Τετάρτη 12 Φεβρουαρίου 2014

FRANKENSTEIN TALE(S)!


Ψυχή. Ξημερώνει κι εκείνος πρέπει να ξεφορτωθεί το άψυχο σώμα χωρίς να τον αντιληφθούν. Κάτω από το κεφάλι του νεκρού οι κηλίδες αίματος έχουν ποτίσει το χώμα κι οι υγρές τούφες των μαλλιών του ξεπροβάλλουν σαν βδέλλες έτοιμες να ρουφήξουν το πηχτό αίμα. Σέρνει το πτώμα από τα πόδια. Μπροστά του ο τοίχος στάζει ακόμα λίγες σταγόνες από το κόκκινο υγρό. Σταματά και συνειδητοποιεί ότι τον παρακολουθεί μια γάτα που ξεπρόβαλε από το σκοτεινό στενό. Οι παλάμες του έχουν ιδρώσει. Αφήνει απότομα τα νεκρά μέλη να χυθούν άχαρα στο χώμα.

Πιέζει το στόμα του στο εσωτερικό του αριστερού του αγκώνα και σφίγγει τα δόντια, σχεδόν πονάει, αλλά στέκεται αδύνατον να κρατήσει το κρασί που έπιναν μαζί μέχρι πριν λίγες ώρες και αναπόφευκτα αδειάζει το περιεχόμενό του στομαχιού του, ένα δύσοσμο μίγμα από κρασί, σάλια και φιστίκια, στη δεξιά σόλα του παπουτσιού.

Το κεφάλι του βαρύ. Ζαλίζεται. Χάνει την ισορροπία του προσπαθώντας να αποφύγει τον εμετό του. Σκουπίζει τα βρώμικα γένια και απομακρύνει τον ιδρώτα από το μέτωπο και τον σβέρκο. Οι ανάσες του, κοφτές και συνεχόμενες προδίδουν την μακάβρια πράξη του. Κανείς δεν θα πιστέψει ότι επρόκειτο για ατύχημα. Η γάτα συνεχίζει και τον παρακολουθεί επίμονα. Με μάτια ορθάνοιχτα, καταπράσινα. Είναι βέβαιος ότι εκείνη αποφεύγει να τα ανοιγοκλείσει μην τυχόν και της ξεφύγει. Κι η γάτα κοιτάζει πότε το ακίνητο σώμα και πότε αυτόν με το ίδιο πάντα βλέμμα που υπνωτίζει. 

Αν μπορούσε θα έφτυνε και την γλώσσα του για να ξεφορτωθεί την αηδιαστική πικράδα που πλημμυρίζει τον ουρανίσκο του. (Μαριλένα)
__________________________________________________________________
Στο κεφάλι του βαράνε σφυριά. Κάτι που δεν κολλάει πολύ με την κατάσταση που ζει, τον ταράζει. «Μα, τι στο καλό;» Ανοίγει τα μάτια του και κοιτάζει γύρω του τους τέσσερις τοίχους του δωματίου. Ο θόρυβος έρχεται απ’ το διπλανό διαμέρισμα. Συνειδητοποιεί πως κοιμόταν. Ένας αναστεναγμός ανακούφισης βγαίνει απ τα σωθικά του. Τι περίεργο όνειρο, αναρωτιέται.

Θυμάται τι μέρα είναι και αρχίζει να ετοιμάζεται με γρήγορους ρυθμούς αλλά με προσοχή σε κάθε λεπτομέρεια. Είναι η μέρα που θα δει την κόρη του. Έχει να την δει δύο εβδομάδες, έτσι αποφάσισε το δικαστήριο. Αυτός ο χωρισμός του κόστισε την ίδια του τη ζωή. Από τότε είναι ένας ζωντανός-νεκρός που περιμένει να περάσουν οι μέρες για να την δει και αυτό με επίβλεψη!  Είπαν πως ήταν επικίνδυνος για την οικογένεια του, πως τους έκανε κακό αλλά εκείνος δεν θυμάται τίποτα από αυτά που τον κατηγορούν.
Το μόνο που ξέρει είναι πως την αγαπά πολύ και θα έκανε τα πάντα για εκείνη. Βάζει το καλό του, καθαρό κοστούμι ενώ τρελές σκέψεις περνούν απ το μυαλό του. «Όχι» μονολογεί, «έτσι θα την χάσω για πάντα». Φορά τα γυαλισμένα του παπούτσια και χτενίζει με μανία τα μαλλιά του. Πολύ σχολαστικά κοιτάζεται στον καθρέπτη πριν φύγει. Όλα πρέπει να είναι τέλεια, σκέφτεται. Τίποτα δεν πρέπει να φανερώσει τον πόνο του.

Φτιάχνει ένα γρήγορο σάντουιτς και βγαίνει από το σπίτι. Συνήθως δεν τρώει τίποτα το πρωί και θυμάται πως είχε βουρτσίσει τα δόντια του αλλά έχει μια άσχημη πικρίλα στο στόμα του που επιμένει….(Κατερίνα)
__________________________________________________________________
Το σάντουιτς κάνει το στομάχι του να ανακατεύεται, ενώ η πικρίλα δε φεύγει με τίποτα.
Ξεκλειδώνει το αυτοκίνητο και κοντοστέκεται νιώθοντας περίεργα. Σαν να τον κοιτούν.
Γυρνάει αργά και αντικρίζει τα καταπράσινα μάτια μιας γάτας. Καρφώνονται σαν μαχαίρια στο μυαλό του, σκαλίζοντάς το με άγριες διαθέσεις. Όλα γύρω του μπερδεύονται και ζαλίζεται. Παίρνει βαθιές ανάσες και μπαίνει στο αυτοκίνητο, με τη σκέψη στην κόρη του. Στην μονάκριβή του, που δεν τον αφήνουν να πλησιάσει χωρίς επίβλεψη.

