα "Να'σαι καλά!" Ελπίζω να μην έχασα εγώ μόνο κάποια συμμετοχή μου σε δρώμενο γιατί να πέσει φωτιά να με κάψει... δεν θα το έκανα επίτηδες, απλά ίσως να μου διέφυγε!
      όσο για τη γνώμη σου για όσα φτιάχνω ...την ξέρω. Την ξέρω ☺ Και σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια!
      Φιλάκια πολλά :)))

      Διαγραφή
  10. Αριστέα μου, θα συμφωνήσω με τη Νάσια παραπάνω. Πρέπει να το καταλάβουμε πια για την εξέλιξή μας την προσωπική, ότι ο κόσμος δεν γυρίζει γύρω από εμάς και προς θεού δεν αναφέρομαι σε σένα ή σε κάποιον συγκεκριμένα, αλλά δυστυχώς γίνεται αυτό από αρκετό κόσμο και στην ζωή μας, όχι μόνο εδώ μέσα.
    Το blogging θα πρέπει να είναι χαρά, "μοίρασμα" και ξεκούραση. Από τη στιγμή που γίνεται καταναγκαστικό έργο, νομίζω ότι έχει πάψει να επιτελεί τον σκοπό του. Μας πιέζουν αφόρητα τόσα στον έξω κόσμο καθημερινά, που αλίμονο αν συμβαίνει το ίδιο κι εδώ μέσα.
    Επειδή πολλές φορές σχολιάσαμε ότι λειτουργεί ως μέσο ψυχοθεραπείας, άτυπα φυσικά και αυθόρμητα, είναι σίγουρο ότι θα βγάλει τον παλμό των ομάδων αλλά τον ατομικό στην επιφάνεια. Δεν θεωρώ ότι είναι κακό αυτό, όμως έχει να κάνει με το πόσες αντοχές έχει ο καθένας να το δεχτεί κι αν τον ενδιαφέρει βέβαια. Δεν είναι υποχρεωμένος κανείς για τίποτα.
    Μιλάμε για αποδοχή της διαφορετικότητας κι εδώ παίρνει σάρκα και οστά σε όλο της το μεγαλείο. Αυτό είναι κάτι που αποτελεί τρόπο ζωής μου, δίχως να αγγίζει το ιδανικό, που όλοι θα θέλαμε θεωρητικά και είναι πολύ ανθρώπινο νομίζω.
    Αυτό με το οποίο δεν συμφωνώ καθόλου είναι οι δεικτικές ή ακόμα και προσβλητικές βολές από κάποιους bloggers προς κάποιους άλλους είτε σε ομαδικό είτε σε προσωπικό επίπεδο. Αυτό είναι γελοίο να συμβαίνει, γιατί αυτόματα καταργεί την ελευθερία, τη διαφορετικότητα και τον σεβασμό προς τους άλλους.
    Όπως δεν αντέχω και την υποκρισία, καθώς ό,τι έχω να πω, το λέω όπως το αισθάνομαι και φυσικά αυτό παρεξηγείται. Δεκτό και αυτό αλλά μέχρι εκεί. Οι επιθέσεις δεν έχουν κανέναν λόγο ύπαρξης παρά μόνο για να ικανοποιηθεί το "εγώ" του καθενός.
    Όσο για τον σχολιασμό, ο καθένας επιλέγει ποιους θα επισκέπτεται και πότε με βάση τη σύνδεση που έχει μαζί τους, το θέμα και αν έχει κάτι να πει (ας πούμε εγώ δεν μπορώ να πω μια καλημέρα και να μην γράψω κάτι για την προσπάθεια που έχει κάνει ο άλλος, δεν μου βγαίνει, γιατί σέβομαι τον κόπο του, αλλά έτσι λειτουργώ και δεν το απαιτώ από τους άλλους). Πολύ σημαντικός παράγοντας για μένα είναι οι υποχρεώσεις που έχουμε στην καθημερινότητά μας και γενικά ποια πράγματα βάζουμε σε προτεραιότητα.
    Αν πραγματικά νοιαζόμαστε για εκείνους που επικοινωνούμε περισσότερο, νομίζω ότι είναι αναγκαίο να σεβόμαστε τις επιθυμίες και τον τρόπο λειτουργίας τους και αυτοί φυσικά το ίδιο προς εμάς.
    Ας απολαμβάνουμε πραγματικά τις λίγες στιγμές των ανταλλαγών μας εδώ μέσα και να τα κρατάμε ως μικρούς θησαυρούς στην σκέψη και την καρδιά μας. Για μένα αυτό μετράει και μου δίνει δύναμη! Αυτού του είδους οι "συναντήσεις" όταν συμβαίνουν είναι τόσο υπέροχες και μας δίνουν κουράγιο να συνεχίσουμε!
    Φιλιά πολλά, κορίτσι μου, και δεν χρειάζεται να απολογείσαι για τίποτα! Κρατάς με κέφι και απίστευτη δοτικότητα πάντα τη γειτονιά σε εγρήγορση, γιατί το γουστάρεις και αυτό έχει σημασία (και όποιος αντέχει ή γουστάρει ακολουθεί και είναι πολύ ωραίο αυτό)!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νομίζω Αριστέα ότι έκανα πολύ μπλα μπλα παραπάνω ίσως και χωρίς λόγο, αλλά έχω γίνει φλύαρη τα τελευταία χρόνια.
      Όσα πιστεύω για το blogging και τη συγκεκριμένη γειτονιά θυμήθηκα ότι τα λέω στην παρακάτω ανάρτηση, όπου και τα σχόλιά της έχουν ενδιαφέρον:
      http://stisglafkistocafe.blogspot.gr/2016/03/blog-post_12.html
      Μακάρι να μην υπήρχαν και μελανά σημεία, αλλά δεν μπορεί να τα αποφύγει κανείς, γιατί είμαστε άνθρωποι.

      Διαγραφή
    2. Καλημέρα Γλαύκη μου! Θα παρασύρθηκες από τον τίτλο (μπλα μπλα δεν είχε;). Καλέ δεν έχει όριο λέξεων στο σχολιασμό. Κάνε δουλειά σου!

      Θα περάσω να δω και την ανάρτηση σου (όπως και της me marias, που μου έχει ένα σύνδεσμο παρακάτω, για να νιώσω ότι το εξαντλήσαμε το θέμα!)

      Μελανά σημεία έχει πάντα η ίδια η ζωή. Γιατί όχι και η μικροκοινότητα μεν, αλλά κοινότητα δε, του μπλόκινγκ; Μπορεί να έχει άλλες ιδιαιτερότητες και ο γραπτός λόγος να είναι παρεξηγήσιμος πολλές φορές, αλλά μια κοινωνία έχει πάνω-κάτω και θετικά και αρνητικά σημεία.
      Αν το αποδεχτούμε αυτό εξαρχής όλα είναι πιο βατά έπειτα.