Φτάνει στο σπίτι που έμενε μέχρι πριν λίγο καιρό και χτυπάει το κουδούνι.
Του ανοίγει μια άγνωστη γυναίκα. Συγκρατεί τον εαυτό του, τα συναισθήματά του, τη χολή του, μέχρι που τα μάτια του καρφώνονται στα δικά της και η ανάσα του κόβεται.
Πράσινα, σαν της γάτας, σκέφτεται. Γιατί αυτό έχει τόση σημασία; 
Εκείνη προσπαθεί να είναι ευγενική, αλλά είναι ψυχρή. Του εξηγεί τον ρόλο της και πηγαίνει να φέρει το παιδί.
Κοιτάζει γύρω του και παρατηρεί με πόνο, πως όλες οι φωτογραφίες που απεικόνιζαν τους τρεις τους λείπουν. Το «τέλος» καρφώνει τα δόντια του στην ψυχή του. 

Αρχίζει να τρέμει για άλλη μια φορά, αλλά η φωνούλα της Ελένης που τρέχει ήδη στην αγκαλιά του, τον τραβάει την τελευταία στιγμή από την άβυσσο.
Τη σηκώνει ψηλά και χώνει το πρόσωπο στο λαιμό της να μυρίσει την λατρεμένη μυρωδιά. Μια άλλη μυρωδιά μεταλλική προσπαθεί φευγαλέα να εισχωρήσει στα ρουθούνια του, αλλά τη διώχνει. Μια μυρωδιά εφιάλτη.
Χαϊδεύει  τρυφερά το πρόσωπο και τα μαλλιά του παιδιού και τότε βλέπει τους λεκέδες γύρω από τα νύχια του. (Μαρία
 __________________________________________________________________
Έντονο ρίγος τον διαπερνά και οι χτύποι της καρδιάς του δυναμώνουν. Προσπαθεί να βάλει σε μια τάξη το μυαλό του και η εικόνα της κόρης του τον επαναφέρει στην πραγματικότητα. Δεν πρέπει να χάσω τον εαυτό μου, σκέφτεται, όχι τώρα. 
Τον ρωτά που ήταν όλο το βράδυ που του τηλεφωνούσε. Σαστίζει. Είχε βγει μια βόλτα μέχρι το κοντινό δάσος της περιοχής του, να αδειάσει το μυαλό του από τις κακές σκέψεις. Συνάντησε έναν γνωστό του και το μόνο που θυμάται, πως ήπιαν πολύ. Από εκεί και πέρα το απόλυτο σκοτάδι μέχρι που ξύπνησε από τον εφιάλτη. Τα χάπια που του έδωσε ο γιατρός τελικά δεν τον βοηθούν, διαπίστωσε. Ψέλλισε μια δικαιολογία, την φίλησε κι έφυγε βιαστικά χωρίς να κοιτάξει πίσω του. Όχι γιατί φοβόταν μήπως καταλάβουν την αναστάτωσή του αλλά γιατί ένιωθε ακόμα το έντονο βλέμμα εκείνης της γυναίκας να τον διαπερνά. 

Οδήγησε βιαστικά προς το δάσος και ταυτόχρονα καθάριζε τα χέρια του. Ίσως το σημείο εκείνο που καθόταν χθες να του θύμιζε τι συνέβη. Το κεφάλι του κόντευε να εκραγεί μέχρι που άκουσε τις σειρήνες. Περιπολικά και ασθενοφόρο βούϊζαν ασταμάτητα. Ένας αστυνομικός έκανε νόημα σε όλα τα αυτοκίνητα πως δε μπορούν να περάσουν από το δρομάκι που οδηγεί προς το δάσος.  Κατέβασε το παράθυρο και ρώτησε έναν ηλικιωμένο περαστικό αν γνώριζε κάτι. " Τι να σου πω άνθρωπέ μου. Φόνος είπαν. Αμερική γίναμε πια. Γύρνα πίσω, θα διακόψουν λένε την κυκλοφορία για αρκετή ώρα." 

Κάνοντας απότομα όπισθεν, ένας δυνατός θόρυβος ακούστηκε από το πορτ μπαγκαζ..
Προμηνύεται δύσκολη μέρα.. Και οι δυνάμεις του έχουν ήδη αρχίσει να τον εγκαταλείπουν..  (Κατερίνα Β.)
___________________________________________________________________
«Θα πρέπει να χάσατε τις αισθήσεις σας την ώρα που οδηγούσατε.
Ευτυχώς, ήσασταν ακινητοποιημένος κι έτσι αποφύγατε τα χειρότερα».
«Πού βρίσκομαι;» ρώτησε ξέπνοα την ασπροντυμένη γυναίκα που του έπαιρνε το σφυγμό.

Δεν τον άκουσε. Στ’ αυτιά της είχε τα ακουστικά του πιεσόμετρου.
Θα πρέπει να ήταν ανησυχητική η πίεση, γιατί κάρφωσε απότομα τη ματιά της πάνω του. Δυο καταπράσινα σμαράγδια, ένιωσε να τον συνθλίβουν. Κάπου είχε ξαναδεί αυτά τα μάτια. Ήταν αδύνατον όμως να ανακαλέσει τη μνήμη του. 

- Άγιο είχατε! Ξέρετε… περάσατε ένα λιποθυμικό επεισόδιο. Αν δεν σας έφερνε εγκαίρως ο φίλος σας στο πρώτο ιατρείο που βρέθηκε μπροστά του, ίσως και να μην ζούσατε. Θα’πρεπε 
να είχατε υποψιαστεί ότι κάτι τρέχει με την καρδιά σας, απ’ τη δυσχρωμία στα δάχτυλά σας. Δείτε… Είναι σχεδόν μπλε το περίγραμμά τους… Σας έχω γράψει μια σειρά εξετάσεων. Δυστυχώς , πέρα απ’ τις πρώτες βοήθειες, δεν μπορώ να προσφέρω περισσότερα. Θα πρέπει να πάτε κατευθείαν νοσοκομείο!»
- Συγνώμη… είπατε πως μ’ έφερε ένας φίλος... Μα εγώ ήμουν μόνος. Είμαι σχεδόν βέβαιος...
- Έχετε προφανώς κενά μνήμης απ’ το ισχυρό σοκ που περάσατε. Σας έφερε ένας ηλικιωμένος, με μακριά γένια και αρκετά... απεριποίητος. Ήταν πολύ ταραγμένος και σας έσερνε σχεδόν απ’ τα πόδια. 
- Μα......δεν είναι νεκρός;
- Όχι για όνομα του Θεού! Πώς σας ήρθε αυτό; 
- Άκουσα κάτι σειρήνες στην περιοχή... Νόμιζα ότι του συνέβη κάτι...
- Λέτε για το ατύχημα που έγινε το πρωί; Μα όχι, πώς το συνδυάσατε; Μια γυναίκα βρέθηκε νεκρή. Μάλλον πρόκειται για αυτοκτονία….... (Μαρία)
___________________________________________________________________
.......είπε η γιατρός και βγήκε από το δωμάτιο. Ένα λευκό βορινό δωμάτιο, μ' ένα μεγάλο παρά-
θυρο στη μέση και θέα στο δρόμο. Σουρούπωνε και τα φώτα της μικρής πόλης άναβαν σιγά σιγά. "Αυτοκτονία;" σκέφτηκε μόλις έμεινε μόνος κι έπειτα μια τρελή σκέψη άρχισε να ζυμώ-
νεται στο μυαλό του. Δίπλα στο σιδερένιο κρεβάτι, επάνω σε μια καρέκλα, είδε το πανωφόρι του. Με λίγη προσπάθεια σηκώθηκε από το κρεβάτι.    

- Πως είστε; Νιώθετε καλύτερα; ρώτησε η γιατρός από το γραφείο της, στο διπλανό δωμάτιο.
- Ναι, σας ευχαριστώ πολύ, είμαι λίγο καλύτερα, αλλά επειδή με ανησύχησαν τα λόγια σας λέω να ακολουθήσω τη συμβουλή σας και να πάω στο κοντινότερο νοσοκομείο.
- Να σας καλέσω ένα ταξί;
- Ω, μα για όνομα του Θεού, είστε πολύ ευγενική, αλλά πιστέψτε με, νιώθω καλά για να μπορέσω να αναζητήσω ένα ταξί μόνος μου. Θα μου επιτρέψετε όμως να περάσω μια από τις προσεχείς ημέρες, να σας δώσω κάποια χρήματα για τις φροντίδες σας. Βλέπετε, δεν βρήκα επάνω μου πορτοφόλι.
- Ούτε που να το σκέφτεστε! Έκανα απλά το καθήκον μου. Να πάτε στο καλό και να προσέ-
χετε. Αν σας βγάλει κάποτε ο δρόμος, περάστε μόνο να μου πείτε για τις εξετάσεις που σας έγραψα. Εύχομαι να πάνε όλα καλά" είπε, καρφώνοντας επάνω του ένα σμαραγδένιο βλέμμα.

Όταν βγήκε στο δρόμο είχε πια νυχτώσει. Το κρύο ήταν τσουχτερό και σήκωσε το γιακά του παλτού του. Αλήθεια, τι είχε συμβεί άραγε και που να βρισκόταν το αυτοκίνητο του; Κανονικά θα έπρεπε να πάει στην αστυνομία, να ζητήσει να τον βοηθήσουν εκείνοι για να το αναζητήσει.

"Θα ήσουν τρελός!" μουρμούρισε στον εαυτό του, με ένα παγωμένο γέλιο. Κοίταξε γύρω του. Στο βάθος διέκρινε την εκκλησία με το μεγάλο ρολόι. Δεν άργησε να προσανατολιστεί. Πέρασε μέσα από τα σκοτεινά πλακόστρωτα στενά, που οδηγούσαν στο πάρκο. "Έπιστρέφω"! σφύριξε. 

Ο δολοφόνος γυρίζει πάντα στον τόπο του εγκλήματος....... (Petra)
__________________________________________________________________
… λένε - αρκεί βέβαια να μπορείς να ανακαλέσεις αν όντως έχεις σκοτώσει άνθρωπο.
Το άψυχο κορμί τον στοίχειωνε. Ίσως το όνειρο, να μην ήταν όνειρο τελικά.
Ξεφύσηξε οργισμένος. Για όλα έφταιγαν τα χάπια…  Έπρεπε πάση θυσία να θυμηθεί τι είχε γίνει εκείνο το βράδυ. Και οπωσδήποτε να μη μπλέξει με την αστυνομία στο μεταξύ.
Πλησίαζε στο πάρκο, σαν σκιά μέσα στη νύχτα, όταν πίσω του, μια κόρνα αυτοκινήτου έσκισε βίαια τη σιγαλιά. Αναπήδησε και στράφηκε. Τα φώτα τον τύφλωσαν και ενστικτωδώς, σήκωσε ψηλά τα χέρια του.
Μεμιάς, τα φώτα έσβησαν.
«Τι παιχνίδια μου παίζει πάλι το μυαλό μου;» αναρωτήθηκε.
Ήταν το αυτοκίνητό του. Πριν το συνειδητοποιήσει καλά-καλά, η πόρτα άνοιξε και μια κοπέλα όρμησε πάνω του. Δεν την είχε ξαναδεί.
«Σε έψαχνα παντού!» του είπε. «Μέχρι και στο δάσος πήγα. Εκεί βρήκα το αυτοκίνητο, τα κλειδιά σου στην άσφαλτο… κι εσύ άφαντος. Το πήρα για να έρθω εδώ να περιμένω, ήξερα πως κάποια στιγμή θα ξαναγυρνούσες. Για να το τελειώσεις».
«Ποια είσαι;»
Η κοπέλα θορυβήθηκε.
«Τι; Δεν με θυμάσαι;»
Εκείνος έγνεψε αρνητικά.
«Μετά από όλα αυτά που έγιναν; Που κάναμε; Πώς είναι δυνατόν; Τι έχεις πάθει;»
Τώρα την κοίταζε σαν χαμένος.
«Σύνελθε, δεν έχουμε καιρό» του είπε. «Κινδυνεύουμε! Έλα μαζί μου».
Τον τράβηξε προς το πορτ-μπαγκάζ και το άνοιξε.
«Κοίτα!» του είπε.
Όλα ήταν άνω-κάτω, πασαλειμμένα με ξεραμένο αίμα. Στο βάθος υπήρχε ένα φτυάρι. Δεν θυμόταν να το είχε βάλει εκεί. Μπροστά κειτόταν ένα μενταγιόν: το μισό μιας μεταλλικής καρδιάς, με χαραγμένο πάνω της το γράμμα Κ.
Μια μνήμη αναδύθηκε από το πουθενά… Η κόρη του φορούσε ένα ολόιδιο μενταγιόν. Μια μισή καρδιά. Μα πάνω της είχε χαραγμένο το δικό της αρχικό: Ε.