      Εγώ χάρηκα πολύ με αυτή την ανάρτηση και για την τοποθέτηση που έκανα κι έτσι γνωρίζετε πώς σκέφτομαι και δρω , μα και για τα σχόλια σας! Πήρα πολύτιμα στοιχεία, αλλά και πολλή αγάπη και σε ευχαριστώ κι εσένα για τα καλά σου λόγια :))

      Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου ότι το μπλόκινγκ θα πρέπει να είναι χαρά, "μοίρασμα" και ξεκούραση και να μην γίνεται καταναγκαστικό έργο,΄γιατί έτσι παύει να επιτελεί τον σκοπό του.
      Κι όλα φυσικά εξαρτώνται από το χρόνο μας! Αν εμείς έχουμε περίσσευμα χρόνου και μπορούμε να κάνουμε επισκέψεις παντού, δεν σημαίνει ότι το ίδιο γίνεται και με τους υπόλοιπους μπλόγκερς.
      Θα πρέπει να υπάρχει όμως πού και πού και μια στοιχειώδη ευγένεια... να απαντάς, να ανταποδίδεις (έστω κι όταν έχεις χρόνο ή διάθεση).
      Φυσικά δεν υπάρχει καμία υποχρέωση. Απλά μετά δεν αναπτύσσονται ούτε διατηρούνται έτσι σχέσεις. Είναι βέβαια και το τι επιθυμεί κανείς με το μπλόκινγκ.

      Νομίζω ότι αυτή η ανταλλαγή απόψεων μας ωφέλησε αρκετά. για μένα ήταν χρήσιμη κι ανακουφιστική :)))

      Σε φιλώ γλυκά και χρόνια σου πολλά μανούλα! :)

      Διαγραφή
  11. Εγώ να φωνάξω μόνο ένα FREEEEEEEEEEEEEEEEEDOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMM όπως ο ΚΟΥΚΛΟΣ Μελ Γκίμπσον ως Braveheart στην ομώνυμη ταινία, να σου δώσω ένα γλυκό φιλί και να φύγω ;-)
    Σμουτς !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η ελευθερία πάνω απ όλα Αγγελική μου!
      Και με αυτή την ανάρτηση ένιωσα να απελευθερώνομαι ακόμα περισσότερο!
      Γλυκό φιλί κι από μένα μάτια μου!

      Διαγραφή
  12. Εγώ πάλι θα σου γράψω ό,τι έγραψα κι έξω στο Gooogle .. κι αν την πόρτα κλειδωμένη τη βρίσκω θα σου πετάξω ένα χαρτάκι από τη χαραμάδα...γιατί έτσι απλά ΑΓΑΠΩ Αριστέα <3
    Φιλιά !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγάπη μου εσύ!♥
      Σε φιλώ γλυκά Σταυρούλα μου ( κι σε ευχαριστώωωω)

      Διαγραφή
  13. Να σου πω κάτι Αριστέα? Είσαι η απόλυτη blogger! Έτσι απλά! Δημιουργεις, έχεις φαντασία, έχεις κάνει κόσμο απο δω να γνωριστει ο ένας με τον άλλο. Το μπλογκ σου έχει διαδραστικότητα, είναι χρήσιμο (βλέπε κατασκευές), έχεις τα παιχνίδια σου, τα πολύ πετυχημένα γραπτά σου (ειδκότερα όταν αναλύεις θέματα που η αλήθεια είναι πως το κάνεις σπάνια) και γενικά έχεις κάνει το "Η ζωή είναι ωραία" σημείο αναφορά στον χώρο. Τα παραπάνω λοιπον σημαίνουν για μένα blogging!

    Υ.Γ. Με λίγα λόγια είναι μεγάλη μου χαρά και τιμή που σε γνωρισα απο δω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να σου πω κάτι Μάκη; Είπαμε να μην μου λέτε καλά λογάκια, γιατί λίγο θέλω πάλι να ψωνιστώ η γυναίκα πάνω που έχω ωριμάσει και ξεπεράσει αυτό το κομμάτι! ☺
      Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια, πέρα από την πλάκα. Με τιμούν και με κάνουν να θέλω να εξελίσσομαι... Ό,τι κι αν σημαίνει αυτό !
      να'σαι καλά!
      Σε φιλώ! :)

      Διαγραφή
  14. 1) Μόλις διάβασα τον τίτλο της ανάρτησης, στο μυαλό μου (στο ποιο?) ήρθε το "A la la la la long, a la la la la long long li long long long", οπότε θα το σιγομουρμουρίζω για το υπόλοιπο της ημέρας και όσοι είναι δίπλα μου, θα... καλοπεράσουν! :-p
    2) Να θυμηθώ να σου πάρω μια πένα! (Γιατί όσες φορές επιχείρησα να γράψω με πένα, κατέληξα... πασαλειμμένη με μελάνι, οέο?!)
    3) Κλείσε τα σχόλια, άνοιξέ τα, δεν με αφορά! Σε απολαμβάνω κάθε φορά! Και στα δημιουργικά σου και στα τρελά σου και στα σοβαρά σου και σε όλα! (Ναι, ακόμα και σε αυτά που προσπαθείς να μας μάθεις να τρώμε σωστά! Δεν θα το πιστέψεις: Γίνομαι του healthy κι εγώ! Όλα στην ώρα τους!) :-)
    5) Θες-δε θες, εδώ θα είμαι εγώ! Δεν γλιτώνεις! Πάρε το χαμπάρι!
    4) Πάρε κι ένα LIKE για να μάθεις!
    ΣΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ πολλά, Αριστάκι μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. *Το 4 και το 5 γιατί τα έβαλα ανάποδα?????

      Διαγραφή
    2. Μόνο εσύ ξέρεις το γιατί, είσαι φοβερή!

      Διαγραφή
    3. Αυτο που το πας! Που εφτιαξα κουλουρακια με αλευρη ολικης!!!

      Διαγραφή
    4. αχαχαχαχα! Δεν υπάρχετε ούλες σας! ☺
      Σμουτς μέχρι να επιστρέψω ,,,έφυγα για δουλειά και σήμερα Σάββατο! ♥

      Διαγραφή
    5. @Γιάννα: Μην τάξεις σε μικρό παιδί! Μόνο αυτό σου λέω... ( κι έχω αδυναμία στις πένες! Μωρ΄και στους στιλούς έχω και στα μολύβια έχω... και στα πούπουλα!)
      Τέλος, ποιος είπε ότι θέλω να γλιτώσω από σένα μανούλα μου;
      Φιλάκια πολλά τρελοσυριανάκι μου !
      Αχ πολύ χαίρομαι που γίνεστε όλο και περισσότεροι του healthy τρόπου ζωής!

      Διαγραφή
  15. Εγώ θα σταθώ σε ένα πράγμα που για μένα προσωπικά έχει τη μεγαλύτερη σημασία.Στο ότι είσαι αληθινή και πράττεις όπως ακριβώς αισθάνεσαι...εύχομαι να είσαι πάντα έτσι και σε κάθε τι που κάνεις στη ζωή σου!
    Την καλησπέρα μου :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό που είπες είναι για μένα ότι πιο σημαντικό χαρά μου και σε ευχαριστώ πολύ πολύ!
      Να'σαι καλά!
      Φιλάκια πολλά :))

      Διαγραφή
  16. Σωστός χείμαρρος είσαι σήμερα!!! χα χα χα
    Θα συμφωνήσω με τα περισσότερα που λες.... αλλά καμιά φορά παρασυρόμαστε.... θες από ευγένεια; θες από την ανάγκη μια πιο άτυπης επικοινωνίας; θες από συνήθεια;;; δε ξέρω τι από όλα...
    πιάνω πάντως τον εαυτό μου να παρασύρεται και να προσπαθώ να είμαι "σωστή" κι ευγενική με όλους....
    Κάποιος φορές πιέζομαι... μπερδεμένο το θέμα πολύ....
    Μάλλον θα φταίει το ότι είμαι φρέσκια στη γειτονιά του μπλογκ κι ακόμη δεν έχω ξεκαθαρίσει τι θέλω....
    Αυτό πάντως που έχω κερδίσει ως τώρα είναι κάποιοι άνθρωποι που αισθάνομαι πως έχω ήδη αγαπήσει!
    Τις καλησπέρες μου!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελένη μου καταλαβαινόμαστε! Κι εγώ θα ήθελα να είμαι πιο σωστή και ευγενική και κάποια περίοδο που εγώ είχα χρόνο αναρωτιόμουν για κάποιους ...αλλά δεν πρόκειται να το κάνω ξανά, γιατί τώρα ξέρω! Και γιατί τα είπαμε εδώ και ήταν μια απελευθέρωση νομίζω για όλους μας!
      Καλό θα είναι να μην πιεζόμαστε!
      Κι αυτό που έχεις κερδίσει είναι πολύτιμο!
      Να το θυμάσαι ! :)))
      Φιλάκια πολλά !

      Διαγραφή
  17. Αριστέα μου σε χαιρετώ!!! εγώ πάλι δεν είμαι καθόλου καλή μπλογκερ όσο και να το θέλω!!όλο χάνομαι λόγω υποχρεώσεων και δεν προλαβαίνω!!να είσαι καλά και να συνεχίσεις έτσι!!!
    Φιλάκια!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αχαχα! Δέσποινα, όσοι σε αγαπούν δεν κρατούν σημειώσεις να σου πω!
      Όλα είναι θέμα χρόνου...
      Μην αγχώνεσαι λοιπόν!
      Φιλάκια πολλά!

      Διαγραφή
  18. Αριστέα μου, θα συμφωνήσω μαζί σου, στα περισσότερα νομίζω...χιχιχι Το blogging είναι ένα μέσο ψυχοθεραπείας, τουλάχιστον για εμένα! το κάνεις επειδή το θες, το γουστάρεις κι όχι γιατί πρέπει! Μέσα από τούτη τη μεγάλη γειτονιά, γνωρίζουμε ανθρώπους, κάνουμε φίλους, μοιραζόμαστε πράγματα όπως πολύ σωστά είπες κι εσύ! Προσωπικά πιστεύω ότι είναι χαρά, είναι κάτι που με "συνδέει" με τον έξω κόσμο, ούσα μαμά πλήρους απασχόλησης...μη νομίζεις κι εγώ δεν είμαι η τέλεια blogger, όποτε μπορώ, όποτε το νιώθω, μπαίνω γράφω, επικοινωνώ! Καλή συνέχεια! Μαρία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χάρηκα πολύ με το σχόλιο σου Μαρία μου, γιατί συνοψίζει όσα είπαμε οι περισσότεροι σε αυτή την ανάρτηση! Το σημαντικότερο είναι τι κερδίζουμε από το μπλόκινγκ και να μένουμε μόνο σε αυτό.
      Σε ευχαριστώ πολύ για το πέρασμα και το σχόλιο!
      Να 'σαι καλά!
      Πολλά φιλιά! :)

      Διαγραφή
  19. Αριστέα μου, δεν θα γράψω πολλά μήτε θα προβώ σε αναλύσεις.
    Θα εκφράσω ότι νιώθω και στην πράξη το εφαρμόζω.
    Είσαι από τους ανθρώπους, δημιουργούς, που το σπιτικό σου εδώ θα το τιμήσω με την καθημερινή μου επίσκεψη είτε έρθεις είτε δεν έρθεις στο δικό μου "κονάκι".
    Μερικά πράγματα είναι ξεκαθαρισμένα.
    Εγώ, έρχομαι, καμαρώνω τις δημιουργίες σου, τις χαίρομαι και όποτε μπορώ θα αφήσω και το σχόλιό μου.
    Σε φιλώ καλή μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιάννη μου το ξέρω, και το εκτιμώ βαθύτατα!Σε ευχαριστώ από καρδιάς για την αγάπη σου!
      Σε φιλώ γλυκά!

      (εγώ πάλι έχω χαθεί από τα μέρη σου☺)

      Διαγραφή
  20. Τη "δοκιμή" την ξεκίνησα πολύ καιρό πριν. Τσεκάριζα. Γιατί; Έτσι. Μου αρέσει να "δοκιμάζω" τους ανθρώπους. Χάθηκα επίτηδες από κάποια μπλογκς για να δω αντιδράσεις. Διάβαζα χωρίς να σχολιάζω. Αποτέλεσμα; Αυτό που ξέρεις. Εξαφανίστηκαν οι περισσότεροι. Το βλέπω και από την επισκεψιμότητα. Την οποία ξέρεις καλά πόσο την υπολογίζω.
    Το μεράκι μας κάνουμε. Καταναλώνουμε το χρόνο μας όπου και όσο θέλουμε. Όποιος βγάζει αυθαίρετα συμπεράσματα μάλλον πρέπει να ψαχτεί περισσότερο και κυρίως πρέπει να ψάξει να βρει ζωή. Η ζωή είναι έξω και μακριά από το ίντερνετ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ω φυσικά..σε κάτι τέτοια καταλαβαίνεις πολλά Πέτρο μου! Δεν πειράζει..μένουν οι πραγματικοί φίλοι έτσι!
      Και ναι, το μεράκι μας κάνουμε! Αλίμονο!
      Σε ευχαριστώ για όλα όσα μου έχεις δώσει!
      Φιλούρες! :))

      Διαγραφή
  21. Ωραία η ανάρτηση και πρόκληση να γράψεις
    κι ανακαλύπτεις ζείδωρη, χαμένη σου πηγή,
    μες στο δικό σου κοίτασμα είχες καιρό να σκάψεις,
    ο άγνωστος σου έφερε εξαίσια αφορμή.
    Από την ανάρτησή μου «Διαδίκτυο 5».
    Έχεις δώσει πολλές εξαίσιες αφορμές να γραφούν ωραία σχόλια σε αναρτήσεις σου, και σημαντικά κείμενα στα δρώμενά σου, Αριστέα.
    Μπροστά σ’ αυτό το γεγονός, όλα τα άλλα είναι δευτερεύοντα.
    Καλή συνέχεια (κρατώντας τα ωραία και αντιπαρερχόμενη τα άλλα).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φίλε Άρη, απολαμβάνω ιδιαιτέρως όλα σου τα σχόλια! Έχουν κάτι πολύ σημαντικό να πουν!
      Σε ευχαριστώ για όλα όσα μου έχεις δώσει!
      Κι είναι πολλά! :)))

      Διαγραφή
  22. Εγώ Αριστέα μου, έτσι σε γνώρισα, έτσι σε ξεχώρισα, έτσι σε έκανα φίλη μου. Όπως ακριβώς είσαι!!!
    Μπορεί τα σχόλια του περιοδικού να μην τα κλείνω ποτέ, αυτό δε σημαίνει όμως πως με ενοχλούν τα κλειστά σχόλια, όπου κι αν τα συναντήσω. Σημασία για μένα έχει το περιεχόμενο της ανάρτησης είτε είναι δημιουργία των χεριών, είτε της πένας! Αυτό για μένα είναι και η ουσία της επικοινωνίας που σου δίνει το blogging. Και όπως καλά ξέρουμε αυτοί, που είναι φίλοι επικοινωνούν με πολλούς τρόπους χωρίς να μιλούν πάντα!...
    Φιλιά γλυκά κοριτσάκι μου,
    με μια μεγάαααλη αγκαλιά και την αγάπη μου
    Μαρίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ Μαρινάκι μου!
      Θα είμαι σύντομη γιατί θα πω πολλά μ' ένα απλό ΣΛ!
      Χαίρομαι που συναπαντήθηκαμε μάτια μου :)))
      Φιλιά !