Από πού τη βρήκε; Και σε ποιον ανήκε το κομμάτι που βρισκόταν στο πορτ-μπαγκάζ του; (Έλλη)
___________________________________________________________________

✾ ❀ ✾ ❀ 

-Πάλι το ίδιο όνειρο λοιπόν;
-Γιατρέ μου.....αυτή τη φορά προχώρησε. Ξύπνησα μες στην άγρια νύχτα, λουσμένος στον ιδρώτα και οι δυο καρδιές με τα δυο μονογράμματα καρφώθηκαν σαν πρόκες στη σκέψη μου! Αν το Ε συμβολίζει την κόρη μου, το Κ σε ποια ανήκει; Και τι ρόλο παίζει αυτή η άγνωστη που παρουσιάστηκε χτες βράδυ στο όνειρο μου;
-Θυμήσου καλά: Είχε μήπως κι αυτή σμαραγδένια μάτια; 
-Δεν με κοίταξε στα μάτια. Με απέφυγε!
-Πρέπει να θυμηθείς. Όλες τις λεπτομέρειες. Αυτά τα όνειρα θα μας βοηθήσουν πολύ Άλεξ! Πρέπει να δούμε τι συμβολίζει το κάθε στοιχείο.
Μόνο αν καταφέρεις να γλιτώσεις από τα μανιοκαταθλιπτικά σου επεισόδια έχεις ελπίδες με τις συναντήσεις και την κηδεμονία του παιδιού.
Τα φάρμακα σου τα παίρνεις κανονικά;
-Ναι γιατρέ μου.
-Ίσως δε σε καλύπτει πια το klonopin που παίρνεις. Ίσως χρειαστεί να σου χορηγηθεί ενδοφλεβίως λοραζεπάμη.
Το klonopin είναι που σε ρίχνει διαρκώς στη βαθιά σου υπνηλία!
-Γιατρέ κάνε κάτι. Φοβάμαι να ξανακοιμηθώ. Δεν ξέρω πια τι είναι αλήθεια και τι φαντασία μου. Φοβάμαι να πάω στο αυτοκίνητο μου. Με ταξί ήρθα ως εδώ.
-Ηρέμησε Άλεξ. Θυμήσου αν ποτέ είχες γνωρίσει γυναίκα που το όνομά της άρχιζε από Κ..... Κάθριν, Κέιτ μήπως;
Ο Άλεξ χάζευε και δεν άκουγε τον γιατρό. Κρύος ιδρώτας άρχισε να τον λούζει... Η ματιά του έπεσε στα μπατζάκια του καρό παντελονιού του. Ήταν λασπωμένα και βρεγμένα. Αμέσως έψαξε τα δάχτυλα του. Ξεφύσηξε με ανακούφιση. Δεν είχαν λεκέδες. 
Αναστέναξε και ζήτησε ένα ποτήρι νερό από το γιατρό του. Την ώρα που άπλωνε το χέρι να το πάρει ο γιατρός πρόσεξε λίγο χώμα κάτω από τα νύχια του Άλεξ.
-Ασχολήθηκες καθόλου με τις γλάστρες σου  Άλεξ πριν έρθεις εδώ; 
-Όχι γιατρέ μου. Με το που ξύπνησα σε πήρα τηλέφωνο και ήρθα τρέχοντας.
-Άλεξ, πρέπει να πάμε μαζί ως το αυτοκίνητο σου νομίζω......(@ριστέα)



Αυτή η ιστορία ήταν ιδέα της αγαπημένης μας Μαριλένας, ένα συγγραφικό δημιουργικό παιχνίδι.

Το "Frankenstein tale(s)", σημαίνει γράφουμε μια κοινή ιστορία που πηγαίνει από blog σε blog, και η οποία είναι συρραφή πολλών μικρών ιστοριών. Όπως το ”αγαπημένο” τέρας του Βίκτορ Φράνκενστάιν που υπήρξε συρραφή από πολλά και διαφορετικά μέλη πτωμάτων!!!! Μέχρι να καταλήξει στο τέλος της κανείς μας δεν θα ξέρει πιο θα είναι αυτό!! Έλαβαν συμμετοχή 14 bloggers και με την σειρά που άφησαν σχόλιο στη σχετική ανάρτηση/πρόσκληση, θα εξελίσσεται η ιστορία μας μέχρι το τέλος της! Ο καθένας έχει στη διάθεσή του έως 3 μέρες να αναρτά την συνέχεια της ιστορίας όταν φτάνει η σειρά του, με όριο έως 250 λέξεις!!