      Διαγραφή
  23. Αχ πόσο συμφωνώ! Και ναι το Blogging δεν είναι για όλους το ίδιο!
    Χρόνια πολλά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Εγω είμαι σιωπηλή θαυμάστριά σου ,καθημερινή επισκέπτρια και εύχομαι να κάνεις πάντα αυτό που εσύ αγαπάς και σε ευχαριστεί .Να είσαι καλά !!
    Χρόνια Πολλά ,Καλό μήνα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Και για έμενα το blogging είναι παρέα και έχω γνωρίσω πολύ αξιόλογη άτομα μέσα από το blogging ...και μια πολύ καλή παρέα ....καλή συνεχεία Αριστέα και καλο Σαββατοκυριακο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Την ξέρω την παρέα που έχεις κάνει Ειρήνη και ζηλεύω!
      Σε ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο!
      Πολλά φιλιά :))

      Διαγραφή
  26. Δεν πολυμπαίνω στο blog μου και τα έχω χάσει τα δρώμενα..
    Γενικά συμφωνώ μαζί σου τουλάχιστον στο θέμα των σχολίων. Αν σου σχολιάσει ένας, θα ανταποδώσεις το σχόλιο. Από 'κει και πέρα αν σε ενδιαφέρουν αυτά που γράφει, μένεις. Κατά τ' άλλα, υπάρχει μεγάλη φαγωμάρα γι' αυτά τα σχόλια και, συγγνώμη, αλλά δε βρίσκω το λόγο. Πάνω απ'όλα γράφουμε για 'μας και όχι για να μας σχολιάσουν οι άλλοι..

    Χριστός ανέστηη!! Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ μικρή μου για το πέρασμα και το σχόλιο!
      Φιλάκια πολλά :))

      Διαγραφή
  27. Ξεκαθαρισμενα πραγματα..να λεμε..τις αλήθειες Αριστακι μου..ο ανθρωπος οτι θελει κανει.. αν του αρεσει εκεινου έχει σημασια.. το μπλοκινκ είναι διασκεδαση.. και μονο .. ουτε υποχρεωση ειναι ..να κανουμε αυτό που νιωθουμε και μας χαροποιεί..γιατί αν δεν νιωθουμε χαρα ..με αυτα που κανουμε τοτε δεν υπαρχει ΄λογος ύπαρξης να εχουμε μπλοκ..!
    Να μεινεις αυτη που είσαι κορίτσι μου.. θα συμφωνησω μαζι σου..γιατι πιστευω στην ελευθερία του ατομου..και του λόγου.!!
    Ετσι και αλλιως και να κλείσεις τα σχολια υπαρχουν απο κατω κατι ομορφα σταυρουδακια.. χι..χι.
    Ετσι κι αλλιως δεν σε προλβαινω λεμεεεεεε..!!!
    Μενουμε εδώ... οπως λεμε μενουμε Ελλάδα... γιατί με τα δρωμενα σου δεν φοβόμαστε την αλτσζχάιμερ..!!!χα...χα
    χαλλλλαρά...φιλακιαααααα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν περίμενα κάτι άλλο από σένα Ρουλίτσα μου γλυκιά! Αμ αυτά τα σταυρουδάκια...ή το γέλιο σου; Σαν να το ακούω στα αυτιά μου....
      Να'σαι πάντα καλά ομορφιά μου!
      Πολλά φιλιά :)))

      Διαγραφή
  28. Χρόνια σου πολλά!!!!
    ...συχνά δυσκολεύτηκα, πήγαινα και στο η-μέιλ ...
    μα χάρηκα που όταν εύρισκες λίγο χρόνο, μου έκανες επίσκεψη!!!

    Βασικά, συμφωνώ μαζί σου.

    Κι εγώ "χρόνο μηδέν"
    και πασχίζω γύρω από τα μεσάνυχτα να επικοινωνήσω...

    Σε φιλώ, σε εκτιμώ, χάρηκα που συναντηθήκαμε, και Καλή σου Τύχη!

    Φιλί "βροχερό και κρύο..." από Νέα Υόρκη.

    "αστοριανή, μπλογγερ...."
    Υιώτα, ΝΥ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χεχε! Εσένα κι αν σε έχω καταμπερδέψει Υιώτα μου!!!
      Να'σαι πάντα καλά!
      Σε ευχαριστώ πολύ για το πέρασμα!
      Φιλιά

      Διαγραφή
  29. Τι υπέροχη ανάρτηση.... νομίζω πως έγραψες εκ μέρους πολλών από εμάς!!! Σε μια δύσκολη για μένα στιγμή άνοιξα την ποδηλάτισσα.... και μέσα από αυτήν βρήκα τρόπο να εκφράσω (με την τέχνη γιατί με την πένα δεν το έχω) όλα όσα αισθανόμουν, γνώρισα υπέροχους φίλους, μου δόθηκε η δυνατότητα να προσφέρω όπου και όπως μπορούσα!!! Συμφωνώ μαζί σου σε όλα.... το blogging είναι ευχαρίστηση... είναι κάτι που μας βοηθά να αποφορτιστούμε, αν είναι να μας δημιουργεί άγχος για το πόσα σχόλια πήραμε και σε πόσα πρέπει να απαντήσουμε.... καήκαμε!!!!! Πολλά πολλά φιλιά και ευχές για ένα όμορφο Σαββατοκύριακο!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτές οι γνωριμίες είναι το σημαντικότερο όλων Βίκυ μου! :)
      Και η έκφραση μέσω της δημιουργίας!
      Σε ευχαριστώ πολύ για όλα!
      Φιλάκια πολλά :))

      Διαγραφή
  30. Επειδή περνάω το 1/3 της μέρας μας στα κομπιούτερ, αποφεύγω τις ατέρμονες αναλύσεις για ό,τι αφορά την διαδικτυακή παρέα μας & το μπλόγκινγκ. Περνάω καλά μαζί σου, η σχέση μας κρατάει σταθερά στο χρόνο και εκτιμώ αυτό που είσαι. Παραπέρα δεν έχει.
    Προσωπικά δεν έχω το χρόνο και τη διάθεση για τυπικές επισκέψεις, μετρήσεις και στατιστικά. Είμαι εκεί που νιώθω καλά και όσο ο χρόνος μου το επιτρέπει.
    Πάντως, κρίνοντας απ' τα σχόλια αλλά και την προσωπική μου διάθεση όταν έρχομαι εδώ, είσαι απ' τα πιο δημοφιλή άτομα στην παρέα μας. Και δεν εννοώ αριθμητικά.
    (δεν κατεβαίνεις υποψήφια στις επόμενες εκλογές ρε Αριστάκι; χαλαρά βγαίνεις λέμε!...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου θα επαναλάβω τα λόγια σου: Περνάω καλά μαζί σου, η σχέση μας κρατάει σταθερά στο χρόνο και εκτιμώ αυτό που είσαι. Παραπέρα δεν έχει!
      Γιατί με καλύπτουν όσον αφορά το μπλόκινγκ (πια!)
      Ετοιμάστε μου κόμμα και προγραμματικές και κατεβαίνω (πού; Εδώ δε λέω να κατέβω ακόμα Αθήνα -ή να ανέβω;) ☺☺☺
      Πολλά, γλυκά φιλιά!♥

      Διαγραφή
  31. Εμενα μ αρεσεις κ οταν κλείνεις τα σχόλια και σε διαβαζω γιατι ετσι θελω!
    Φιλί γλυκό

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Χθες που έψαχνα τι ανάρτηση να κάνω για τη γιορτή της μητέρας, συνειδητοποίησα πως τον άλλο μήνα κλείνω 7 χρόνια αναρτήσεων ή μπλογκαρίσματος (!) και διαπίστωσα, διαβάζοντας παλιά σχόλια, πόσο άλλαξε τα τελευταία χρόνια το ύφος του λεγόμενου blogging! Αγαπημένοι bloggers έκλεισαν τα σπιτικά τους, άλλοι πάλι νέοι εμφανίστηκαν και αυτοί οι νέοι, όχι μόνο είναι πολύ νέοι στην ηλικία, έχουν έναν πιο προσωπικό τρόπο να γράφουν που είναι κάτι που εκτιμώ πολύ... δλδ να μην κάνεις αναρτήσεις έτσι για να κάνεις αναρτήσεις, αλλά να έχεις την "διάκριση" ν' αναρτείς όταν έχεις κάτι να πεις που κατά την γνώμη σου, μπορεί να ενδιαφέρει τους αναγνώστες σου και ας είναι μια φορά τον μήνα!
    Σέβομαι όσους έχουν κλειστά τα σχόλια τους, δεν βρίσκω όμως καθόλου ευγενικό να μην απαντάς στα σχόλια!
    Θεωρώ το blog σου Αριστέα μου, απ΄ τα πιο δημιουργικά και ας μην έχω πάρει ποτέ μέρος σε κανένα απ΄τα δρώμενα σου, αυτό έχει να κάνει με προσωπική επιλογή!
    Το blogging, για μένα είναι ο σχολιασμός με ανοιχτή καρδιά, σεβασμό και κατανόηση προς τον άλλο!
    ΑΦιλάκια πάντα καρδιάς και συνέχισε να κάνεις αυτό που ορίζει η καρδούλα σου! <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαγισσούλα μου , με βρίσκεις να συμφωνώ με τις σκέψεις σου! πάντως πιστεύω ότι κακώς το κατηγορούν όσοι το κατηγορούν το μπλόκινγκ ή προσπαθούν να το βάλουν σε καλούπια. Ο χώρος χωράει τους πάντες, εμείς επιλέγουμε τη γειτονιά και τους φίλους μας!
      Σε ευχαριστώ πολύ γαι τα καλά σου λόγια ♥
      Σε φιλώ γλυκά :))

      Διαγραφή
  33. Οταν δημιούργησα το μπλοκ μου το μόνο που σκεφτόμουν πηταν για να καταγράφω αυτά που δεν θέλω να ξεχάσω με τα χρόνια. Στιγμές που κακά τα ψεματα δεν μπορούμε να τις θυμόμαστε εαν δεν τις σημειώσουμε κάπου. Τουλαχιστόν αυτο ισχύει για μενα! Τωρά εαν καποιος θέλεο να σχολιάσει καλώς και απο ευγένεια θα του απαντήσω. Δεν αποσκοπώ στο να κανω κοινοπ για να με διαβάζουν γιατι όπως είπες ο καθένας γράφει οτι γουστάρει. Πολλες φορές θα αφησω σχόλιο εαν εχω κατι να πω και αν η ανάρτηση μου προσφέρει κάτι που θελω να θυμάμαι θα την αποθηκευσω πχ μια κατασκευή. Πολλές φορές διαβάζω απίθανα κείμενα αλλα δεν αφήνω σχόλιο απλά και μόνο για να κάνω αισθητή την παρουσία μου. Μεσω του blogging ανέπτυξα φιλίες και γνώρισα ανθρώπους που για μένα αυτό έχει περισσότερο σημασία παρά τα λαικς που θα λάβω. Γραπφω όταν θέλω και όχι γιατί πρέπει. Αυτά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κάπως έτσι ξεκίνησα κι εγώ χαρά μου! Για μένα! Το ημερολόγιο μου. Να έχω κάπου συγκεντρωμένα όσα βρίσκω στο διαδίκτυο και μου αρέσουν αλλά και δικές μου σκέψεις, ή ποιήματα. Στην πορεία άλλαξα και πέρασα από διάφορα "στάδια" θα έλεγα. Τώρα είμαι σε αυτό της ωρίμανσης μάλλον! ☺
      Καθένας μας έχει τη δική του στάση και συμπεριφορά και πολύ απλά πρέπει να το σεβόμαστε! Τόσο απλά!
      Και όσον αφορά τις φιλίες με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνη!
      Φιλάκια πολλά :))

      Διαγραφή
  34. Έλειψα, δεν είχα internet και έχασα κάποιες ενδιαφέρουσες φάσεις φαίνεται.
    Το blogging το αγάπησα γιατί με βοήθησε να "βγω" προς τα έξω, γιατί είχα περιοριστεί πολύ στα ίδια και τα ίδια. Επίσης έμαθα να φτιάχνω ένα σωρό πράγματα με τα χέρια μου, κάτι που μου αρέσει πολύ και γνώρισα πολλούς ενδιαφέροντες ανθρώπους (ανάμεσά τους εσύ, αναμφισβήτητα). Μα, το κυριότερο είναι η ομαδική προσφορά, πράγμα που με κάνει πολύ περήφανη αν και τελευταία το έχω κάπως παραμελήσει. Ελπίζω να ξαναβρώ τους ρυθμούς μου. Αυτά για το blogging.
    Θα μου πεις μόνο θετικά έχει; Ασφαλώς και έχει και αρνητικά, απλώς δεν με απασχολούν. Κρατώ μόνο τα θετικά και μ' αυτά πορεύομαι στο διαδίκτυο. Επισκέπτομαι όσα σπιτάκια παρακολουθώ, αφήνω ένα ευγενικό σχόλιο ή χαιρετισμό και ποτέ δεν μετράω ποιος έχει τα περισσότερα σχόλια, ποιος τα έχει κλειστά, ποιος είναι πιο δημοφιλής. Τα βρίσκω λίγο παιδικά όλα αυτά.
    Κατά τη γνώμη μου, έτσι "κρατιέται" το blogging σε ένα καλό επίπεδο.
    Σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φιλία μου εγώ κι αν έμαθα να φτιάχνω χάρη στο μπλόκινγκ! Αλλά και να προσφέρω! Και μόνο για αυτό δεν έχει τεράστια αξία;
      Χαίρομαι για τη στάση σου ! Που μένεις στα θετικά! Να συνεχίσεις έτσι μάτια μου!
      Σε φιλώ γλυκά :))