Τα blogs που συμμετέχουν είναι τα εξής:
Μαριλένα από http://marilenaspotofart.wordpress.com/
Κατερίνα από http://apopsitexnis.blogspot.gr/
Μαρία από http://mytripssonblog.blogspot.gr/
Κατερίνα από http://positive-thinking-greece.blogspot.gr/
Μαρία από http://toapagio.blogspot.gr/
Πέτρα από http://pistos-petra.blogspot.gr/
Έλλη από http://funkymonkey-handmadecreations.blogspot.gr/
Αριστέα από http://princess-airis.blogspot.gr/
Κάτια από http://katitimou.blogspot.gr/
Πηνελόπη από http://pineliapin.blogspot.gr/
Φλώρα από http://texnistories.blogspot.gr/
Άννα από http://www.kloanna.blogspot.gr/
Μιράντα από http://m-belladonna.blogspot.gr/
Κική από http://ekfrastite.blogspot.gr/


Με έντονο μαύρο τα κορίτσια που απομένουν να συνεχίσουν την ιστορία μας!
Ραντεβού στης Κάτιας λοιπόν και στο μπλογκ Marilise 2



Αύριο έχω ειδοποιηθεί από το αγριμιώ μου 
ότι θα έχω μια εξαιρετική δημοσίευση με τη σύμπραξή της!
Περί ντιβανίου κι άλλων δαιμονίων ο λόγος!



Καλή σας μέρα
@ριστέα

Και μόλις είδα και αυτό από το αγριμάκι μου!



66 σχόλια:

  1. Καλημέρα Αριστέα μου! Στο είπα πως ανυπομονούσα...!
    Θα μας τρελάνει αυτός ο ήρωας...μου φαίνεται θα γράψουμε άλλα τόσα επεισόδια μέχρι να μάθουμε τι του συμβαίνει! χαχχα! Φοβερό γύρισμα, όνειρο μέσα στο όνειρο! Άντε να δούμε που θα φτάσει :-)
    Πολλά φιλάκια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χα χα. Κατερινιώ, να το πάρουμε από κάτω προς τα πάνω αυτή τη φορά με τις ίδιες συγγραφείς σε αντίστροφή πορεία; Έχει τόσο σασπένς αυτή η ιστορία!! :)

      Διαγραφή
    2. @Κατερίνα μου !Ήμουν σίγουρη για την ανυπομονησία σας! :)))
      Αν τον συνέχιζα εγώ προσωπικά θα έβγαζα διπλή προσωπικότητα ( ο ένας ο Άλεξ ο άλλος ο Αλεξάντερ!!!).
      Τώρα είναι στα χέρια της Κάτιας!
      ο Θεός ας τον λυπηθεί! :)))

      Διαγραφή
    3. Μωρό εσύ όλο θα μου χώνεσαι;;;;
      Ωραία η ανάποδη ανάγνωση! Λες να βγει άκρη;;;;;;;;;

      Διαγραφή
    4. Ανάποδη ανάγνωση, ε; Να και κάτι που θα το έκανε ακόμη πιο ανατρεπτικό! Τέλεια ιδέα Αγριμιώ μου!
      Αριστούλι μου αυτός μέχρι τώρα έχει περίπου 4 προσωπικότητες, βλέπεις πως όλες κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε ως προς αυτό...χαχαχα!
      Πολλά φιλιά και στις δυο σας!!!

      Διαγραφή
    5. αχαχαχαχ! Περιμένω με αγωνία την Κάτια! και δεν έχει δώσει ακόμα σημεία ζωής! Για να δούμε!
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  2. Ουφ! Όλο πιλάλα είμαι από το πρωί. Το'στυψα το μυαλουδάκι μου για τη σούπερ-ντούπερ αυριανή μας δημοσίευση. Όλα για πάρτη σου! Χα χα χα. Και είχα και καιρό να κάνω ανάρτηση και συνειδητοποιώ πόσο μου'χε λείψει, πόσο μου'χετε λείψει κι εσείς.. και το ντιβανάκι σου, να το καθιερώσεις, Αριστούλα μου, να το καθιερώσεις! Το'χουμε σου λέω! :)

    Αχ! Πολλά πολλά φιλιά από Μελβούρνη :) ΣΛ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτή την πιλάλα και την αγχωμένη ανάσα την ένιωσα σχεδόν στο σβέρκο! Τι να πω εγώ που το πρωί στο άστραμα προσπαθούσα να δω που άφησες , τι άφησες και μετά στη δουλειά η προσήλωση για να σε διαβάσω και μετά για να απαντήσω στην Κική μου στοίχισε πόσες παρατηρήσεις αλλά εγώ σήμερα μια αναισθησία την είχα!!!!!! Φταίει ότι έχω καθίσει ήδη στο ντιβάνι κι έχω κάνει ασκήσεις αναπνοής για έλεγχο ου άγχους;

      Σειρά σου απόψε τα ξημερώματα να διαβάζεις πέρα δώθε! αχχαχαα!
      Φιλιά!!!!!!!!

      Διαγραφή
  3. Αχ βρε κορίτσια, πρωί πρωί, ντιβάνια με κάνατε να ονειρεύομαι. Κι όχι τίποτα άλλο, με αυτές τις φρανκενσταινοιστορίες, θα φοβόμαστε να κλείσουμε τα μάτια μας! :-D

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αχαχαχαχα! Η αλήθεια είναι ότι το σκέφτηκα: πρωινιάτικα έχασα πολύ από το μυστήριο κλίμα της ιστορίας!
      Βράδυ θα ήταν πιο καλά! ε;
      Φιλιά πολλά Αννούλα μου! ♥

      Διαγραφή
  4. ααα πολυ ωραια... αναμενω την συνεχεια της..
    καλημερα κοριτσι..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καλημερούδια Αριστέα μου!!! Τελικά από την μπουζού θα τον κλείσουμε στο τρελάδικο τον άνθρωπο!!!! Ή θα μπούμε εμείς!!!
    Να μας ζήσει βρε!!! Νονά μου εσύ!!! Πάντα άξια!!! Απέχτησε κι όνομα ο ήρωάς μας!!!!!! χαχαχαχα!!!! Νονάρα μου εσύ με τις ανατροπές σου!!! Σλ σου λέω!!! Σλ φουλ!!!!!!!!!!!!!!! Την λατρεύω την εξέλιξη που χει πάρει!!!!
    Με το τέλος της ιστορίας, δώρο ένα περιποιημένο μανικιούρ!! Αυτά τα νύχια μια λεκέδες, μια χώματα!!! Χαμός λέμε!!!!!!
    Ελα δώσε πόνο Κάτια μου!!!!
    Φιλάκια πολλά πολλά!!!!!