      Διαγραφή
  35. Εγώ δε θα την χαρακτήριζα αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά, αλλά τη σωστή συμπεριφορά, δεδομένου ότι είναι ο χώρος σου. Δε γίνεται κανείς να σου πει τι θα γράφεις, πότε θα το γράφεις και πως θα το γράφεις. Κι αν έχεις όρεξη για κουβέντα αφήνεις ανοιχτά τα σχόλια, αν όχι τα κλείνεις. Δε μπορώ να καταλάβω γιατί πρέπει να απολογείσαι για κάτι τόσο απλό και αυτονόητο.
    Όσο για την ανταποδοτικότητα των επισκέψεων, προφανώς και υπάρχει και θα έπρεπε να υπάρχει, γιατί αυτή είναι η ουσία του blogging. Εκεί που διαφωνώ (και νομίζω είναι γνωστό σε όλους) είναι όταν κάποιος "ψαρεύει" επισκέψεις, αφήνοντας τυπικά σχόλια copy-paste σε 200 διαφορετικά μπλογκ. Το θεωρώ έλλειψη σεβασμού.
    Σου αφήνω τα φιλιά μου και τα χρόνια πολλά λόγω των ημερών! ☺

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν ήταν απολογία ακριβώς Rylieάκι μου, ήταν περισσότερο μια δήλωση, για να μην τρέχω να εξηγώ τα αυτονόητα για μένα. Βέβαια το ένιωσα λίγο να θέλω να ξεκαθαρίσω τι κάνω, γιατί πιστεύω ότι τελικά τίποτα δεν είναι αυτονόητο! Καθένας κρίνει όπως συμπεριφέρεται ο ίδιος και τους άλλους. Περιμένει θέλω να πω την ίδια ακριβώς συμπεριφορά, πράγμα αδύνατον! Δεν έχουμε όλοι τον ίδιο χρόνο και την ίδια όρεξη. Νομίζω ότι με αυτή την ανάρτηση αρκετοί συνειδητοποιήσαμε τα ουσιαστικά, αφήνουμε στην άκρη τα χωρίς ουσία και προχωράμε!
      Για τα τυπικά σχόλια copy paste με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνη!
      Πολλά γλυκά φιλιά και αντεύχομαι ( εντελώς καθυστερημένα κι εγώ!) ♥

      Διαγραφή
  36. Ήρθα να φάμε τα μουστάκια μας...χαχα..πλάκα κάνω!!
    Νομίζω πως εμείς τα ξεκαθαρίσαμε όλα όταν "τρώγαμε τα μουστάκια μας" στην ανάρτηση της Πέτρας...
    Θα πω μόνο πως το μπλόγκινγκ πρέπει να είναι χαρά και δημιουργία...αν γίνει κάτι άλλο αρχίζει η παθογένεια!
    Κι αυτά πάνω κάτω έλεγα κι εκεί, αλλά κι εδώ:
    https://mytripssonblog.blogspot.gr/2016/01/blog-post_29.html
    Ποτέ δεν με ενόχλησε πως διαχειρίζεται ο καθένας το μπλογκ του και το χρόνο του κι αν διατύπωσα κάποιες απορίες στης Πέτρας, ήταν για να λυθούν και λύθηκαν..
    Καλή συνέχεια και που θα πάει...θα μάθω να συνηθίζω και τα κλειστά σχόλια όταν τα συναντώ, ή όταν τα κλείνω κι εγώ η ίδια...όλα μια συνήθεια είναι άλλωστε!
    Αυτό που μετράει είναι να αγαπάμε αυτό που κάνουμε και να μην είμαστε δήθεν..!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χεχε! Εμείς Μαριώ μου είχαμε μια διαφωνία. Και στο παρελθόν έχουμε διαφωνήσει χωρίς ποτέ να χαλάσουμε τις καρδιές μας! Το αντίθετο, οι διαφωνίες μας δίνουν την ευκαιρία να διευκρινίσουμε πράγματα! (αυτό για τα μουστάκια...που δεν τα φάγαμε τελικά!)
      Μου άρεσε που χρησιμοποίησες τη λέξη "παθογένεια"! Πολύ εύστοχη επιλογή! Το μπλόκινγκ όντως πρέπει να δίνει χαρά αλλιώς γιατί να το κάνεις; (Πήγα και θυμήθηκα και τα δικά σου ☺)
      Αν δεν αγαπάμε αυτό που κάνουμε δεν θα φανεί έστω και λίγο πιο μετά; όσο δήθεν και να είσαι κάποια στιγμή θα σε πάρουν χαμπάρι... Οπότε όπως και στην αληθινή ζωή κερδίζεις αληθινές φιλίες και συμπάθειες (στο χρόνο) μόνο όταν είσαι Εσύ!
      Σε φιλώ γλυκά :))

      Διαγραφή
  37. Εγραψα ένα σχόλιο η γυναίκα και μου το έφαγε !!!
    Εκείνο που προσωπικά θέλω να πω είναι ότι ο καθένας ΄έχει τον προσωπικό του χώρο και τον διαχειρίζεται όπως θέλει Αριστέα μου !!Εμένα τίποτα δεν με ενοχλεί και τα κλειστά σχόλια για κάποιο λόγο υπάρχουν , σημασία έχει ότι γράφτηκε κάτι και όποιος θέλει διαβάζει !! Εμένα μου αρέσει πολύ να διαβάζω όλα τα δρώμενα και να σου πω κάτι ; Κέρδισα πολλά , πολλά από εσάς που γράφετε ποιήματα , διηγήματα γιατί βελτιώθηκε και έγινε πλουσιότερος ο γραπτός μου λόγος και από την άλλη πλευρά έχζω γνωρίσει τόσους ανθρώπους και από κοντά και άλλους που κάποια μέρα θα συναντήσω ελπίζω !!! Τα υπόλοιπα Αριστέα μου εμένα δεν με αφορούν ,όταν κάποιος δεν έχει χρόνο γιατί να πιέζεται !!! Εχω διαβάσει σπουδαία πράγματα εδώ μέσα και ευχαριστώ πολύ
    Τα φιλιά μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μετά από πολλές μέρες Νικόλ μου σε χαιρετώ.
      Χαίρομαι που οι απόψεις μας ταυτίζονται Νικόλ μου !
      Κι εγώ έχω κερδίσει πάρα πολλά από το μπλόκινγκ, για αυτό εξάλλου είμαι ακόμα εδώ!
      Να'σαι πάντα καλά , σε φιλώ! :)

      Διαγραφή
  38. Αναμφίβολα, Αριστέα, το blogging αναζωογόνησε το ίντερνετ και το μετέτρεψε σε μέσο έκφρασης πολλών. Θεωρείται και είναι ένα ελεύθερο πολυσυλλεκτικό εργαλείο, που ευαισθητοποιεί, προωθεί τον διάλογο, δίνει διέξοδο στη σκέψη, διευρύνει την πληροφόρηση, είναι, με λίγα λόγια, μια ευλογία, ένα φαινόμενο που εξελίχθηκε με ιλιγγιώδη ταχύτητα και μας παρέσυρε στο διάβα του.
    Και μόνο που παρέχει το δικαίωμα (και δωρεάν) σε όλους μας να είμαστε οι εκδότες του εαυτού μας, θα έφτανε. Ας μη πω για το πόσες φιλίες εξελίχθηκαν στη γειτονιά του.
    Είμαι, από τους παλιούς και έχω μια άλλη άποψη για τη χρήση του. Δεν θα μακρηγορήσω παρά θα καταθέσω πως με εκνευρίζει η αγένεια των αναπάντητων σχολίων, η ανωνυμία και τα κακόβουλα σχόλια. Κατά τα άλλα θα συμφωνήσω μαζί σου πως είναι το «διαδικτυακό μας ημερολόγιο» όπου ο καθένας εκφράζει τη σκέψη του, την άποψή του και ενίοτε συμμετέχει σε οποιαδήποτε μορφή συζήτησης.