    Α!! Το αγριμάκι φυσάει!!!!!!! Γεια σου συντεκνάκι-πατριδάκι!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ΣΛ ΣΛ ΣΛ
      σαν sos ακούγεται αχαχαχαα!!
      Πόσο χαίρομαι που σου άρεσε αγάπη!!!!
      Καλά αν το συνέχιζα εγώ θα έβγαζα διπλή προσωπικότητα! Άλλος έκανε τα τρελά!
      Δε λες που άρχισα να ψάχνω τα φάρμακα για τη σχετική ασθένεια; Και πελάγωσα μέχρι να βρω μια άκρη αληθοφανή! Μην πέσουμε και σε κανέναν γιατρό και μας τραβολογάει μετά! Με τόσα που έχουν δει τελευταία τα ματάκια μου θα φοβάμαι τα πάντα! αχαχαχα

      Το αγριμάκι είναι νιάτο! Κρίμα που δεν μπήκε στο τριπάκι αυτό! Είμαι σίγουρη ότι μετά από μένα θα έπαιρνε τον άρρωστο ήρωα και θα ζωγράφιζε!

      Καλέ;;;;;;;;; Και δεν τη βάζουμε σπέσιαλ γκεστ σταρ να δώσει τέλος στην ιστορία;;;;;;

      Μάκια πολλά!!!!!!!!!!

      Διαγραφή
  6. Καλημέρααα!
    Μπαίνω από τη δουλειά στα γρήγορα,είμαι με έναν λαιμό χάλια και μου έφτιαξες το κέφι! Τον βάφτισες και μας είπες και τι φάρμακα παίρνει.. κομπλέ είμαστε!! Για να δούμε για να δούμε.. τι κρύβει άραγε αυτό το έρμο το αυτοκίνητο;;
    Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελπίζω να είσαι καλύτερα πιτσιρίκα μου! Περαστικά!!!
      αχαχα Όταν έψαχνα για τα φάρμακα γελούσα μόνη μου!!!! Χαίρομαι που σας άρεσε η τροπή!
      Μάκια!!!

      Διαγραφή
  7. Καλημέρα Αριστέα μου
    Με σένα ο ήρωας βαδίζει προς τρελάδικο...άντε να δούμε τελικά που θα καταλήξει.
    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και τι λείπει; Ένας ζουρλομανδύας! Χαίρομαι που σουτ άρεσε Ελένη μου!
      Φιλιά!

      Διαγραφή

  8. Έλα Αλέκοοο!!!Σου ξέφυγε λίγο,είχε και κόντρα άνεμο και κατούρησες τα μπατζάκια!!!Και επίμονος κηπουρός ο Αλέκος?Μα πόσα ταλέντα αυτό το παιδί μαζεμένα! χαχαχα Πω πω μ' αρέσει που γυρνάει σε psycho η κατάσταση!Για να δούμε θα πάνε στο αυτοκίνητο?
    Μπράβο βρε Αριστάκι!Κόντρα ανατροπή και τούμπαλιν!Μίλησες στην καρδιά μου! χεχε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αχαχαχαχχααχ! Ζωγράφισες Μιραντάκι μου!!!!!!!! Σπεσιάλε το σχόλιο ! Σε διάβασα στη δουλειά και γελούσα μοναχή μου!!!!
      "Επίμονος κηπουρός ο Αλέκος" ΚΛΑΙΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ!!!!!!!!!
      Χαίρομαι που επικοινώνησα με την καρδούλα σου!
      Φιλάκια πολλά! ♥

      Διαγραφή
  9. Επιτελους μαθαμε το ονομα του κεντρικου ηρωα! Και τις κοπελας στο περιπου! :)

    Μου αρεσε παρα πολυ η συνεχεια και μου αρεσε και η αναφορα στη γλαστρα. Μου εδωσε μια ιδιαιτερα ευχαριστη νοτα σε ενα κειμενο υπερ ανατρεπτικο!

    Καλη μας συνεχεια λοιπον!

    Φιλακια πολλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι Κικίτσα μου , πολύ !!!
      Ναι ! Τον έκαμα κηπουρό ξαφνικά τον ήρωα μας! :)))
      Αχ σε σένα πέφτει το μεγαλύτερο βάρος στο τέλος!
      Καλή δύναμη!
      Φιλιά!

      Διαγραφή
    2. Η αληθεια ειναι πως νοιωθω ενα αγχος για το τελος αλλα ολα καλα θα πανε!

      Εξαλλου ολοι οι προηγουμενοι συμπαιχτες μου, εχετε δωσει μια αψογη πορεια στην ιστορια και στους ηρωες της, που με καθοδηγει πολλη θετικα για το τελος! :)

      Εν αναμονη λοιπον!

      Φιλακια!

      Διαγραφή
    3. Έτσι σε θέλω Κική!!!
      Εν αναμονή λοιπόν! :)

      Διαγραφή
  10. Χεχεεε.... καλημέρα!
    Είχες δεν είχες, το γύρισες πάλι!! Για διπλή προσωπικότητα το πάει ο κύριος Άλεξ...
    Κάτια, καλή συνέχεια!
    Φιλάκια πολλά, Αριστέα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χιχιχιχι! Το κατάλαβες! Αχ μακάρι να του βγάλει στο φως η Κάτια ε; Τι καλά που θα ήταν!!!
      Χαίρομαι που σου άρεσε!
      Φιλιά!!!!!!!!!!

      Διαγραφή
  11. μέχρι τωρα το παρακολουθουσα γιατι διαβαζα τους πιο πολλους ποτ το επαιζαν....λιγο κουραστικό γιατι έπρεπε να ξαναδιαβαζω για να θυμηθω, αλλά εσυ του εδωσες πολύ ωραια και λογική τροπή ...δυσκολο να το παρακολουθησω περαιτερω ,εκτός και το δω κάπου ολοκληρωμένο....
    Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θα βρεις το τέλος στην Κκιίτσα! :))) Θα σε κρατώ εγώ ενήμερη!
      μμμ πήρα καλή κριτική από τη φιλόλογο!
      Πηδώ σαν κατσίκι!
      Φιλιά!!!!

      Διαγραφή
  12. Καλημέρα Αριστάκι
    Είσαστε όλες υπέροχες
    από ανατροπή σε ανατροπή
    πάει η ιστορία...ευφάνταστα
    την συνέχισες Αριστέα μου
    της έδωσες εσωτερικό υπόβαθρο!!!


    φιλάκι πρωινό

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι Ελένη μου που σου άρεσε!
      Να'σαι καλά!
      Τα φιλιά μου! ♥

      Διαγραφή
  13. φαντασία και ανατροπή σε κάθε... επεισόδιο! τόση που τίποτα πια δεν μπορείς να προβλέψεις!
    μπράβο βρε Αριστούδι έξοχη πάσα έδωσες!
    καλημερούδια και φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ούτε εμείς δεν το περιμέναμε έτσι Βίκυ μου! Όλο αυτό ΠΡΟΕΚΥΨΕ! Κι είμαστε όλοι ευτυχείς!
      Μερσί πολύ για τα καλά τα λόγια!
      Μάκια!

      Διαγραφή
  14. Έχει τελικά την πλάκα του. Κάτι σαν καρδιογράφος ετοιμοθάνατου. Εκεί που πάει να γίνει ευθεία γραμμή κάνει κάτι τινάγματα προς τα πάνω...!
    Εντελώς διαφορετικές σκέψεις. Αν το έγραφε ένας θα λέγαμε πως πάσχει από σχιζοφρένεια. :)))
    Είναι όμως μαγικό. Το κάθε μυαλό κατασκευάζει τα δικά του μονοπάτια.

    Πάντως δεν έχω καθόλου αγωνία. Το τέλος το ξέρω.
    (το έχω γράψει αλλά δεν θα δημοσιευτεί γιατί τρέμω το αυγό που έρχεται...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πραγματικά έχει πλάκα. Ειδικά μετά από τις τόσες ανατροπές!!!
      Ποιος το περίμενε έτσι;
      Και είπες την πιο ωραία λέξη Πέτρο μου : μ α γ ι κ ό!!!!\
      αχαχα! Δώσε δικό σου τέλος στο τέλος! Για να μην πάει άδικα το αυγό καλέ :-Ρ

      Φιλιά!

      Διαγραφή
  15. Πωπω τρέλα, θα μας πεθάνετε βρε κορίτσια!
    Τι αγωνία!
    Αντε να δούμε πως θα καταλήξει όλο αυτό περιμένω να δω!
    Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σπόρια δεν έχεις ; κακώς! Θα έπρεπε!
      Όλοι πια έχουμε την ίδια περιέργεια!
      Να δούμε στης Κάτιας τι θα γίνει!
      Φιλιά πολλά Ελενάκι μου!

      Διαγραφή
  16. Πάλι το ξαναγύρισες!Και πάλι ανατροπή!Καλώς σε βρήκα!Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς βρεθήκαμε Πινελιά μου!
      Χαίρομαι που σου άρεσε! Έρχομαι σε λίγο κι από σένα ! :)))
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  17. Ανατροπή στη ανατροπή....ούτε θρίλερ να ήταν!!!!!
    χαχαχαχαχ!!!!!!!!
    αναμένω τη συνέχεια!!!!
    φιλί!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μα..θρίλερ δεν είναι; αχαχαχα!
      Φιλιά πολλά κορίτσι μου! ♥

      Διαγραφή
  18. Α εδώ προχώρησε το πράγμα βρε Αριστέα μου το ιατρικό απόρρητο που πήγε? Πολύ το ανέτρεψες παιδί μου !!!
    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ε ναι! Κρυφό το έχει ο γιατρός! Το απόρρητο! Μείνε ήσυχη ! Δεν θa το βγάλει πουθενά προς τα έξω! :-D
      Φιλάκια πολλά Νικολίτσα μου! ♥

      Διαγραφή
  19. Πολύ μου αρέσει κορίτσια!!! Ωραία η ανατροπή Αριστέα μου! Φιλάκιααα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Ω! Ανατροπή!!! Πολύ ενδιαφέρον εξελίσσεται τελικά, είσαι τρομερή παιδάκι μου εσύ! Μπράβο σε όλες σας!
    Φιλάκια πολλά με ζεστή αγκαλιά!:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χεχε! Είχα πολύ καλή πάσα κι έμπνευση μετά!
      Να'σαι καλά Κατερίνα μου!
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  21. Να μας ζήσεις νονά του Άλεξ...ο Άλεξ πάλι δεν ξέρω αν θα καταφέρει να επιβιώσει μετά από όλα όσα περνάει...τέλεια προχωράει η ιστορία και επιτέλους κάποιος θα ανοίξει κι εκείνο το πορτ μπαγκάζ...ή μήπως όχι??...ταράμ ταράμ...η αγωνία κορυφώνεται!
    Φιλιά πολλά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αχαχαχα! Ούτε που το σκέφτηκα ότι θα με λέγατε νονά! Στους ήρωες μου πάντα δίνω όνομα! Έχω και πρόσωπο στο νου. Απλούστατο !
      αχαχα! Για να δούμε ; Θα το ανοίξει η Κάτια μας;;;;
      Φιλάκια πολλά Μαρία μου! ♥

      Διαγραφή
  22. Δολοφόνος, με αμνησία και ψυχοπαθής! Με τόσα που τραβάει στα χέρια σας άρχισα να τον συμπαθώ τον Αλεξ-στάιν!
    (κακούργες συγγραφείς τι άλλο θα του κάνετε; έχω μεγάλη περιέργεια για το τέλος!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χεχε! Σαδίστριες όλες μας!!!! Τελικά εμείς είμαστε οι ψυχοπαθείς Σοφία μου! :)))
      Περιέργεια έχω κι εγώ για τη συνέχεια. Και μία ανακούφιση που πέρασε η σειρά μου!
      Ουφ!
      Φιλάκια!!!