    Με την καλημέρα μου και την αγάπη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στράτο συμφωνώ μαζί σου ότι το μπλόκινγκ είναι ένα πολυσυλλεκτικό εργαλείο και σαν εργαλείο εξαρτάται πάντα από το πώς το χρησιμοποιείς. Χάρηκα όμως που το ονόμασες κι ευλογία, γιατί έτσι το νιώθω κι εγώ: σαν δώρο!
      Εξάλλου, δεν θα είχαμε ποτέ την ευκαιρία να γνωρίσουμε τόσους ανθρώπους που ταιριάζουν τα χνώτα μας και δεν θα τους "συναντούσαμε" ποτέ χωρίς αυτό το μέσον!
      Σε ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο!
      Σε φιλώ! :)

      Διαγραφή
  39. Χρόνια πολλα,η γειτονιά στο μπλοκινγκ σου είναι ανθόσπαρτη, αλήθεια να πω και χρόνια πολλα μανούλες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. Καλημερούδια κι από μένα και καλή -μαμαδίστικη!- Κυριακή! Εγώ λέω να μην γράψω πολλά, αφού δεν άφησα και τίποτα ανείπωτο στην σχετική μου ανάρτηση, συνεπώς όλοι ξέρετε τις απόψεις μου, μην γίνομαι κουραστική. Σε ο,τι σε αφορά, επειδή ξεκινάμε από αυτό, ότι: "σε αφορά", δεν έχω παρά να το σεβαστώ απόλυτα. Ξέρεις και ξέρω, ότι έχουμε σχεδόν απόλυτα ταυτισμένη άποψη επί του θέματος. Εμένα πάλι δεν με ενοχλούν τα κλειστά σχόλια. Ειδικά αν κάποιος αναρτά καθημερινά (εσύ εν προκειμένω) και μάλιστα μερικές φορές η θεματολογία είναι η παρουσίαση κάποιων κατασκευών, οκ, νομίζω ότι το κάνεις κυρίως για να "απαλλάξεις" κάθε επισκέπτη, από το να πει το προφανές: "πόσο ωραίοι οι πίνακες και σήμερα", βέβαια, μερικές φορές που η θεματολογία σου είναι επί ενός σοβαρού θέματος, και είναι τα σχόλια σου κλειστά, μπορεί να πω: "έλα ρε συ, έχει κλείσει τα σχόλια και τώρα εγώ πως θα πω τον καημό μου;", σε καμία όμως περίπτωση δεν θα σκεφτώ αρνητικά για σένα (και για κάποιον άλλον που πράττει αναλόγως), απλά θα το σεβαστώ. Αλλά ναι, ας μην ξεχνάμε ότι, ο σωστός Ελληνάρας μπορεί εκείνη ακριβώς την ημέρα που θα βρει κλειστά τα σχόλια, να ήθελε να αφήσει σχόλιο, έστω κι αν κάποια άλλη μέρα που είναι ανοιχτά, δεν θα ήθελε! Χαχα :) Νομίζω ότι δεν έχω να πω άλλα, η πλάκα όμως είναι ότι μάλλον έχω γράψει ένα..όχι μικρό σχόλιο! Λέω να σταματήσω κάπου εδώ κι όπως πολύ καλά ξέρουμε, αν χρειαστεί..."θα ξανάρθω Ζήκο"! Φιλιά πολλά και καλή συνέχεια στο αγαπημένο blogging! :)

    Υ.Γ Για μισό, στο 'χω ξαναπεί ότι τελικά μοιάζεις στην κούκλα μαμά; ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πετρούλα μου , προσπαθώ να μην κλείνω τα σχόλια όταν το θέμα σηκώνει αντιρρήσεις κυρίως. Αλλά κάποιες φορές όλοι αισθάνονται ότι κάτι έχουν να πουν. Το θέμα είναι όμως κι εγώ πώς αισθάνομαι. Θυμάμαι την πρώτη φορά που τα έκλεισα κι είχα ένα πονεμένο ποίημα ... δεν ήθελα να μιλήσω σε άνθρωπο. περιττό να σου πω ότι βρέθηκα να δίνω εξηγήσεις στο μέιλ. Οπότε αυτοί που θέλουν να μου πουν κάτι πάντα βρίσκουν τρόπο :)
      Κατά τα άλλα , όντως το εξαντλήσαμε το θέμα, και να σου πω; Μου αρέσει που το εξαντλήσαμε... ξέρουμε πια πού βαδίζουμε !!!
      (αχαχα ναι της μοιάζω!!! )

      Μάκια!

      Διαγραφή
  41. Χρόνια πολλά Αριστέα μου! Χριστός Ανέστη! Ελπίζω να ξεκουράστηκες και λίγο!!
    Νομίζω τελικά πάντα θα χει ψωμί η κουβέντα περί blogging.
    Επίσης αυτό που πιστεύω κι εγώ που έγραψες, είναι ότι δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποιος που θεωρεί ότι κάνει κάτι σπουδαίο με τις αναρτήσεις του!! Και τι πάει να πει σπουδαίο;;
    Το παν είναι να μαστε ο εαυτός μας, να εκφράζουμε την αλήθεια μας με ευγένεια και σεβασμό πάντα στους συνομιλητές μας!! Αυτό είναι σπουδαίο!! Ναι!!
    Κι εγώ αρχικά μόνη μου μιλούσα!! Ανέβαζα τα έργα μου, καλημέριζα το απέραντο χάος του διαδικτύου και τσούκου τσούκου δειλά άρχισα τις πρώτες γνωριμίες!! Προσωπικά δεν με ενοχλούν τα κλειστά σχόλια, αλλά με στεναχωρεί όταν αναρτάτε καθημερινά και δεν προλαβαίνω να διαβάσω για να κρατώ επαφή, γιατί δεν μπαίνω καθημερινά στα blogs. Μετά βέβαια τρέχω να τις προλάβω όλες.. Ακριβώς για να μην χάνω επαφή, γιατί μου αρέσει και όχι από υποχρέωση..
    Προσωπικά γνωρίζω ποιοι φίλοι μου έρχονται γιατί πραγματικά το θέλουν και δεν με νοιάζει ο αριθμός τους. Είναι επιλογή μου να μην ψάχνω καινούργια blogs, να μην έχω fb, να είμαι με τόσους όσους!! Κι αυτό είναι το ωραίο, τόση ποικιλία που υπάρχει να διαλέγει ο καθένας μας τι του ταιριάζει!!!
    Φιλάκια κι είπαμε ατελείωωωωτη αυτή η κουβέντα!! :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρλέν μου οι διακοπές του Πάσχα με βρήκαν να κουράζομαι περισσότερο! Εντάξει να μην παραπονιέμαι...ήταν γλυκιά κούραση αφού έδωσα χαρά σε πολλούς! :)
      Ναι, όντως πάντα θα έχει πάντα ψωμί η κουβέντα περί blogging (αν κι εγώ αισθάνομαι ότι εδώ το εξάντλησα για μένα το θέμα!)
      Εγώ μιλούσα δυο χρόνια μόνη μου , μανούλα μου :))) Δεν υπάρχω!!! Να'ναι καλά που με γνώρισε η μεΜαρία με σύστησε σε άλλους, στη Φλώρα και κάπως έτσι γνωριστήκαμε κι εμείς! :)))
      Και χαίρομαι πολύ πολύ από τότε....
      Σαν παιδάκι!
      σε φιλώ γλυκά Μαρλέν μου ♥