      Διαγραφή
  23. Tελικά από το Κανελλάκι τώρα κατάφερα να το διαβάσω...
    δεν ξέρω αν μοιάζει με το πτώμα του Φραγκενστάιν αλλά σίγουρα μοιάζει σα να έχεις μπει σε μια βάρκα και σε ανεβοκατεβάζουν τα κύματα... με μπόλικη δόση φαντασίας, σασπένς, διαφορετικότητα, ανατροπές ανάλογα με το σενάριο που φαντάστηκε το κάθε μυαλό...
    Έχει ενδιαφέρον να παίζεις μέ τέτοια λογοτεχνήματα :-)
    Μπράβο Αριστάκι... ξεχωριστή κι η δική σου πινελιά σε αυτό το παζλ....
    Τα φιλιά μου
    Καλό ξημέρωμα :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αχαχαχ! Ωραία η περιγραφή σου με τα κύματα Λεβινάκι μου !!!
      Πράγματι, είχε ενδιαφέρον μεγάλο και ούτε όπου το φανταζόμαστε ούτε θα τα καταφέρναμε έτσι όταν ξεκινούσαμε!
      Σε ευχαριστώ πολύ χαρά μου, χαίρομαι που σου άρεσε! :)))
      Φιλάκια πολλά!!!

      Διαγραφή
  24. "My name is Alex! Killer Alex"!!!!!!!

    Αχαχαχαχα!!! Τι ήταν αυτό που πάθαμε παιδιά μου;;
    Οι....συγγραφείς (λέμε τώρα!) έχουμε πιο πολύ αγωνία από τους ήρωες!! Αχαχα!! όχι ρε σεις, δεν θα χαλάσω εγώ το μανικιούρ μου, τρώγοντας τα νύχια μου! Θα περιμένω! Φιλιά πολλά! :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αχαχαχαχαχα! Σου άρεσε Πετρούλα μου το όνομα ε;
      Τελικά είμαστε όλες ψυχώ αγάπη μου! Για τα άσπρα πουκαμισάκια! Ή να συγγράψουμε σενάριο ε;
      Φιλάκια πολλά! :)))

      Διαγραφή
  25. Πολύ μου άρεσε η συνέχεια. Ήθελα πολύ να "δέσει" η συνέχεια με την εκδοχή του πατέρα που διεκδικεί την επαφή με την κόρη του. Νομίζω πως είναι απ' τις κορυφαίες πτυχές της ιστορίας. Αριστέα έκανες τέλεια δουλειά. Άφησες τη σφραγίδα σου!
    Φιλιά πολλά και καλή συνέχεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και φούσκωσα τώρα σαν παγόνι! Μαρία μου χοροπηδάω! Σε ευχαριστώ πολύ πολύ!
      Φιλιά καρδιάς! ♥

      Διαγραφή
  26. Μόλις πέρασα από την Έλλη και διάβασα την δική της συνέχεια. Έλλη περίμενα να ακούσω από το "Ε" αλλά εσύ βάπτισες άλλον! χαχαχα το klonopin δεν κάνει τίποτα πια! Για να δούμε μετά το άνοιγμα του πορτ μπαγκάζ λες να χρησιμοποιηθεί η λορεζαπάμη; Πάντως σε μένα σίγουρα θα χρειαστεί αν συνεχίσω να κακαρίζω με θρίλερ!! Καλό ξημέρωμα Αριστέα μου! Φιλάκια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αχαχαχα ! Α μου αρέσει οι ήρωες μου να έχουν όνομα Βιβή μου!
      Χαίρομαι που το βρήκατε διασκεδαστικό όλο αυτό!
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  27. Τώρα τι θα γίνει;
    Καλά διάβασα όλα μαζί τα επεισόδια!!
    Πως πάνε για ύπνο τώρα;
    Έχει γούστο να δω τον Άλεξ στο όνειρο μου!!!!!
    Πάντως δε τη γλυτώνει με σας που έμπλεξε ο άνθρωπος!!!!!
    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Α άντεξες Ρένα μου; Βραβείο πρέπει να σου δώσουμε! Μπράβο βρε θηρίο!!!
      Φιλάκια πολλά!

      Διαγραφή
  28. Ευτυχώς που τα διάβασα λίγο πριν κοιμηθώ! Μπράβο μου! Συγχαρητήρια σε όλες σας, αναμένουμε ;) φιλάκια πολλά Αριστέα μου :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αχαχα! Ελπίζω να κοιμήθηκες Μαρία μου χωρίς εφιάλτες!!!
      Φιλάκια πολλά!

      Διαγραφή
  29. όλο ωραίες ιδέες βλέπω... μπραβο!!!! μπραβο σε όλες τις συμμετέχουσες!!!! μπράβο , αιρις μου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Ωραία ιδέα!!!!!!!! Συρραφή θρίλερ!!!!!!!!!!! Εξελίσσεται με ενδιαφέρον....να δω στο τέλος τι θα γίνει......θα τον σταυρώσετε τον άνθρωπο ή θα βρει την υγειά του;;;;;;;Γιατί ψυχοπαθή τον βγάλατε.........σίγουρο είναι!!!!
    Μπράβο σου και μπράβο σε όλες σας!!!!!!
    Καλημέρα!!!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αχχαα! Μέχρι να φτάσουμε στην τελευταία φίλη ούτε που ξέρουμε τι άλλο θα προκύψει! Αυτό είναι και το ωραίο σε αυτό το δημιουργικό παιχνίδι!
      Χαίρομαι που σου άρεσε!
      Φιλιά!

      Διαγραφή