      Διαγραφή
  42. Καλημέρα Αριστέα μου!! Πράγματι ο κόσμος του blog είναι μοναδικός!! Επικοινωνείς με τον κόσμο και εκφράζεις τον εαυτό σου!! πολλά φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. Μπορώ να καταλάβω τα γραφόμενά στο 100% - επειδή με κάλυψες στο 100% - ακόμα και τα σημεία που δεν επεξηγείς, γιατί πολύ απλά τα αυτονοήτα δεν εξηγούνται... Ένα έχω να επισημάνω και νομίζω συμφωνούμε όλοι, ή τουλάχιστον οι περισσότεροι, σ΄αυτό: ο κόσμος του blogging είναι μια αυτόνομη κοινωνία, μικρογραφία της κοινωνίας που καθημερινά ζούμε και συνυπάρχουμε με τους γύρω μας. Δεν γίνεται να έχει μόνο θετικά στοιχεία, επειδή όπως και να το κάνουμε έτσι κι άλλιώς ο κόσμος δεν είναι αγγελικά πλασμένος.
    Μείνε όπως είσαι! Όποιος σε έχει ξεχωρίσει, ξέρει που μπορεί να σε βρει!
    Χρόνια πολλά, καλά, χαρούμενα, δημιουργικά, ευτυχισμένα! Χριστός Ανέστη, Πριγκιπώ!
    Μεγάλο φιλί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ω μα ναι και συμφωνώ :ο κόσμος του blogging είναι μια μικρογραφία της κοινωνίας μας! Κι όπως η κοινωνία έχει κι αυτό κάποιους άγραφους κανόνες ( σεβασμός, ευγένεια, ελευθερία έκφρασης κλπ κλπ)
      Σε ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο Μαριάννα μου!
      Να'σαι πάντα καλά!
      Φιλάκια πολλά :))

      Διαγραφή
  44. "τα γραφόμενά σου", ήθελα να γράψω! Αχ αυτός ο ανάδρομος Ερμής πια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. Βρε τρελό μου (με την καλή έννοια, ξέρεις! Όπως λένε πολλές φορές σε μένα "Καλά είσαι τρελή! Δεν παλεύεσαι...!" και τους απαντάω "Ναι, αλλά ωραία τρελή!" χαχαχα! χαρούμενο παιδί, γράφε, σχεδίασε, ζωγράφισε, δημιούργησε ό,τι γουστάρεις, όποτε γουστάρεις, όσες φορές γουστάρεις. Σε όποιον αρέσεις, σε ακολουθεί και σε επισκέπτεται στο blogoσπιτάκι σου, αν όχι, υπάρχουν πολές πόρτες και πολλά σπιτάκια για να βρεθεί. Επικοινωνία, χαρά, εκτίμηση, απόψεις και τόσα άλλα μπορεί να προσφέρει το blogging και μπορούν να το καταλάβουν περισσότερο όσοι είναι μέσα σε αυτό.
    Κι Εγώ χάνομαι, και δεν περνάω από όλα τα αγαπημένα μου e-φιλικά blogs καθημερινά (και να ήθελα τώρα μόνο τα βράδια κάθομαι στο Η/Υ), δεν παίρνω μέρος σε όλα τα δρώμενα διότι αν κάτι ξέρω ότι δεν θα το τελειώσω, δεν θέλω καν να το αρχίσω, δεν σχολιάζω πάντα αλλά διαβάζω, μαθαίνω πολλά, παίρνω ωραίες στιγμές από τα γραφόμενα κι όχι μόνο. Και τέλος, το κάθε blog είναι ο προσωπικός χώρος του, οπότε κάνει ό,τι θέλει, είτε ανοιχτά είτε κλειστά σχόλια... δεν γίνεται να τους ευχαριστήσουμε όλους το ίδιο. Για μένα όλα ξεκινούν να χαιρόμαστε πρώτα απ' όλα εμείς οι οι ίδιοι με αυτό που κάνουμε.
    Μπερδεμένα τα είπα; είμαι και λίγο κουρασμένη! Ελπίζω να με έπιασες! χαχαχα!
    Σε φιλώ γλυκά!

    Υ.Γ. Α!και λέω να γράψω κι Εγώ το κατιτις μου για το δρώμενο σου περί αγάπης.Δηλώνω συμμετοχή στην σχετική ανάρτηση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου, με νιώθεις! Δεν χρειάζεται να πούμε πολλά , καταλαβαινόμαστε! :)))
      Θα χαρώ πολύ να δω συμμετοχή σου στο νέο μας δρώμενο!
      Καλά να περνάς!
      Φιλάκια πολλά :)))

      Διαγραφή
  46. Πριν δυο τρεις μέρες επέστρεψα και ήλθα να δηλώσω παρουσία. Ευχές είπαμε, ξέρεις ότι σε θεωρώ το νούμερο ένα μπλογκ στην γειτονιά μας (το ξέρεις ε;) επειδή νοιάζεσαι για αυτή τη γειτονιά. Επειδή είσαι τόσο δραστήρια. Επειδή ξέρεις να μας κρατάς ''σε φόρμα''. Επειδή σ'αρέσει να μοιράζεσαι. Έχω και άλλα ''επειδή'' αλλά μην τραβήξουμε σε μάκρος. Η ουσία είναι ότι το μπλογκινγ είναι αυτό ακριβώς που κάνεις.Και είναι το σπιτικό σου Αριστέα μου. Και στο σπιτικό μας αισθανόμαστε ελεύθεροι και άνετοι. Ό,τι θες κάντο και εγώ με αγάπη θα έρχομαι να σε διαβάζω. Θες σχόλια κλειστά; Δικό σου θέμα, δεν με ενοχλεί. Είσαι από τα άτομα που ακόμη και όταν αργείς να σχολιάσεις ξέρω γιατί αργείς και ξέρουμε όλοι φυσικά. Τόσο συνεπής είσαι. Το μπλογκινγκ είναι έκφραση ψυχής, είναι θέμα του καθένα μας χωριστά να βάζει τη δική του πινελιά.
    Μην το κάνουμε λίστα με υποχρεώσεις. Εγώ πρώτη και καλύτερη σ'αυτήν την περίπτωση θα απείχα γιατί είμαι φουλ στις υποχρεώσεις και δεν αντέχω να έχω και στο διαδίκτυο.
    Λοιπόν συνέχισε έτσι. Μ'αρέσεις. Μόνο να βλέπω να λειτουργεί το μπλογκ σου με νοιάζει με όποιο τρόπο
    Φιλιά και καλά τρεξίματα
    ΥΓ Σεντόνι πάλι έγραψα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εσύ επέστρεψες μα εγώ δεν έχω περάσει ακόμα να σε χαιρετήσω η γαϊδούρα! Μα δεν προλαβαίνω Άννα μου!
      Εξ ου και τα κλειστά σχόλια :)))
      Δεν θα πω άλλα γιατί συμφωνούμε σε όλα :))
      Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια!
      Πολλά γλυκά φιλιά :)))

      Διαγραφή
  47. Χάρηκα πραγματικά για την γνωριμία!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή